Για το «όραμά» του, μιας «δίκαιης κοινωνίας», μίλησε, στην Πάτρα, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, μ' αφορμή την 32η επέτειο από την ίδρυση του κόμματός του. Κι εξήγησε ότι «δίκαιη κοινωνία είναι αυτή που διασφαλίζει ασφάλεια, εργασία και αναδιανομή του πλούτου...». Αλλά, πώς βλέπει να εξασφαλίζονται αυτά τα χαρακτηριστικά μιας «δίκαιης κοινωνίας» ο Γ. Παπανδρέου;

Η ασφάλεια θα εξασφαλιστεί με την ένταση της αστυνομοκρατίας, που θα στρέφεται κατά των λαϊκών αγώνων, και την εμπέδωση κλίματος τρομοκράτησης στο λαό, με πρόσχημα την αντιμετώπιση της «τρομοκρατίας».

Η εργασία θα προϋποθέτει την αποδοχή της ταξικής εκμετάλλευσης από τους εργαζόμενους και της κατάργησης των βασικών εργατικών και εργασιακών δικαιωμάτων τους.

Η αναδιανομή του πλούτου θα γίνεται στη λογική της «ελεημοσύνης» προς τους «αναξιοπαθούντες», με την παροχή μερικών «ψίχουλων» από τα τεράστια κέρδη της πλουτοκρατίας προς τους εργαζόμενους, για να τους «κλείνουν το στόμα».

Μα, όλα αυτά δεν αποτελούν κάποιο «νέο όραμα», αλλά παλιά ιδεολογία της «σοσιαλδημοκρατίας», την οποία και έκανε πράξη το ΠΑΣΟΚ στη διάρκεια της μακρόχρονης κυβερνητικής του θητείας. «Τα παλιά σαν νέα» σερβίρει ο Γ. Παπανδρέου, θεωρώντας ότι ο λαός μας «τρώει λωτούς και χάφτει κουτόχορτο». Κι ύστερα «παραπονιέται» γιατί δεν «πάει καλά» ο ίδιος και δεν «τραβάει» το ΠΑΣΟΚ. Μα ακριβώς για την πολιτική του, για τα οράματά του, που δεν είναι άλλα απ' αυτά που κάνει πράξη το έτερον ήμισυ του δικομματισμού, η ΝΔ, ο λαός τους γυρίζει την πλάτη. Και πρέπει να τους στείλει, πολιτικά, εκεί που τους πρέπει, στον αγύριστο.