ΑΝΟΙΧΤΗ ΑΠΕΙΛΗ: «Για μερικές κοινωνικές ομάδες της ΕΕ η διεύρυνση δεν είχε και τις καλύτερες συνέπειες. Ο συνδυασμός της ενιαίας αγοράς και της διεύρυνσης έχει αποκλείσει από το εργασιακό πεδίο τα άτομα που δε στάθηκαν ικανά να εκμεταλλευτούν τις νέες εργασιακές ευκαιρίες που δημιούργησε η ισχυρότερη ευρωπαϊκή οικονομία (...) παρ' όλα αυτά, οι αλλαγές δε γίνεται να αποφευχθούν. Η Ευρώπη - φρούριο που μπορούσε να απομονώσει και συνεπώς να προστατεύσει τους πολίτες της από τον υπόλοιπο κόσμο είναι πια παρελθόν (...) στην επικείμενη σύνοδο η επιτυχία που έχει σημειωθεί στη δημιουργία της εσωτερικής αγοράς για τα προϊόντα, το κεφάλαιο και την εργασία πρέπει να επεκταθεί και στις υπηρεσίες (...) για την επιβολή της ευελιξίας δεν υπάρχει μια σίγουρη συνταγή επιτυχίας. Χωρίς αυτήν, όμως, η απομάκρυνση των ατόμων από θέσεις εργασίας στις οποίες δεν αποδίδουν και η αντικατάσταση τους με εξειδικευμένους πιο μορφωμένους και πιο παραγωγικούς εργαζόμενους γίνεται εξαιρετικά δύσκολη» (το άρθρο σε «Financial Times» / «ΗΜΕΡΗΣΙΑ»).

ΧΩΡΙΣ ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ: «Αρκεί να κάνεις το εξής: όπου "ανταγωνισμός", περισσότερες φτηνές ώρες εργασίας. Οπου "παραγωγικότητα", περισσότερος φτηνός ιδρώτας. Και όπου "μεταρρυθμίσεις", ακόμα περισσότερα κέρδη γι' αυτούς και ακόμα λιγότερα δικαιώματα για τους φτωχούς. Η συζήτηση στη Βουλή μοιάζει με ήχο μπουλντόζας και με πολεμική κραυγή. Οποιος πιστεύει ότι η ψήφος εμπιστοσύνης αφορούσε τη διακυβέρνηση της χώρας από το κόμμα της ΝΔ πλανάται πλάνη νηπιακή. Τα ονόματα, τα μικρόφωνα, τα έδρανα, ο χώρος, ναι ήταν της Βουλής. Αλλά το "διάταγμα", το πρόσταγμα, είναι της αληθινής εξουσίας για την επερχόμενη οικονομική αναδιανομή. Για πρώτη φορά στην ιστορία αυτού του τόπου τόσοι άνθρωποι μαζί ξύρισαν τον νεκρό πριν από την ταφή! » (ο Δημήτρης Δανίκας στα «ΝΕΑ»).