«Εχουμε μνήμη. Η πολιτική ζωή του τόπου δεν καθορίζεται από τη διάρκεια ζωής μιας κυβέρνησης. Τα οξυμένα προβλήματα που υπάρχουν σήμερα δε γεννιούνται ούτε σε δύο χρόνια, ούτε σε τέσσερα και έξι. Είναι συνέχεια.

Επί της ουσίας. Πού διαφέρουν τα δύο κόμματα; Στις ιδιωτικοποιήσεις; Στη συμμετοχή στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και κάθε μορφής επέμβαση; Στην επιχειρηματικότητα, στην ανταγωνιστικότητα, στην απελευθέρωση της αγοράς; Στην ιδιωτική παιδεία; Διαφέρουν στους όρους. Ο ένας το λέει "μετοχοποίηση", ο άλλος το λέει "ιδιωτικοποίηση", το λέει "αποκρατικοποίηση". Ο ένας λέει "μη κρατικά Πανεπιστήμια", ο άλλος λέει "ιδιωτικά Πανεπιστήμια μη κερδοσκοπικά". Στην επάλειψη έχουν διαφορές.

Τώρα πια και στην τακτική είναι ίδια. Οταν ήταν κυβέρνηση το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ περιδιάβαινε τους τόπους δουλιάς, στήριζε μάλιστα και αγώνες, πηγαίνανε οι βουλευτές σε διάφορες κινητοποιήσεις για να πάρουν ένα προφίλ αγωνιστικό εναντίον του ΠΑΣΟΚ. Σήμερα το ίδιο κάνει το ΠΑΣΟΚ. Είναι κυβέρνηση η ΝΔ, κάνει την ίδια δουλιά.

Αδιάψευστος μάρτυρας, η στάση των βιομηχάνων απέναντί τους. Ανεβαίνει η ΝΔ, δεν ανησυχούν οι βιομήχανοι. Πέφτει η ΝΔ, έρχεται το ΠΑΣΟΚ, πάλι δεν ανησυχούν. Τώρα επιστρέφει η ΝΔ, πάλι δεν ανησυχούν. Αυτός είναι ένας δείκτης. Οταν γίνεται μια αλλαγή ουσιαστική, πρώτος δείκτης είναι τι κάνουν οι βιομήχανοι, οι εφοπλιστές.

Πού είναι οι διαφορές τους δηλαδή; Τώρα θα πάμε στο '74 και στο '78 και στο '79; Οχι, δε γίνεται».