Δεν είναι η πρώτη φορά. Η εξόφθαλμα υποκριτική και δίγλωσση στάση της ευρωένωσης, στα θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, είναι μόνιμη και συστηματική. Πρόσφατο παράδειγμα αποτελεί η απάντηση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου σε Ερώτηση της ευρωβουλευτή του ΚΚΕ Δ. Μανωλάκου. Η τελευταία ζητούσε την καταδίκη ενεργειών, «που δημιουργούν κλίμα αντικομμουνιστικής υστερίας, παίρνουν τη μορφή ιδεολογικών διώξεων και στρέφονται τελικά σε βάρος των λαών», με αφορμή τη μήνυση που υπέβαλε το «Ινστιτούτο Εθνικής Μνήμης» της Πολωνίας εναντίον του Σεζλάου Κίσζακ, τελευταίου υπουργού Εσωτερικών κατά τη διάρκεια της σοσιαλιστικής διακυβέρνησης στη χώρα. Πρόφαση της μήνυσης, τα «εγκλήματα κομμουνισμού που βασίζονται στη συμμετοχή του σε μία οργανωμένη εγκληματική ομάδα στρατιωτικής φύσης και στην επιβολή του στρατιωτικού νόμου»!

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, λοιπόν, δήλωσε αναρμόδιο να εξετάσει το ζήτημα, παρότι το τελευταίο αποτελεί ένα ακόμη ωμό κρούσμα ιδεολογικής δίωξης και ολοφάνερης παραβίασης των δημοκρατικών δικαιωμάτων και, μάλιστα, σε μια χώρα - μέλος της ευρωένωσης. Δε δηλώνει καθόλου αναρμόδιο, όμως, όταν εξετάζει συκοφαντικές κατηγορίες ενάντια στην Κούβα. Τότε όχι μόνον είναι αρμόδιο, αλλά σπεύδει να τις υιοθετήσει, να χύσει τη χολή του και να εκτοξεύσει απειλές ενάντια στο Νησί της Επανάστασης.