Του Ανδρέα Πετρουλάκη από την «Καθημερινή»

Ετσι και στην υπόθεση της ΔΕΗ: όσο το κύριο, η νόμιμη διαπλοκή του κράτους με τα μονοπώλια δε δείχνεται, όσο αίτημα δε γίνεται ο αποκλειστικά κρατικός φορέας ενέργειας που θα είναι λαϊκή περιουσία, τόσο διάφοροι θα βόσκουν ψάχνοντας αν προέχουν οι ποινικές ή οι πολιτικές ευθύνες, ως το σημείο ορισμένοι να αναρωτιούνται σοβαρά ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο.

Στο τέλος αυτό που μένει είναι μια πολιτική, η κυρίαρχη πολιτική, στο απυρόβλητο. Πού να τρέχει τώρα το ΠΑΣΟΚ να διατυπώνει θέσεις στο νομοσχέδιο για τις ΔΕΚΟ όταν οι θέσεις του είναι ταυτόσημες με αυτές της κυβέρνησης; Πού να τρέχει ο ΣΥΝ να ανοίγει θέμα για τις τέσσερις ελευθερίες της συνθήκης του Μάαστριχτ, όταν τις έχει υπερψηφίσει; Ετσι βολεύονται όλοι με έναν Παλαιοκρασσά...

Οσο για την απορία ποιος κυβερνά, απλό: αυτός που κυβερνούσε και χτες. Εκτός κι αν είχαμε κανένα διάλειμμα εργατικής εξουσίας και δεν το μάθαμε.

Κατά τ' άλλα οι προχτεσινοί λεονταρισμοί της υπουργού Παιδείας έχουν βάση: έχει δέσμευση να προχωρήσει την αξιολόγηση τώρα, χτες! Και δεν μπορεί να χωνέψει ότι το ΕΜΠ, από τις σχολές που κατ' εξοχήν απορροφούν κονδύλια για έρευνα, είπε όχι, «δε θα εφαρμόσουμε την αξιολόγηση». Οπως ομολογεί η σχετική κυβερνητική αρθρογραφία, το πρόβλημα γίνεται σοβαρότερο γιατί το Πολυτεχνείο γίνεται παράδειγμα και για τις άλλες βαθμίδες της εκπαίδευσης. Γι' αυτό και απειλεί η κυβέρνηση με διακοπή χρηματοδότησης. Πόσο μάλλον που ήδη οι εταιρίες που αξιολογούν το εκπαιδευτικό έργο έχουν ήδη πάρει θέση μέσα στα σχολεία. Παράδειγμα, η φιέστα που γίνεται σήμερα («ευρωπαϊκή εβδομάδα νέων» το ονομάζουν) όπου τα παιδιά οδηγούνται σαν τα πρόβατα για να μάθουν, λέει, από τις εταιρίες «επαγγελματική κατεύθυνση». Αυτά τα ίδια παιδιά που δέχονται μύριες όσες πιέσεις για να μη συμμετέχουν αύριο στο πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο. Εμ, θα συμμετέχουν και θά 'ναι ντάλα μεσημέρι...

Στα «εξωτερικά»: Η δημοσιοποίηση, λέει, θέτει σε κίνδυνο την επιβολή της τάξης και τις στρατιωτικές επιχειρήσεις. Αποφασίστε αν θα συνεργαστείτε, ή, θα είστε θύματα τρομοκρατών, αν είστε μαζί μας δεν μπορείτε να μας καρφώνετε! Τάδε έφη Κοντολίζα. Κι ο ένας μετά τον άλλο οι ηγέτες της ΕΕ έσπευσαν να συμφωνήσουν μαζί της. Τόσο που να αναρωτιέσαι: η αποκάλυψη για τις πτήσεις της «Air Cia» (Αίρ Σία), ήταν μόνο αποκάλυψη, ή, ένα ωραίο σχέδιο για να συνηθίσουμε στην ιδέα ότι έτσι πρέπει να έχουν τα πράγματα; Ε, δε θα αφήσουμε να έχουν έτσι.