Αξίζει να ανακληθούν στη μνήμη οι τοποθετήσεις ορισμένων εκ των σημερινών πρωταγωνιστών της πολιτικής σκηνής, κατά τη συζήτηση στη Βουλή της επικύρωσης της Συνθήκης του Μάαστριχτ, τη βδομάδα από 27 μέχρι 31 Ιούλη1992. Αυτό που προξενεί εντύπωση είναι το γεγονός ότι οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ - αλλά και του ΣΥΝ - παρότι βρίσκονταν στην αντιπολίτευση και ανεξάρτητα αν αποκαλούνταν "διαφωνούντες" ή "προεδρικοί", υπερφαλάγγιζαν τους εκπροσώπους της - τότε - κυβέρνησης Μητσοτάκη, δίνοντας μαθήματα πίστης στο "ευρωπαϊκό όραμα".

Χαρακτηριστική ήταν η τοποθέτηση του Κ. Σημίτη (αντιγράφουμε από τα πρακτικά της Βουλής): "Ενα τρίπτυχο λοιπόν. Σύγκλιση, ανάπτυξη, εκσυγχρονισμός. Και αυτό το πρόγραμμα (σ.σ. σύγκλισης) δεν μπορεί να είναι ένα πρόγραμμα, το οποίο θα έχει ορίζοντα ενός έτους, δύο ετών. Χρειάζεται έναν ορίζοντα πολύ μακρύτερο. Χρειάζεται έναν δύο ή τριών τετραετιών. Και αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να υπάρχει μια γενικότερη συναίνεση γύρω από τις κεντρικές κατευθύνσεις. Σημαίνει ότι πρέπει να συνειδητοποιήσουν όλες οι πολιτικές παρατάξεις, ποια πρέπει να είναι τα επιτεύγματα τα οποία οφείλουμε να πετύχουμε και πώς σε γενικές γραμμές θα κατευθυνθούμε προς τα επιτεύγματα αυτά".

Γερ. Αρσένης: "Αλλωστε, τα ελληνικά κόμματα στη Βουλή, εκτός του ΚΚΕ, έχουν ταχθεί υπέρ της κύρωσης της Συνθήκης του Μάαστριχτ, γιατί αντιμετωπίζουν τη Συνθήκη του Μάαστριχτ σαν ένα σταθμό στη δυναμική της Ενωμένης Ευρώπης".

Α. Τσοχατζόπουλος: "Και εδώ θα ήθελα να καλέσω τους συναδέλφους του ΚΚΕ, οι οποίοι, λάθος κατ' εμέ, βρεθήκανε εκτός του φυσικού ταξικού χώρου, στον οποίο έπρεπε να βρίσκονται (!). Διότι, οι κοινωνικές δυνάμεις της Ελλάδος, συγκροτημένες, λένε πώς θα παλέψουμε αύριο στο χώρο της Ευρωπαϊκής Ενωσης, να διαμορφώσουμε νέες κοινωνικές και πολιτικές πλειοψηφίες" (σ.σ. Τις πέτυχαν με τον Τ. Μπλερ, τον Ντ' Αλέμα και τον Πρόντι, τον Ζοσπέν και τους άλλους κεντροαριστερούς...).

Θ. Πάγκαλος: "Στην πραγματικότητα τη Συνθήκη του Μάαστριχτ τη συζητά, τη στηρίζει και διεκπεραιώνει η αντιπολίτευση ως εάν ήδη το ΠΑΣΟΚ κυβερνούσε αυτό τον τόπο"!

Απ. Κακλαμάνης: "Κύριοι συνάδελφοι, τυπικά η συζήτηση αυτή θα κλείσει απόψε με ένα "ναι" ή "όχι" στη Συνθήκη του Μάαστριχτ. Ξέρουμε όμως όλοι, ακόμα και το ΚΚΕ που θα ψηφίσει "όχι", ότι δεν υπάρχει άλλη επιλογή από το "ναι"".

Γ. Παπαντωνίου: "Η συμμετοχή της χώρας μας στη διαδικασία της Ευρωπαϊκής Ενοποίησης είναι μονόδρομος. Και είναι μονόδρομος γιατί δεν υπάρχει εναλλακτική λύση, δεν υπάρχει εναλλακτικός προσανατολισμός... Η εναλλακτική λύση είναι η απομόνωση".

Ε. Γιαννόπουλος: "Κύριοι συνάδελφοι, βεβαίως λέμε "ναι" στο Μάαστριχτ, "ναι" στην επικύρωση. Η Συνθήκη του Μάαστριχτ μεταβάλλει την ΕΟΚ σε ευρωπαϊκή κοινότητα με ενιαία ευρωπαϊκή υπηκοότητα των πολιτών, των κρατών - μελών που θα την επικυρώσουν. Και με κοινή οικονομική, δημοσιονομική και νομισματική πολιτική, που καταλήγει στο κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα με προοπτικές την κοινή εξωτερική πολιτική και άμυνα".

Στ. Παπαθεμελής: "Είμαστε η μόνη χώρα της Κοινότητας, η οποία αντιμετωπίζει πρόβλημα άμεσο και σοβαρό εθνικής επιβίωσης. Είναι, επομένως, λογικό, κάθε τι που έχει σχέση με τη διαμόρφωση προϋποθέσεων συλλογικής ασφάλειας και δίνει προοπτικές ανάπτυξης και ευημερίας, να βρίσκει σύμφωνο τον ελληνικό λαό. Γι' αυτό, σήμερα, σ' αυτήν την αίθουσα σε ό,τι αφορά το βασικό ερώτημα της κύρωσης, όλοι οι Ελληνες "πλην Λακεδαιμονίων" είναι σύμφωνοι".

Λ. Κύρκος: "Επειδή όμως ακούστηκε και από την παλαιοημερολογίτικη πλευρά του αριστερού κινήματος, που είναι αμετακίνητα προσδεδεμένη στο χτες, μία πρόκληση προς τις ζωντανές δυνάμεις του Κοινοβουλίου και τις ζωντανές δυνάμεις της Αριστεράς, να τροποποιήσουν τη στάση τους και να συνταχθούν "κατά", θα ήθελα να πω ότι εγώ σαν αριστερός πολίτης θα ψηφίσω το Μάαστριχτ".

Στ. Μάνος: "Η κυβέρνηση αισθάνεται ιδιαίτερα ικανοποιημένη από το γεγονός ότι στη συζήτηση για την Ευρωπαϊκή Ενωση προσέρχονται - το ΚΚΕ βέβαια εξαιρείται - έτοιμοι να ψηφίσουν "ναι" στην κύρωση της σχετικής Συνθήκης. Με τη στάση τους αυτή τα πολιτικά κόμματα δεν εξυπηρετούν μόνο τα στενά ελληνικά συμφέροντα, εξυπηρετούν και την Ευρωπαϊκή Ενωση".

Π. Κ.