Ο Κεμάλ Οκουγιάν κατά την παρουσίαση της εισήγησής του στη Διεθνή Συνάντηση

Η Διάσκεψη που οργανώνουμε μαζί με το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας συμπίπτει με μια ιδιαίτερα κρίσιμη στιγμή. Οπως όλοι γνωρίζετε, μια μέρα αργότερα, τη Δευτέρα 3 Οκτώβρη, θα ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ενωσης και της Τουρκίας. Στην πραγματικότητα, οι διαπραγματεύσεις έχουν ξεκινήσει εδώ και καιρό και η αστική τάξη της Τουρκίας είναι πάντα ιδιαίτερα ενθουσιασμένη να εκπληρώσει τις απαιτήσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Δε θα υπάρξουν αλλαγές στην κατεύθυνση αυτής της πορείας. Οι Ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές θα αυξήσουν την ένταση και την πίεση στην Τουρκία.

Δε θέλω να μπω σε λεπτομέρειες για τις λεγόμενες μεταρρυθμίσεις της ΕΕ. Οι συνέπειες αυτών των μεταρρυθμίσεων είναι απλές: Υπάρχει μια συγκεκριμένη αναστάτωση στον αγροτικό τομέα. Η Τουρκία βρίσκεται στην αρχή της καταστροφής, οι ιδιωτικοποιήσεις έχουν επιταχυνθεί, σοβαρά βήματα έχουν γίνει στη διαδικασία της εμπορευματοποίησης των συστημάτων Υγείας και Εκπαίδευσης. Ακόμα πιο σημαντικό είναι το γεγονός ότι η μοίρα της Τουρκίας καθορίζεται όλο και περισσότερο στις Βρυξέλλες, και όχι μόνο στον άξονα Βόννη - Παρίσι - Λονδίνο. Αν πάρουμε και το ρόλο της Ουάσιγκτον, την πρωτεύουσα του καπιταλισμού, σε ό,τι αφορά την πολιτική ζωή της Τουρκίας, ο κύκλος ολοκληρώνεται.

Δε θα μπω σε τέτοιες λεπτομέρειες. Θα επικεντρωθώ σε κάποια θέματα που συζητιούνται στην Ευρωπαϊκή Αριστερά.

Το πρώτο ζήτημα αφορά την ευρωκεντρική προσέγγιση της Τουρκίας. Υπάρχει μια τέτοια εύκολη κρίση που είναι πλατιά γνωστή σε πολλά προοδευτικά, ακόμα και σε κομμουνιστικά κόμματα στην Ευρώπη. Λένε: «Η Ευρωπαϊκή Ενωση, στο κάτω κάτω είναι ένα ιμπεριαλιστικό ινστιτούτο και τα πράγματα δεν πάνε καλά για τους εργαζόμενους εκεί. Εντάξει, το δεχόμαστε αυτό, αλλά οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Τουρκία είναι πολύ διαδεδομένες, η χώρα θα πρέπει από την αρχή και με λεπτομέρειες να εκδημοκρατικοποιηθεί σε ό,τι αφορά τους Κούρδους και είναι υποχρεωτική η πίεση που πρέπει να ασκηθεί στην Τουρκία, να κάνει ένα βήμα πίσω στο θέμα της Κύπρου».

Αυτά λένε και πιστεύουν πως μια ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ θα είναι ένα θετικό θέμα για πολλούς λόγους, με την αιτιολογία ότι «δεν μπορεί να είναι χειρότερα απ' ό,τι στις παρούσες συνθήκες».

Εχουμε επίγνωση πως αυτά τα κόμματα, ή, και πολιτικοί που κατέχουν αυτή τη θέση, έχουν γίνει μαριονέτες της ιμπεριαλιστικής Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Η άποψή μας είναι τελείως διαφορετική. Μαζί μ' αυτό, υπάρχουν κάποια κόμματα που δίνουν το «πράσινο φως» στην ένταξη της Τουρκίας επειδή πραγματικά επιθυμούν το καλύτερο για τον τουρκικό και κουρδικό λαό. Αφήστε με να το εξηγήσω αυτό καλύτερα...

Αγαπητοί φίλοι,

Η προσέγγιση που μόλις ανέφερα είναι επικίνδυνη για δύο βασικούς λόγους. Κατ' αρχήν η προσέγγιση αυτή αφαιρεί το δικαίωμα της εργατικής τάξης της Τουρκίας να πάρει τη μοίρα στα χέρια της, και θέτοντάς το πιο συγκεκριμένα, αφαιρεί το δικαίωμα της πάλης για το σοσιαλισμό στην Τουρκία. Σύμφωνα με αυτή την αντίληψη, ο σοσιαλισμός δεν μπορεί να εφαρμοστεί στην Τουρκία, η χώρα πρώτα πρέπει να εκδημοκρατικοποιηθεί και αν αυτή η εκδημοκρατικοποίηση δεν μπορεί να επιτευχθεί με εσωτερικές δυνάμεις, τότε μπορεί να επιτευχθεί με εξωτερικές δυνάμεις.

Θυμηθείτε, ο σοσιαλισμός δε θεωρούνταν κατάλληλος για τη Ρωσία τότε, στις αρχές του 1900, και πιθανά να γελούσαν με αυτούς που έλεγαν πως «σύντομα, μια σοσιαλιστική επανάσταση θα εκδηλωθεί σε μία χώρα, τη Ρωσία». Χωρίς να χρειάζεται να πούμε τίποτα άλλο, σήμερα ζούμε σε μια τέτοια βάρβαρη εποχή, που ο σοσιαλισμός έχει γίνει μια αναγκαία διέξοδος για όλες τις χώρες.

Διορθώνοντας τον εαυτό μου, πρέπει να πω πως ο σοσιαλισμός είναι αναγκαίος και εφικτός!

Η Τουρκία είναι μια ενδιαφέρουσα χώρα και κατέχει ειδικές επαναστατικές δυνατότητες. Λέμε ότι μια χώρα μέσα στην Ευρωπαϊκή Ενωση θα χάσει κάποιες απ' αυτές τις δυνατότητες. Η μεταφορά του δικαιώματος της κυριαρχίας, η μεταφορά της νομοθετικής εξουσίας στις Βρυξέλλες, ο ευρωστρατός και άλλα τέτοια ζητήματα κάνουν τον επαναστατικό αγώνα ακόμα πιο δύσκολο.

Είμαστε ένα Κομμουνιστικό Κόμμα και φυσικά παλεύουμε για το σοσιαλισμό.

Επομένως, το να θεωρεί κανείς την ένταξη της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ενωση ως μια εναλλακτική λύση καλύτερη από το σήμερα, είναι λάθος.

Μέχρι τώρα αναφερθήκαμε στο ζήτημα σε ό,τι αφορά την πάλη για το σοσιαλισμό. Ας το δούμε σε ό,τι αφορά την εκδημοκρατικοποίηση. Ας υποθέσουμε πως δε σκεφτόμαστε το σοσιαλισμό. Είναι σωστό να έχουμε την αντίληψη ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση θα μας φέρει την πρόνοια και τη δημοκρατία στην Τουρκία; Πως τουλάχιστον θα δημιουργήσει καλύτερες συνθήκες από τις σημερινές;

Αυτή η αντίληψη επίσης δεν είναι σωστή. Μαζί μας έχουμε πολλούς καλεσμένους από την Ευρώπη. Θα μας επισημάνουν καλύτερα για το πού οδεύει η Ευρωπαϊκή Ενωση...

Φυσικά, δε ζούμε στον παράδεισο εδώ, η πολυαγαπημένη χώρα μας ακόμα μαγεύει με τον ιστορικό και φυσικό της πλούτο, όμως η κατάσταση των εκατομμυρίων εργαζομένων είναι άσχημη, πολύ άσχημη. Ερχόμενοι εδώ περάσατε από το Βόσπορο και είδατε τις γειτονιές όπου κυρίως κατοικεί η μέση τάξη. Αν είχατε το χρόνο, θα μπορούσαμε να σας δείξουμε σε ποιες συνθήκες ζει το 85% του πληθυσμού της Ιστανμπούλ.

Βεβαίως, κανείς δεν μπορεί να υπερασπιστεί τη σημερινή κατάσταση της Τουρκίας. Εξάλλου, δεν μπορούμε να είμαστε υπέρ του «στάτους κβο», είμαστε κομμουνιστές, είμαστε επαναστάτες.

Ωστόσο, σε ό,τι αφορά το τι πράττει η Ευρωπαϊκή Ενωση, πρέπει να πούμε πως έχει αρνητική επίδραση σε ό,τι αφορά τις συνθήκες ζωής των εργαζομένων. Στην Τουρκία δεν είχαμε τον κίνδυνο της πείνας εκτός από τα χρόνια του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου. Η Τουρκία έχει αρκετό και εύφορο έδαφος, και μέχρι τώρα κρατικές παροτρύνσεις εφαρμόζονταν σε πολλά αγροτικά προϊόντα. Η Ευρωπαϊκή Ενωση δίνει διαταγές και οι αγρότες βρίσκονται στην κόψη της καταστροφής. Στην Τουρκία, όπου η ανεργία είναι ήδη ένα σοβαρό πρόβλημα, θα δούμε και την ανεργία που θα αποφέρει η αγροτική καταστροφή. Είναι αστείο να αναφέρεται η πρόνοια και η δημοκρατία, όταν υπάρχει ανεργία.

Η Ευρωπαϊκή Ενωση δίνει διαταγές, λέγοντας ότι το κράτος πρέπει να απομακρυνθεί από όλη την οικονομική σφαίρα. Σημαντικό κομμάτι των ιδιωτικοποιημένων εργοστασίων κλείνει, και στη θέση του κτίζονται τουριστικές εγκαταστάσεις και εμπορικά κέντρα. Το άλλο κομμάτι μεταφέρεται στο ξένο κεφάλαιο, οι Ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές μύρισαν τη φτηνή εργατική δύναμη. Σε μια χώρα που δεν παράγει, σε μια χώρα που θεωρείται αποθήκη φτηνού εργατικού δυναμικού, πώς να γίνει η εκδημοκρατικοποίηση; Η Εκπαίδευση αλλάζει, και το ίδιο επικρατεί στις υγειονομικές υπηρεσίες. Ολα αυτά είναι ένα σημαντικό κομμάτι των μεταρρυθμίσεων της ΕΕ. Σε μια χώρα όπου όσοι δεν έχουν χρήματα αφήνονται στην αμορφωσιά ή και να πεθάνουν, η δημοκρατία φαίνεται σαν μια φαντασία.

Αγαπητοί φίλοι,

Η ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ δε θα αποφέρει κανένα όφελος. Γι' αυτό, ζητάμε μόνο ένα πράγμα από τους φίλους μας. Βοηθήστε μας να κρατηθεί η ΕΕ μακριά από δω.

Μπορεί να ρωτήσει κανείς: Τι θα γίνει με την κατάσταση των Κούρδων;

Σ' αυτή τη χώρα οι Κούρδοι ζουν κάτω από τις χειρότερες συνθήκες. Ωστόσο, με βάση τις μεταρρυθμίσεις που προανέφερα, δεν προωθούν τις απαιτούμενες συνθήκες για μια καλύτερη ζωή για τους φτωχούς Κούρδους! Θα γίνουν ακόμα πιο φτωχοί και θα γίνουν φτηνό εργατικό δυναμικό για τα διεθνή μονοπώλια που ήδη έχουν φιλοδοξίες στην ανατολική περιοχή της Τουρκίας. Αυτό σε ό,τι αφορά την οικονομική πλευρά. Τι όμως γίνεται με τα πολιτιστικά δικαιώματα, τα πολιτικά δικαιώματα;

Γνωρίζουμε πως η καταπιεστική πολιτική της άρχουσας τάξης της Τουρκίας προς τους Κούρδους μερικές φορές είχε σαν αποτέλεσμα αιματοχυσίες. Είναι φανερό ότι οι Κούρδοι θα πρέπει να είναι ένα ισότιμο συστατικό στοιχείο στην Τουρκία. Αυτό αποτελεί μια σαφή θέση στο Πρόγραμμα του ΚΚ Τουρκίας. Ωστόσο, κάτι θα πρέπει να ξεκαθαριστεί. Στις σημερινές ισορροπίες δυνάμεων, δεν είναι δυνατό, οι Κούρδοι να έχουν μια ξεχωριστεί σωτηρία, ανεξάρτητα από την εργατική τάξη της Τουρκίας. Είναι αδύνατο να προσδιοριστούν οι εθνικές καταγωγές του λαού της Τουρκίας μετά από ένα σημείο. Επιπλέον, οι Κούρδοι δεν κατοικούν στα ανατολικά της χώρας αλλά στα δυτικά και ένας σημαντικός αριθμός αυτών αποτελούν ένα αναπόσπαστο κομμάτι της εργατικής τάξης της Τουρκίας. Ενα καθόλου αμελητέο μέρος των μελών του Κόμματός μας είναι κουρδικής προέλευσης, και το μέρος αυτό αυξάνεται γρήγορα.

Σε αυτές τις συνθήκες, δεν έχουμε άλλη εναλλακτική από το να παλεύουμε μαζί για μια σοσιαλιστική προοπτική, που θα κάνει τους Κούρδους πρώτης τάξης συμπατριώτες και ένα έθνος με ίσα δικαιώματα.

Τι θα γίνει αν οι Τούρκοι και οι Κούρδοι παλεύουν χωριστά;

Για να είμαστε ειλικρινείς, αν σήμερα δεν αναπτύξουμε ένα εργατικό αγώνα για την κοινή απελευθέρωσή μας - οι Τούρκοι και οι Κούρδοι και άλλοι άνθρωποι - και αν δεν ηττηθεί η πρωτοβουλία που παίρνουν οι ΗΠΑ και οι άλλες ιμπεριαλιστικές χώρες για το ζήτημα των Κούρδων, τότε αυτή η χώρα θα συρθεί σε έναν εμφύλιο πόλεμο. Δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από το να μάχονται δύο έθνη και θα πρέπει να γίνει γνωστό πως πρόκειται για ένα ιμπεριαλιστικό σχέδιο. Δεν πρόκειται για παιχνίδι. Με τη συνεισφορά των ιμπεριαλιστών, μια κουρδο-τουρκική διαμάχη μπορεί να δημιουργηθεί και κανείς δε θα μπορέσει να αντιμετωπίσει τις συνέπειες.

Επιπρόσθετα, σήμερα οι κυρίαρχες δυνάμεις της Τουρκίας μαζί με τους Κούρδους πολιτικούς συναγωνίζονται για το ζήτημα της σύμπραξης των ΗΠΑ, και εξαιτίας αυτού, οι δυνατότητες των ιμπεριαλιστών για προβοκάτσια αυξάνονται κάθε μέρα. Ναι, δεν πρόκειται για παιχνίδι και η Τουρκία δεν μπορεί να εκδημοκρατικοποιηθεί με την πολιτική των ιμπεριαλιστών για τους Κούρδους. Στην πράξη, δεν επιθυμούμε ένα δεύτερο Ιράκ, δε θέλουμε νέες πολιτείες των ΗΠΑ στην περιοχή. Αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να απαλλαγεί η Τουρκία από τους ιμπεριαλιστές. Μόνο οι Τούρκοι και οι Κούρδοι εργάτες μαζί μπορούν να το επιτύχουν αυτό. Καλούμε τους Ευρωπαίους φίλους μας να είναι πιο ρεαλιστές σ' αυτό το ζήτημα.

Αγαπητοί φίλοι,

Θα πρέπει να αναφερθούμε και στο ζήτημα της Κύπρου. Πάντα υποστηρίζαμε το ακόλουθο: Εχουμε πει πως η Ευρωπαϊκή Ενωση δεν μπορεί να επιλύσει τα προβλήματα στην Κύπρο. Υπάρχει μόνο μια λύση, η πάλη των λαών του νησιού ενάντια στον ιμπεριαλισμό και την κατοχή. Πάρτε υπόψη σας την αρχή που ποτέ δε θα εγκαταλείψουμε: Αυτό το οποίο υποστηρίζουμε για την Κύπρο, είναι ένα ενιαίο κράτος, το οποίο μπορεί να είναι και ομοσπονδία. Αλλά πρέπει να είναι ένα κυρίαρχο, ανεξάρτητο και ενιαίο κράτος. Οι Τουρκοκύπριοι και Ελληνοκύπριοι θα ζήσουν μαζί, με φιλία και αδελφοσύνη. Μία τέτοια Κύπρο θέλουμε. Αυτοί οι οποίοι δεν παλεύουν μαζί δεν μπορούν να εγκαθιδρύσουν ένα κράτος μαζί. Αυτό είναι κάτι που δεν μπορεί να συμβεί: Η κοινή πάλη της εργατικής τάξης στην Κύπρο δε θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί. Γι' αυτό το λόγο στο βορρά και το νότο, η λύση αναμενόταν να έρθει από το εξωτερικό: ότι δηλαδή η Ευρωπαϊκή Ενωση θα άλλαζε το «στάτους κβο» και η λύση θα ερχόταν ευκολότερη.

Λοιπόν, τι έγινε; Η Κύπρος παραμένει χωρισμένη, η κατοχή συνεχίζεται και η Ευρωπαϊκή Ενωση ζητά ένα μόνο πράγμα από την Τουρκία: Να μην ασκήσει βέτο στην ένταξη της Κύπρου στο ΝΑΤΟ. Αυτή είναι η Ευρωπαϊκή Ενωση. Μετά την ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ τώρα έχει σειρά η ένταξή της στο ΝΑΤΟ.

Φίλοι, η ελευθερία δεν έρχεται μαζί με την ΕΕ, το ΝΑΤΟ. Στην Κύπρο, στα Βαλκάνια, οπουδήποτε πρέπει να κτίσουμε μία αντιιμπεριαλιστική πάλη, έναν κοινό αγώνα.

Αγαπητοί καλεσμένοι, αξιότιμοι σύντροφοι,

Το Κομμουνιστικό Κόμμα της Τουρκίας πιστεύει ότι ο αγώνας ενάντια στον ιμπεριαλισμό έχει σημαντικές δυνατότητες. Η Κούβα και η Βενεζουέλα προκάλεσαν μια βασική αλλαγή στις ισορροπίες δυνάμεων της Λατινικής Αμερικής. Η αντίσταση στο Ιράκ μας έδωσε αρκετό χρόνο για να ανασυνταχθούμε. Στη χώρα μας, ο λαός έχει αρχίσει να αντιλαμβάνεται το αληθινό πρόσωπο των ΗΠΑ και της ΕΕ.

Ας εκτιμήσουμε μαζί αυτές τις ευκαιρίες και να κάνουμε θαρραλέα βήματα.

Ας ισχυροποιήσουμε την αλληλεγγύη μας με την Κούβα και την Μπολιβαριανή Βενεζουέλα.

Ας σταθούμε ενάντια στα ιμπεριαλιστικά σχέδια, πιστεύοντας στις δυνάμεις μας, στην οργανωμένη δύναμη των λαών, των εργαζομένων ανθρώπων.

Ενάντια στις προσπάθειες σκοταδισμού των ιμπεριαλιστικών ΜΜΕ που είναι ενάντια σ' αυτούς που αντιτίθενται στην κατοχή στο Ιράκ, ας τους βοηθήσουμε, δεν είναι τρομοκράτες, είναι πατριώτες που αγωνίζονται για την ανεξαρτησία της χώρας τους.

Ας σταθούμε ενάντια στον ιερό πόλεμο που οι ιμπεριαλιστές έχουν εξαπολύσει ενάντια στις κομμουνιστικές αξίες και ενάντια στα επιτεύγματα της Σοβιετικής Ενωσης και των άλλων σοσιαλιστικών χωρών. Είναι καθήκον μας να μην επαναλάβουμε τα λάθη του παρελθόντος, αλλά δεν μπορούμε να ξεχάσουμε ότι ο αντισοβιετισμός είναι ένα πολύ σημαντικό εργαλείο για την πλύση εγκεφάλου των λαών του πλανήτη. Θέλουν να μας κάνουν χωρίς ρίζες, χωρίς ιστορία, θέλουν να μας προβάλουν ως χαμένους που απορρίπτουν το παρελθόν.

Ας αυξήσουμε τη συνεργασία, την αλληλεγγύη και την ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ των κομμουνιστικών και εργατικών κομμάτων. Σεβόμενοι τον ανεξάρτητο χαρακτήρα κάθε κόμματος, ας βρούμε τον τρόπο να αγωνιστούμε μαζί για τους κοινούς μας στόχους.

Είμαστε μια οικογένεια. Είμαστε οι κληρονόμοι των επαναστατών που παλεύουν ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τον καπιταλισμό. Ενας βιώσιμος κόσμος είναι ένας σοσιαλιστικός κόσμος και ποτέ δε θα υποκύψουμε σ' αυτούς που λένε πως ένας τέτοιος κόσμος είναι απλά ένα όνειρο.

Αυτά μόνο θα πω, θέλω να καλωσορίσω για άλλη μια φορά όλους τους εκπροσώπους φίλους... Ας είναι με σας η επιτυχία.