Την Πορεία Ειρήνης της περασμένης Κυριακής, τα μεγάλα Μέσα έντυπης ενημέρωσης την... περιποιήθηκαν δεόντως. Εκατό - διακόσιες λέξεις - το πολύ - στις πολύ μέσα σελίδες των εφημερίδων και αυτό ήταν όλο. Ετσι εκπληρώνουν το χρέος ενημέρωσης των αναγνωστών τους οι κύριοι του εκδοτικού κατεστημένου. Οι οποίοι έχουν τα δικά τους κριτήρια για το τι αποτελεί και τι δεν αποτελεί είδηση. Προφανώς, σύμφωνα με τα κριτήριά τους, είδηση δεν αποτελεί ότι στους σημερινούς ταραγμένους καιρούς που ζούμε, χιλιάδες πολίτες του Λεκανοπεδίου ένωσαν τις φωνές τους για την προάσπιση της παγκόσμιας ειρήνης, η οποία απειλείται άμεσα από τους παλιούς και νέους ιμπεριαλιστικούς πολέμους. Ούτε - πάλι σύμφωνα με τα κριτήριά τους - είναι αναγκαία οποιαδήποτε αναφορά - διδαχή προς τις νέες γενιές - στον Μάρτυρα, βουλευτή της Αριστεράς Γρηγόρη Λαμπράκη, ο οποίος 33 χρόνια πριν και σε συνθήκες μετεμφυλιακής τρομοκρατίας, καθιέρωσε τις Πορείες Ειρήνης.

Είδηση προφανώς για τους κύριους εκδότες, αποτελεί η αποχαύνωση της «Γιουροβίζιον», και των «Φέιμ Στόρι» και η, με κάθε τρόπο, στήριξη του γεμάτου επικίνδυνες ρωγμές, φθαρμένου δικομματικού εποικοδομήματος, το οποίο βέβαια τους ανταποδίδει την προβολή που του προσφέρουν με το παραπάνω... Μια ματιά αν ρίξουμε στον πόλεμο της «διαπλοκής» και τα δισεκατομμύρια που στροβιλίζουν στο αέρα, αρκεί για να γίνει κατανοητό ότι η όποια στήριξη στο πολιτικό σύστημα γίνεται έναντι αδράς αντιπαροχής...

Η καταγγελία για την ποιότητα και το είδος της ενημέρωσης που μας «σερβίρουνε» ασφαλώς και πρέπει να γίνεται. Δε φτάνει όμως αυτό. Πρέπει να γίνει ευρύτερα κατανοητό, ότι τα ισχυρά Μέσα μαζικής ενημέρωσης βρίσκονται στα χέρια της μεγαλοαστικής τάξης, η οποία τα χρησιμοποιεί σαν μέσο ιδεολογικής και πολιτικής χειραγώγησης των λαϊκών στρωμάτων. Τα Μέσα μαζικής ενημέρωσης, σαν μηχανισμοί ιδεολογικής αναπαραγωγής του συστήματος της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, έχουν αντικαταστήσει σήμερα το ρόλο που στο Μεσαίωνα έπαιξε η Εκκλησία, η οποία είχε εξελιχθεί σε ιδεολογικό φύλακα και προστάτη των μεγάλων φεουδαρχών, δεδομένου ότι και η ίδια ήταν από τους μεγαλύτερους φεουδάρχες της εποχής της. Μόνο που οι ιδεολογικοί χειραγωγοί σήμερα, είναι πολύ πιο ισχυροί, περισσότερο ευέλικτοι και εξειδικευμένοι στη συλλογή, επεξεργασία και διοχέτευση της πληροφορίας, σε σχέση με τους άξεστους και αμόρφωτους παπάδες του παρελθόντος, οι οποίοι το μόνο που γνώριζαν, ήταν να απειλούν τους... αιρετικούς με την τιμωρία της αιώνιας κόλασης.