«Δύο ήταν τα σημαντικά στοιχεία της χθεσινής διαπραγμάτευσης: Η εντυπωσιακή υπαναχώρηση των βιομηχάνων (ΣΕΒ) από τις "σκληρές" αρχικές τους θέσεις (για πάγωμα μισθών, απολύσεις κ.ά.) αλλά και η βελτιωμένη πρότασή τους όσον αφορά το ύψος των αυξήσεων στους κατώτατους μισθούς και ημερομίσθια. Η προσέγγιση ΓΣΕΕ και εργοδοτών όσον αφορά το ύψος των αυξήσεων, η οποία χτες δε μετουσιώθηκε σε συμφωνία λόγω της διαφωνίας όσον αφορά τη διάρκεια της σύμβασης» (το ρεπορτάζ στα «ΝΕΑ»).

«Ο κοινωνικός διάλογος και οι μεταρρυθμίσεις δεν προχωρούν στη χώρα αυτή, από τη στιγμή που η άλλη πλευρά, η ιθύνουσα τάξη, δυσπιστεί, απορρίπτει την κοινωνική διαπραγμάτευση και το συμβιβασμό με πρόσχημα ότι κάτι τέτοιο παραμένει "ξένο" προς τις γαλλικές παραδόσεις. Στις σκανδιναβικές χώρες η κοινωνική διαπραγμάτευση έχει ιστορικά θεσμοποιηθεί όχι διότι η πλευρά της εργασίας την επιθυμεί περισσότερο απ' ό,τι στη Γαλλία αλλά κυρίως επειδή η πλευρά της εργοδοσίας έχει αποδεχτεί την αρχή της συναπόφασης με τους εργαζόμενους. Οταν ένα σύστημα δεν κατοχυρώνει διεξόδους διαφυγής, τότε οι κοινωνικές εκρήξεις είναι αναμενόμενες» (ο Κ. Βεργόπουλος στην «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ»).

«Ο τέως πρόεδρος του ΣΥΝ χαρακτήρισε δογματικό λαϊκισμό την τάση που έχει η ηγεσία του ΚΚΕ να "τσουβαλιάζει τα πάντα με συνθηματολογίες" (...) ενώ δήλωσε ότι πολύ σωστά έκανε ο Αλ. Αλαβάνος και κατηγόρησε στη Βουλή την ηγεσία του ΚΚΕ ότι με τη στάση της βοηθάει το σύστημα» (το ρεπορτάζ στην «ΑΥΓΗ»).