Με τις καταθέσεις των συγγενών των 39 θυμάτων της «Ρικομέξ» που κατέρρευσε στο σεισμό της 7ης Σεπτέμβρη 1999 συνεχίστηκε για ακόμα μία ημέρα η δίκη στο Μεικτό Ορκωτό Εφετείο Κακουργημάτων, όπου και δικάζονται σε δεύτερο βαθμό ο αρχιτέκτονας Νικ. Σχολίδης και ο πολιτικός μηχανικός Αλ. Δόβας. Οσα ακούγονται στη δίκη τόσο τώρα στο δεύτερο βαθμό όσο και πρωτοδίκως, είναι ανατριχιαστικά καθώς διαφαίνονται οι ευθύνες των κρατικών υπηρεσιών και ιδίως της Πολεοδομίας, που ενώ γνώριζε όλες τις παρανομίες και κακοτεχνίες που είχαν γίνει στο κτίριο, δεν έκανε απολύτως τίποτα.

«Για μια χούφτα χιλιάρικα δε χτίστηκε σωστά το κτίριο και έπεσε. Δυο χρόνια έψαχνε η κόρη μου να βρει δουλειά και βρήκε στο νεκροταφείο της Ρικομέξ», δήλωσε στην κατάθεσή του ο Γεωρ. Στεριώτης, η κόρη του οποίου σκοτώθηκε στο σεισμό.

«Καθησύχαζαν τους εργαζόμενους ότι δεν υπήρχε κανένας κίνδυνος μετά τη φωτιά το 1993», είπε στην κατάθεσή της η Αλεξάνδρα Κανάκη, που έχασε το σύζυγό της στο «χάρτινο» κτίριο της «Ρικομέξ». Για να συμπληρώσει: «Η φωτιά είχε κάνει μεγάλη ζημιά. Το μπετόν είχε ασβεστοποιηθεί, όπως έλεγαν οι πυροσβέστες, γι' αυτό και δεν μπορούσαν να κάνουν κάτι γρήγορα. Ακούγαμε τον κόσμο, που ήταν εγκλωβισμένος στα ερείπια να φωνάζει και δεν μπορούσαμε να κάνουμε τίποτα», συμπλήρωσε συγκινημένη.

«Το κτίριο είχε βυθιστεί δύο με τρία μέτρα κάτω από τη γη. Κανένα άλλο δεν έπεσε με αυτό τον τρόπο, μέσα σε μερικά δευτερόλεπτα», σημείωσε στην κατάθεσή της η Ευαγγελία Τσίτουρα, που έχασε το σύζυγό της, υποδεικνύοντας και εκείνη τους υπεύθυνους για την καταστροφή, που δεν ήταν άλλοι από τους ιδιοκτήτες της επιχείρησης, που ωστόσο δεν κάθισαν ποτέ στο σκαμνί.