ΟΙ σύντροφοι, οι αναγνώστες μας δημοσιεύουν στην εφημερίδα μας τις παρεμβάσεις τους πάνω στην «Πανελλαδική Συνδιάσκεψη για τη Νεολαία». Σε μερικές παρεμβάσεις γίνονται αναφορές για τα χρόνια της Αντίστασης και υπενθυμίσεις για το μεγάλο έργο εκπολιτιστικό της ΕΠΟΝ.

ΔΕΝ είναι παρεμβάσεις ασύνδετες, είναι εμπειρίες που έρχονται από μακριά και τραβάνε ακόμη μακριά. Δεν είναι η πρώτη φορά που το ΚΚΕ μελετά τα προβλήματα σε θέματα απασχόλησης, μόρφωσης, πολιτισμού.

ΟΙ ΕΠΟΝίτικες Λέσχες είχαν μια ενδιαφέρουσα διάρθρωση, που κάλυπτε πολλά μορφωτικά και πολιτιστικά ενδιαφέροντα. Για τις περισσότερες Λέσχες υπόδειγμα ήταν η κεντρική Λέσχη, αυτή που λειτουργούσε στην οδό Ακαδημίας, όπου και τελικά βρίσκονταν τα γραφεία του ΚΣ της ΕΠΟΝ, καθώς και του περιοδικού «Νέα Γενιά».

ΣΕ μικρούς ή και μεγαλύτερους χώρους οι ΕΠΟΝίτες διαμόρφωναν, όσο μπορούσαν πιο πρακτικά, τα τμήματα που είχαν προγραμματίσει και για τα οποία είχε εκδηλωθεί το ενδιαφέρον της νεολαίας. Ενα ζεστό στέκι, όπου οι νέοι και οι νέες μπορούν να κουβεντιάσουν, ν' ακούσουν μουσική, ν' ακούσουν μια ενδιαφέρουσα συζήτηση, να πάρουν μέρος στις εκδηλώσεις, που ετοιμάζουν, αλλά και πολλά κι άλλα διάφορα, όσα προγραμματίζει η κοινή δράση της ομάδας.

ΟΙ ΛΕΣΧΕΣ βγήκαν από την ανάγκη που ένιωθε η νεολαία να βρει στην πόλη, στο χωριό, στα ΑΕΙ, τόπο που θα της έδινε ανάσα μόρφωσης και πολιτισμού, που θα έφραζε το δρόμο της διαφθοράς και των ναρκωτικών. Μερικές απ' αυτές με προπολεμική δράση είχαν μαζί με όλα τ' άλλα και ένα εστιατόριο, που προσέφερε φθηνό φαγητό και μπόλικο ψωμί. Αυτές ήταν οι Λέσχες του Πολυτεχνείου, του Πανεπιστημίου κι άλλων ιδρυμάτων.

ΑΛΛΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ που κυρίως αναπτύχθηκαν οι Λέσχες ήταν η περίοδος της Αντίστασης κι ήταν τέτοια η δυναμική τους και το ενδιαφέρον που προκάλεσαν, που μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα αγκάλιασαν την Ελλάδα κι έφεραν την ΕΠΟΝίτικη Λέσχη στην ορεινή χώρα. Εγινε τότε η Λέσχη ο άξονας για το ξύπνημα μέσα από τα σκοτάδια ενός μεσαίωνα, που βάραινε ασήκωτα τη ζωή.

ΤΟΝ ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑΚΟ αυτό ρόλο, που έπαιξαν σ' εκείνα τα χρόνια οι Λέσχες της ΕΠΟΝ, τον έδωσε μοναδικά στο «Ρ» ο διευθυντής του, Κ. Καραγιώργης, υπογραμμίζοντας πως δεν υπάρχει χωριό, συνοικισμός στην ύπαιθρο Ελλάδα που να μη θυμάται το πέρασμα της Λέσχης της ΕΠΟΝ, την καινούργια ζωή που ξυπνούσε στα χωριά της Ελεύθερης Ελλάδας. Κι όλα αυτά τα έγραφε όταν οι δοσίλογοι με τα ψευτοφερμάνια τους διάλυαν το 1947 την οργάνωσή μας.

Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ προσεκτική μελέτη, συνολικά για όσα έκανε η ΕΠΟΝ, προσφέρεται όχι για αντιγραφές. Σημειώνουμε τώρα και θυμίζουμε μερικά από τα ζητήματα σε θέματα νεολαιίστικα. Και θα θέλαμε να πούμε για τις ΕΠΟΝίτικες Λέσχες, οι οποίες λειτούργησαν σχεδόν σ' όλη τη χώρα, πως ηπέρξαν μια πολύ σημαντική και ποσοτική παρέμβαση στα μεγάλα προβλήματα της νέας γενιάς.