Σαν άποικοι προς τους ιθαγενείς, οι υπουργοί Εργασίας και Οικονομικών έταξαν προχτές καθρεφτάκια και χάντρες στους περίπου μισό εκατομμύριο επίσημα καταγεγραμμένους άνεργους, υποσχόμενοι τη σταδιακή αύξηση του επιδόματος ανεργίας στα 404 ευρώ μέχρι το 2008. Για την ακρίβεια, η «γενναιοδωρία» της κυβέρνησης δεν αφορά ούτε καν στο σύνολο των ανέργων. Εξαντλείται στο 1/3 από αυτούς, τους «τυχερούς» δηλαδή που δικαιούνται και παίρνουν σήμερα το επίδομα. Σύμφωνα με τα κυβερνητικά στελέχη, η «αύξηση» προήλθε ύστερα από εξάντληση κάθε δημοσιονομικού περιθωρίου. Δε λένε ψέματα. Επιβεβαιώνουν για μια ακόμη φορά το πόσο στενά είναι για τους εργαζόμενους τα «δημοσιονομικά περιθώρια» της οικονομίας του κεφαλαίου, που καλείται να διαχειριστεί η κυβέρνηση της ΝΔ, όπως προηγούμενα του ΠΑΣΟΚ.

Λίγες μόλις μέρες πριν, από το βήμα της ΔΕΘ, η κυβέρνηση έδινε για μια ακόμη χρονιά τα πάντα στους βιομηχάνους, υποσχόμενη ένα επιχειρηματικό περιβάλλον όπου η τιμή της εργατικής δύναμης θα πέφτει όλο και περισσότερο στο χρηματιστήριο της κερδοσκοπίας των μονοπωλίων. Για τους εργαζόμενους και τους άνεργους περίσσεψαν συστάσεις για υπομονή, νουθεσίες για μεγαλύτερη παραγωγικότητα και κάποια ψίχουλα, όπως αυτά που ανακοινώθηκαν προχτές για το επίδομα ανεργίας, το οποίο είναι «παγωμένο» από το 2004. Και θα παραμείνει «στην κατάψυξη» και μετά το 2008, αφού σύμφωνα με την κυβέρνηση, η «αύξησή» του θα ακολουθεί τις «αυξήσεις» της Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. Δηλαδή, τα 0,77 ευρώ μεικτά την ημέρα στο μισθό και το μεροκάματο τα οποία συμφώνησε η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ με τους εργοδότες για τη διετία 2006 - 2007!

Ο άνεργος δεν ευθύνεται ούτε στο ελάχιστο για το γεγονός ότι βρίσκεται εκτός παραγωγής. Δε φταίει αυτός για την καπιταλιστική ανταγωνιστικότητα, για την πολιτική που κλείνει τα εργοστάσια. Ούτε για τις «αναδιαρθρώσεις» των επιχειρήσεων προκειμένου να μεγιστοποιήσουν την κερδοφορία τους, πριμοδοτούμενες τα μέγιστα από τις κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Ο άνεργος έχει δικαίωμα στην ουσιαστική προστασία και αυτή είναι αποκλειστική υποχρέωση του κράτους να του την παρέχει. Προστασία του άνεργου δε σημαίνει «αυξήσεις» - κοροϊδία στο ούτως ή άλλως πενιχρό επίδομα. Ούτε νέα Ταμεία διαχείρισης της φτώχειας όπως αυτά που απεργάζεται η κυβέρνηση, στα πλαίσια των πολιτικών της ΕΕ. Η προστασία των ανέργων δεν ταυτίζεται με την ανατροφοδότηση της πολιτικής που γεννά και συντηρεί το πρόβλημα, όπως η ακόμα πιο αδρή επιδότηση των εργοδοτών, την οποία προτείνει το ΠΑΣΟΚ, εγκαλώντας μάλιστα την κυβέρνηση για ατολμία στις «ενεργητικές πολιτικές για την απασχόληση».

Ουσιαστική προστασία των ανέργων σημαίνει επίδομα ανεργίας 1.050 ευρώ για όλους, χωρίς όρους και προϋποθέσεις για όσο διάστημα είναι άνεργοι. Με πλήρη δωρεάν ιατροφαρμακευτική κάλυψη για τους ίδιους και τις οικογένειές τους. Με το χρόνο της ανεργίας να μετράει σαν συντάξιμος χρόνος. Ουσιαστική προστασία σημαίνει συνταξιοδότηση του άνεργου άνω των 50 ετών όταν παραμένει για δυο χρόνια στην ανεργία και έχει συμπληρώσει 4.050 μέρες ασφάλισης. Αυτά τα μέτρα πρέπει να διεκδικήσουν εργαζόμενοι και άνεργοι, επιστρέφοντας στον αποστολέα την πρόκληση των «αυξήσεων» - κοροϊδία στο επίδομα της ανεργίας.