Σ' έναν πλούσιο και ζωντανό διάλογο εξελίχθηκε η κουβέντα με τους εργάτες και τους υπάλληλους των ΕΛΠΕ, αμέσως μετά τις ομιλίες της Αλέκας Παπαρήγα. Απαντώντας σε ερώτηση για τη συμβολή του ΠΑΜΕ στο συνδικαλιστικό κίνημα, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ σημείωσε: «Σκεφτείτε αν δεν υπήρχε το ΠΑΜΕ. Το ΠΑΜΕ έδωσε νόημα και κατεύθυνση στην πάλη, σ' εκείνο το τμήμα των εργαζομένων που θέλουν να παλέψουν ταξικά. Εάν δεν εκφράζονταν οι ταξικές δυνάμεις μέσα από το ΠΑΜΕ, θα περιορίζονταν σε τουφεκιές μέσα στα γενικά συμβούλια της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ και στις Ομοσπονδίες, σε διαμαρτυρίες και τα λοιπά. Ενώ τώρα υπάρχει ένας πόλος που πιέζει και που συγκεντρώνει».

Η Αλέκα Παπαρήγα κάλεσε τους εργαζόμενους να ισχυροποιήσουν το ΠΑΜΕ, καθώς «αυτό αμέσως θα αλλάξει, θα κάνει πιο δυναμικό το συνδικαλιστικό κίνημα. Κι αν θέλετε, αυτό το ισχυρό ΠΑΜΕ μπορεί να βοηθήσει στην αποκατάσταση της πραγματικής ενότητας στο συνδικαλιστικό κίνημα. Η ενότητα του συνδικαλιστικού κινήματος σήμερα χτίζεται με την ενότητα των εργαζομένων από τα κάτω, σε αντίθεση με την πολιτική των ηγεσιών. Πάει και τελείωσε. Αυτό δεν είναι διασπαστική λογική. Αν είναι κάποιος που θέλει ενωμένο το εργατικό κίνημα, αυτό είναι το ΚΚΕ. Οταν πιστεύεις στην πρωτοπόρα και επαναστατική δύναμη της εργατικής τάξης, είναι δυνατόν το ΚΚΕ να θέλει να διασπάσει την εργατική τάξη; Δηλαδή η εργατική τάξη είναι ενωμένη κάτω από οποιεσδήποτε ηγεσίες; Μέσα από το ΠΑΜΕ λοιπόν η αποκατάσταση της ενότητας, της εργατικής τάξης και της ενιαίας έκφρασης. Ενιαία έκφραση στα προβλήματα. Δε ζητάμε βέβαια ενιαία έκφραση στο πρόγραμμα του ΚΚΕ. Ενιαία έκφραση στο κίνημα».

Για τους στόχους πάλης και τα αιτήματα που προτείνει το ΚΚΕ στους εργαζόμενους, η Αλέκα Παπαρήγα σημείωσε: «Το πρόβλημα δε λύνεται με τη μείωση των απαιτήσεων. Η πρότασή μας έχει μέσα το στοιχείο του ρεαλισμού. Φυσικά απαιτεί ανάπτυξη της πάλης. Η πάλη έχει και θυσίες. Αλλά καλύτερα να θυσιάζεσαι μαχόμενος, από το να θυσιάζεσαι χωρίς μάχη».

Για το πρόβλημα της ανεργίας, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ τόνισε ότι είναι «γέννημα - θρέμμα του καπιταλιστικού συστήματος» και ότι «η ελευθερία κίνησης των εμπορευμάτων και η ελευθερία κίνησης του εργατικού δυναμικού οξύνουν το πρόβλημα της ανεργίας. Αρα, πώς αντιμετωπίζεται το ζήτημα; Με την πάλη κατά του κεφαλαίου, την πάλη κατά της ελευθερίας κίνησης του κεφαλαίου». Σημείωσε την αναγκαιότητα να υπάρχει αλληλεγγύη και κοινή ταξική δράση ανάμεσα στους Ελληνες και μετανάστες εργάτες, αφού «η αντίθεση με τους ξένους εργάτες είναι οξυγόνο για το καπιταλιστικό σύστημα. Το οποίο έχει μια κάνουλα. Την ανοίγει όταν το συμφέρει να περάσει εργατικό δυναμικό για να δημιουργήσει τη διαίρεση και τη μείωση των μισθών. Οταν δεν το συμφέρει κλείνει την κάνουλα και πετσοκόβει τους εργάτες. Μόνο με την ενιαία εργατική πάλη θα βοηθήσουμε και τους ξένους εργάτες να μην παγιδεύονται εναντίον μας».

Για τις μορφές πάλης, η Αλέκα Παπαρήγα τόνισε ότι «πρέπει να αντιστοιχούν και στο ανέβασμα της πολιτικοποίησης και της πολιτικής κατεύθυνσης. Οι μορφές πάλης όλες πρέπει να χρησιμοποιούνται μελετημένα, σχεδιασμένα και με πολιτική προοπτική. Αλλιώς είναι τυχοδιωκτισμός. Η βάση μας είναι η οργάνωση της εργατικής τάξης και του υπόλοιπου λαού, ισχυρό μαζικό λαϊκό κίνημα. Δεν είναι το ΚΚΕ που θα κάνει τις ανεβασμένες μορφές, είναι το λαϊκό κίνημα που θα τις αποφασίσει και με τη στήριξη του ΚΚΕ».