Ενορχηστρωμένη προπαγανδιστική επιχείρηση παραπλάνησης και εξαπάτησης των λαϊκών μαζών ξεκινά η κυβέρνηση, με στόχο την αποτροπή των αγώνων των εργαζομένων, ακριβώς τη στιγμή που εντείνεται η αντιλαϊκή επίθεση.

Προκειμένου να πετύχει το στόχο της, χρησιμοποιεί τα γνωστά και από την εποχή των προκατόχων της ψέματα, τη διαστρέβλωση της πραγματικότητας και τον εξωραϊσμό της πολιτικής της, ενώ επιστρατεύει και τις δικομματικές κοκορομαχίες για να εκφυλίσει την πολιτική αντιπαράθεση σε ανούσια και απόλυτα ελεγχόμενη κατεύθυνση.

Αν και ο προϋπολογισμός του 2006, σε όλα τα προσχέδιά του, και το «δεύτερο κύμα μεταρρυθμίσεων» συνιστούν ένα νέο αντιλαϊκό τυφώνα που θα σαρώσει τα λαϊκά εισοδήματα και τα δικαιώματα των εργαζομένων, ωστόσο η κυβέρνηση επιχειρεί στα σοβαρά να πείσει ότι δεν πρόκειται να πλήξει τα συμφέροντα των εργαζόμενων και των οικονομικά ασθενέστερων!

Επωφελούμενη και από το γεγονός ότι η δικομματική κόντρα έχει εστιαστεί σχεδόν αποκλειστικά στο ζήτημα της περιβόητης τιτλοποίησης, η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι θα καταφέρει να μειώσει το έλλειμμα κάτω από το 3% του ΑΕΠ το 2006, χωρίς λιτότητα στους μισθούς και τις συντάξεις, περικοπές κοινωνικών δαπανών, νέα φορολογικά μέτρα κ.ο.κ.!

«Δε θα κληθεί να πληρώσει ο ελληνικός λαός», υποστήριξε με κάθε σοβαρότητα ο αναπληρωτής κυβερνητικός εκπρόσωπος, όταν του ζητήθηκε χτες να προσδιορίσει με ποια συγκεκριμένα μέτρα θα περιοριστεί το έλλειμμα κατά 4 ποσοστιαίες μονάδες (από 6,6% του ΑΕΠ το 2004, στο 2,6% του ΑΕΠ το 2006%). Φυσικά, δεν απάντησε πώς θα γίνει «η σημαντική αυτή μείωση κατά 4 ολόκληρες ποσοστιαίες μονάδες, χωρίς μάλιστα να διαταραχτεί ο κοινωνικός ιστός της χώρας», περιοριζόμενος να αναμασήσει τα χιλιοειπωμένα παραμύθια περί περιορισμού σπατάλης και κακοδιαχείρισης... Δεν απάντησε ούτε για την άγρια λιτότητα με τις «αυξήσεις» μισθών και συντάξεων κάτω και από τον πληθωρισμό, χωρίς ωστόσο να διαψεύσει ότι οι αυξήσεις μισθών στο δημόσιο θα είναι γύρω στο 2,5%.

Επιχειρώντας να φέρει την πραγματικότητα στα μέτρα της κυβέρνησης, υποστήριξε ότι η μείωση της τιτλοποίησης κατά 300 εκατ. ευρώ το 2005 θα «αναπληρωθεί» από τη μείωση των δαπανών για τα εξοπλιστικά προγράμματα(!) και από την αύξηση των καθαρών εσόδων του προϋπολογισμού.

Ο Ευ. Αντώναρος επιστράτευσε και την κινδυνολογία, προβάλλοντας το «επιχείρημα» πως αν οι εργαζόμενοι δεν αποδεχτούν την πολιτική της κυβέρνησης για τη σταθεροποίηση και εξυγίανση της οικονομίας, «τότε τα βάρη που θα προκύψουν και οι ταλαιπωρίες που θα έχουν οι Ελληνες πολίτες, θα είναι ακόμη μεγαλύτερες».

Παράλληλα προκάλεσε τη «συνδρομή» του ΠΑΣΟΚ, εξαπολύοντας φραστική επίθεση εναντίον του: «Η παραπληροφόρηση, η δημαγωγία και η κινδυνολογία έχουν εξελιχθεί πλέον σε μόνιμο καταφύγιο των στελεχών του ΠΑΣΟΚ», ήταν η σχετική «ατάκα». Δεν παρέλειψε βέβαια να διακηρύξει ότι «η οικονομική πολιτική της σημερινής κυβέρνησης φέρνει αποτελέσματα και μάλιστα ορατά για όλους». Το δυστύχημα για τον εκπρόσωπο και την κυβέρνησή του είναι αυτό ακριβώς, ότι τα αποτελέσματα της πολιτικής της είναι όχι απλώς ορατά, αλλά και επώδυνα για τη συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού.