Με τη ...συνήθη υπόσχεση κατάργησης του νομοσχεδίου του υπουργείου Εργασίας «όταν θα γίνουμε κυβέρνηση», έκλεισε χτες την ομιλία του στη Βουλή ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Γιώργος Παπανδρέου, δηλώνοντας όμως ότι πρέπει να υπάρξουν γενναίες μεταρρυθμίσεις και αποδεχόμενος τη λογική των «διευθετήσεων» του χρόνου εργασίας.

Ο Γ. Παπανδρέου ξεκαθάρισε ότι υφίσταται πρόβλημα «μείωσης της ανταγωνιστικότητας των ελληνικών προϊόντων», λέγοντας όμως ότι δε θα το επιλύσει αυτό το νομοσχέδιο. Αναφερόμενος στην ...εναλλακτική πρόταση του ΠΑΣΟΚ, ο Γ. Παπανδρέου τάχθηκε υπέρ της ευελιξίας στην αγορά εργασίας «με ασφάλεια για τον εργαζόμενο, η οποία, όπως είπε, θα προκύψει μέσα από «συστηματική δημοκρατική διαβούλευση» και «συμφωνία», από την οποία θα προκύπτουν «κέρδη για την επιχείρηση, την ανταγωνιστικότητά της, κέρδη για τον εργαζόμενο. Να κερδίζει η οικονομία, να κερδίζει η χώρα, να κερδίζουν οι πολίτες». Οπως επισήμανε μια τέτοια προοπτική προϋποθέτει «οι προοδευτικές δυνάμεις αυτής της χώρας να συγκλίνουν, να βοηθήσουν στην ανάπτυξη, την ενδυνάμωση ενός σύγχρονου συνδικαλιστικού κινήματος που θα πάει τη χώρα μπροστά, θα εκσυγχρονίσει τη χώρα». Στα παραπάνω μέτρα ο Γ. Παπανδρέου προσέθεσε και την ανάγκη ενίσχυσης των εργοδοτών με κονδύλια που θα «καταπολεμούν» την ανεργία και με ασφαλιστικές εισφορές, μιλώντας για «τομές στο σύστημα πρόνοιας και κατάρτισης που αντί να "παρκάρει" τον εργαζόμενο όταν δε βρίσκει δουλιά, θα του εξασφαλίζει την ενεργή επιστροφή του στην αγορά εργασίας, μέσα από μέτρα εκπαίδευσης και κοινωνικής εργασίας». Οσον αφορά το χώρο των ΔΕΚΟ, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ διασαφήνισε ακόμη μια φορά ότι «να ξέρετε ότι εμείς θα χτυπάμε τις συντεχνιακές λογικές». Παράλληλα, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν απέφυγε τις κορόνες του είδους «είναι μόνιμη πολιτική της Δεξιάς να βολεύει το κεφάλαιο», κατηγορώντας την κυβέρνηση για «αυταρχισμό», «μονομέρεια» και «έλλειψη σχεδιασμού για την οικονομία».

Νωρίτερα η κοινοβουλευτική εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ, Αννα Διαμαντοπούλου, είχε επισημάνει ότι «η αγορά εργασίας στη χώρα μας έχει και αγκυλώσεις και δυσλειτουργίες», σημειώνοντας ότι «για να παρέμβει κανείς στην αγορά εργασίας πρέπει να δει το θέμα της προσφοράς και της ζήτησης, επομένως τους ρυθμούς ανάπτυξης και την προσέλκυση επενδύσεων. Πρέπει να δει το θέμα των συνθηκών εργασίας, δηλαδή το θέμα της οργάνωσης του χρόνου εργασίας», καταλήγοντας ότι για την αντιμετώπιση των θεμάτων αυτών απαιτείται διάλογος «των κοινωνικών εταίρων», επισημαίνοντας πως «ο πυρήνας του κοινωνικού διαλόγου στην Ευρώπη είναι η συμφωνία των κοινωνικών εταίρων, η οποία μετά επικυρώνεται από την Ευρωπαϊκή Ενωση».