Η «ΔΙΕΘΝΗΣ ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ»: «Η κατάληξη αγωγού στην Αλεξανδρούπολη ακυρώνει όποια σχέδια είχε η Αγκυρα να εγείρει στο μέλλον μειονοτικό Θράκης, έστω και ως αντιστάθμισμα για την πίεση που δέχεται από την ΕΕ στο κεφάλαιο των ατομικών ελευθεριών και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η περιοχή της Θράκης θωρακίζεται αμυντικά για πάντα, καθώς εκεί θα διασταυρώνονται ρωσικά, ελληνικά, ευρωπαϊκά, βουλγαρικά και άλλα συμφέροντα (...) η διεθνής χρήση του Αιγαίου που θα είναι το επόμενο μεγάλο θέμα που θα βρούμε μπροστά μας θα οδηγήσει εκ των πραγμάτων και στην επίλυση ζητημάτων που βρίσκονται στο ράφι επί δεκαετίες» (ο Μ. Κοττάκης στην «ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ»).

Ο ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΣ: «Οι συστάσεις υπέρ των αμερικανικών και δυτικών συμφερόντων τα οποία εξυπηρετούνται με τον αγωγό μέσω Τουρκίας - Μπακού Τσεϊχάν - θα συνεχιστούν καθώς ο κόσμος βρίσκεται στη δίνη ενός σκληρού ανταγωνισμού μεταξύ των υπερδυνάμεων που ελέγχουν τις πηγές και τους δρόμους της ενέργειας» (το κύριο άρθρο στην «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ»).

ΟΙ «ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ» ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΙΣ: «Οι Αμερικανοί από την πλευρά τους αντιδρούν. Νιώθουν να θίγονται τα συμφέροντά τους (...) αλλού, γι' αυτούς τους αγωγούς προκάλεσαν "πορτοκαλί" επαναστάσεις, πολέμους, αναταραχές. Τι μας περιμένει άραγε;» (το κύριο άρθρο στο «ΒΗΜΑ»).

ΚΑΙ ΟΙ ...ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ: «Είναι όμως και μια συμφωνία που εμπεριέχει μεγάλο ρίσκο και κινδύνους, με πρώτο το ενδεχόμενο οικολογικής ρύπανσης του Αιγαίου, που θα έχει τεράστιες συνέπειες για το περιβάλλον και την εθνική μας οικονομία (...) ο δεύτερος κίνδυνος είναι πολιτικός. Οι ΗΠΑ για πολλούς και αυτονόητους λόγους δε χαίρονται (...) έτσι η κυβέρνηση θα πρέπει να βαδίζει στο εξής σε τεντωμένο σχοινί για να κρατήσει τις ισορροπίες με την κ. Ράις» (ο Γ. Πολίτης στα «ΝΕΑ»).