Για τα δικαιώματα

των εργαζομένων

και την ποιότητα ζωής

Το περιεχόμενο της ανάπτυξης, ο προσανατολισμός, τα μέσα και οι σκοποί της αποτελούν ένα κρίσιμο πολιτικό και ιδεολογικό ζήτημα και η κάθε πολιτική και κοινωνική δύναμη το απαντά ανάλογα με την ταξική της θέση.

Στην αντίληψη του ΚΚΕ η εργατική δύναμη, καθώς και ο εργαζόμενος άνθρωπος κατέχουν τη θέση της πρώτης παραγωγικής δύναμης της κοινωνίας. Από τη σκοπιά αυτή ό,τι αναπτύσσει την κύρια παραγωγική δύναμη της κοινωνίας, ό,τι αναπτύσσει τις ικανότητες του εργαζόμενου ανθρώπου είναι ό,τι έχει να κάνει με την παραγωγή και την αναπαραγωγή της εργατικής δύναμης.

Οι δαπάνες για την υγεία, για την παιδεία, για τον πολιτισμό κτλ. είναι παραγωγικές, γιατί συνδέονται με την αναπαραγωγή της εργατικής δύναμης και, συνεπώς, πρέπει να αυξάνονται και όχι να περικόπτονται...

Ο αγώνας για τα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα θα είναι μακροχρόνιος. Οσο κυριαρχεί η καπιταλιστική εκμετάλλευση, καμιά κατάκτηση δεν είναι σίγουρη, βιώσιμη και ολοκληρωμένη.

Για την απασχόληση

Καμία πολιτική δεν μπορεί να θεωρηθεί φιλολαϊκή, αν δεν εγγυάται το δικαίωμα στην εργασία. Το πρόβλημα της αντιμετώπισης της ανεργίας να αντιμετωπιστεί στα πλαίσια της αναπτυξιακής πολιτικής που προτείνει το Κόμμα μας. Στα πλαίσια αυτής της πολιτικής το ΚΚΕ προβλέπει τον εκδημοκρατισμό των εργασιακών σχέσεων στην κατεύθυνση αναβάθμισης της προσωπικότητας των εργαζομένων και την αξιοποίησή τους στην εφαρμογή ευρύτατου εργατικού ελέγχου. Επιπλέον, η όποια αναδιάρθρωση στη βιομηχανία θα πρέπει να συνοδεύεται από μέτρα προστασίας και αποκατάστασης των εργαζομένων στην παραγωγική διαδικασία.

Ταυτόχρονα το ΚΚΕ υπογραμμίζει ότι χρειάζεται η λήψη αναδιαρθρωτικών μέτρων στον τομέα των όρων εργασίας, τα οποία για να είναι αποτελεσματικά πρέπει να βρίσκονται σε ριζική αντίθεση με τις επιλογές της ΛΕΥΚΗΣ ΒΙΒΛΟΥ. Πιο συγκεκριμένα πρέπει:

Να μειωθούν οι ώρες εργασίας σε 35, με σταθερό και νομοθετημένο για όλους 7ωρο και 5ήμερη βδομάδα χωρίς μείωση του μισθού, με νομοθετική κατοχύρωση της ΑΤΑ και με πλήρη διασφάλιση των συνδικαλιστικών, κοινωνικών, συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων.

Να καταργηθεί η υπερεργασία και να μειωθούν δραστικά οι υπερωρίες.

Να αναβαθμιστούν τα κοινωνικά, συνδικαλιστικά και δημοκρατικά δικαιώματα των εργαζομένων.

Να μειωθούν έως και να εξαφανιστούν όλες οι πρόσκαιρες και προσωρινές θέσεις απασχόλησης, ώστε να ενισχυθεί η σταθερή απασχόληση.

Να βελτιωθεί η εισοδηματική θέση των εργαζομένων και των συνταξιούχων, πράγμα που θα λειτουργήσει και ως αναθέρμανση στην αγορά, με πολλαπλές θετικές επιπτώσεις και στον τομέα της απασχόλησης.

Να διασφαλιστούν συνθήκες ασφάλειας και υγιεινής στους χώρους δουλιάς. Να αυξηθεί η χρονιάτικη άδεια και το επίδομα αδείας.

Να αξιοποιηθεί η τεχνολογία προς όφελος των εργαζομένων, του λαού, για υψηλή ειδίκευση και συνεχή εκπαίδευση.

Η προστασία των ανέργων είναι μια κρίσιμη πλευρά της πολιτικής για την απασχόληση. Το νομικό πλαίσιο που υπάρχει σήμερα για την "προστασία" των ανέργων είναι ανεπαρκέστατο και στα δύο βασικά του σκέλη: Και στο ύψος του εισοδήματος στήριξης και στη διάρκεια στήριξης. Στον παραλογισμό "σου δίνω λίγα ψίχουλα για λίγους μήνες και μετά κάνε ότι νομίζεις" πρέπει να αντιταχτεί η λογική της κοινωνικής προστασίας. Από την άποψη αυτή και τα δύο στοιχεία "προστασίας" των ανέργων πρέπει να αλλάξουν και να γίνουν αποδεκτές οι προτάσεις των συνδικάτων, όπως αυτές διαμορφώθηκαν εδώ και 15 χρόνια:

Να θεσπιστεί επιδότηση αόριστης διάρκειας.

Να οριστούν επιδόματα ανεργίας στο 80% του βασικού μεροκάματου.

Να επιδοτούνται οι νέοι που μπαίνουν στην παραγωγή, ζητάνε δουλιά και δε βρίσκουν.

Να διασφαλίζονται τα κοινωνικά και ασφαλιστικά δικαιώματα των ανέργων στη διάρκεια της επιδότησης.

Η απασχόληση των ναυτικών αποτελεί ιδιαίτερο κεφάλαιο στην πολιτική για την απασχόληση που προτείνει το ΚΚΕ και το ταξικό ναυτεργατικό συνδικαλιστικό κίνημα. Σε σχέση με το μεγάλο πρόβλημα της ναυτολόγησης το Κόμμα μας έχει διατυπώσει ένα ολοκληρωμένο σχέδιο που περιλαμβάνει τον εκδημοκρατισμό και εκσυγχρονισμό του σχετικού πλαισίου και την αναδιοργάνωση του Γραφείου Εύρεσης Ναυτικής Εργασίας (ΓΕΝΕ). Πιο συγκεκριμένα:

Να περάσει η ναυτολόγηση στον έλεγχο των ναυτεργατών.

Να παρθούν μέτρα για την αυστηρή εφαρμογή της Διεθνούς Σύμβασης 9 ("Περί ευρέσεως εργασίας εις τους ναυτικούς").

Να επικυρωθούν και να εφαρμοστούν οι Διεθνείς Συμβάσεις 135 ("Για την προστασία των αντιπροσώπων των εργαζομένων στην επιχείρηση και των διευκολύνσεων που πρέπει να τους παρέχονται") και 145 ("Για τη συνέχεια της απασχόλησης των ναυτικών") για τους ναυτεργάτες.

Να αποστρατικοποιηθεί το ΓΕΝΕ.

Να συγκροτείται το Διοικητικό Συμβούλιο του ΓΕΝΕ έτσι ώστε η πλειοψηφία των μελών του να αποτελείται από τους αντιπροσώπους των ναυτεργατικών οργανώσεων.

Να γίνεται ναυτολόγηση αποκλειστικά και μόνο μέσω ΓΕΝΕ, με τον έλεγχο των σωματείων και να τηρείται αυστηρά η σειρά προτεραιότητας σε στενή συνεργασία με τα ναυτεργατικά σωματεία.

Να υπάρχει αυστηρός έλεγχος της σύνθεσης των πλοίων ως προς τον αριθμό των μελών του πληρώματος, του ποσοστού των αλλοδαπών και των προσόντων.

Να επιλέγονται τα πληρώματα με βάση τη σειρά προτεραιότητας και όχι την ανεξέλεγκτη κρίση και επιλογή των εφοπλιστών.

Να παραμένουν στους καταλόγους ανέργων οι προσφερόμενοι άνεργοι ναυτικοί στο βαθμό και την ειδικότητα που κατέχουν και να καταργηθεί το ΠΔ 29/84.

Να εκδίδονται οι αποφάσεις για τον καθορισμό της οργανικής σύνθεσης των πλοίων όχι αποκλειστικά και μόνο από τον υπουργό Εμπορικής Ναυτιλίας, αλλά με τη σύμφωνη γνώμη των εκπροσώπων των ναυτεργατικών οργανώσεων, με βάση τις πραγματικές ανάγκες των πλοίων.

Να θεσπιστεί νομικά ίση μεταχείριση και ίσα δικαιώματα με τους Ελληνες για τους αλλοδαπούς, οι οποίοι να μπορούν να ναυτολογούνται ως μέλη συγκροτημένου πληρώματος, μόνο μέσω του ΓΕΝΕ και μόνο όταν δεν προσφέρονται Ελληνες ναυτεργάτες.

Προστασία και

αύξηση του λαϊκού

εισοδήματος

Η προστασία και η βελτίωση του εισοδήματος των εργαζομένων αποτελεί το πιο σημαντικό στοιχείο μιας πολιτικής κοινωνικής δικαιοσύνης. Χρειάζεται να εξασφαλιστεί η αγοραστική δύναμη των εργαζομένων και η ουσιαστική συμμετοχή τους στα αποτελέσματα από την αύξηση της παραγωγικότητας. Βασικό ζήτημα είναι η ανακατανομή του εθνικού εισοδήματος μέσω του κρατικού προϋπολογισμού προς όφελος των εργαζομένων.

Ειδικότερα το ΚΚΕ υποστηρίζει ότι πρέπει:

Να κατοχυρωθεί γνήσια ΑΤΑ και να εξασφαλιστούν κατώτερες αποδοχές και συντάξεις που να καλύπτουν τις βασικές ανάγκες της οικογένειας. Να διπλασιαστούν οι αγροτικές συντάξεις.

Να εξασφαλιστεί ίση αμοιβή για ίση δουλιά ανδρών και γυναικών, Ελλήνων και ξένων εργαζομένων.

Ν' αλλάξει ριζικά το φορολογικό σύστημα.

Να θεσπιστεί μηδενικός φορολογικός συντελεστής σε είδη και υπηρεσίες πρώτης ανάγκης και σ' αυτά που έχουν σχέση με τη λαϊκή παιδεία και υγεία.

Να μειωθεί η έμμεση φορολογία.

Να μειωθεί η υπερφορολόγηση των μισθωτών και συνταξιούχων.

Να υπάρχει έλεγχος των τιμών και προστασία από την κερδοσκοπία.

Να ληφθούν μέτρα κατά της ακρίβειας και των συνεχών ανατιμήσεων.

Να παγώσουν οι τιμές σε είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης.

Η χειραφέτηση

των γυναικών

Για τις εργάτριες, υπαλλήλους, αγρότισσες, νοικοκυρές, επιστήμονες, νέες, το ΚΚΕ υποστηρίζει τη λήψη άμεσων μέτρων που ανοίγουν το δρόμο για την ισότητα και την ισοτιμία, τη χειραφέτησή τους, που να αγκαλιάζουν όλες τις πλευρές της ζωής τους, στην οικογένεια, στην εργασία, τη συμμετοχή στην κοινωνική και πολιτική δράση, στον πολιτισμό.

Γενικότερα το ΚΚΕ προτείνει να παρθούν μέτρα, ώστε:

Να στηριχτούν και ν' αναπτυχθούν βιομηχανικοί και αγροτικοί κλάδοι που απασχολούν μεγάλο αριθμό γυναικών.

Να θεσπιστούν ειδικά κίνητρα για τις γυναίκες, ώστε να προσελκυστούν σε τομείς της σύγχρονης παραγωγής και να έχουν ίσες ευκαιρίες σε όλες τις βαθμίδες επαγγελματικής εξέλιξης.

Να οργανωθούν προγράμματα επιμόρφωσης και ειδίκευσης των γυναικών σε κατάλληλες ώρες.

Να μην καταργηθούν οι ειδικές ρυθμίσεις για τις εργαζόμενες γυναίκες, όπως το χαμηλότερο όριο συνταξιοδότησης, η απαγόρευση της νυχτερινής εργασίας σε ορισμένους παραγωγικούς κλάδους.

Να εξασφαλιστούν τα συνταξιοδοτικά και ασφαλιστικά δικαιώματα των γυναικών που εργάζονται με ωρομίσθιο, σε φασόν, σε εποχιακή απασχόληση, με συμβάσεις ορισμένου χρόνου, ως συμβοηθούντα μέλη των οικογενειακών επιχειρήσεων, καθώς και των διαζευγμένων γυναικών.

Να εκσυγχρονιστεί η υπάρχουσα νομοθεσία για να διευρυνθεί η προστασία της υγείας των γυναικών όχι μόνο στη διάρκεια της εγκυμοσύνης και της λοχείας, αλλά σ' όλη την παραγωγική ηλικία της, με κριτήριο τις σύγχρονες ανάγκες και εξελίξεις.

Να βελτιωθεί η θέση των γυναικών στην οικογένεια με την ανάπτυξη κοινωνικών παροχών και εγκαταστάσεων για την προστασία του παιδιού και της οικογένειας.

Να ιδρυθούν δημόσιοι βρεφονηπιακοί σταθμοί, παιδικά κέντρα δημιουργικής απασχόλησης, αναπροσαρμογή των ωραρίων λειτουργίας των σχολείων.

Να υπάρξουν κίνητρα κατά της υπογεννητικότητας που, σε συνδυασμό με μια πολιτική βελτίωσης του βιοτικού επιπέδου του λαού και δημιουργία προϋποθέσεων για την εξασφάλιση του μέλλοντος των παιδιών, θα βοηθήσουν στην αντιμετώπιση του οξύτατου δημογραφικού προβλήματος της χώρας.

Να χορηγηθεί επίδομα σ' όλες τις μη εργαζόμενες γυναίκες που συμπληρώνουν το 60ό έτος της ηλικίας τους και δεν έχουν προϋποθέσεις για κανονική σύνταξη.

Να διαμορφωθεί κώδικας δεοντολογίας για τα προγράμματα των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, κρατικών και ιδιωτικών, με στόχο τη διαπαιδαγώγηση των δυο φύλων στο πνεύμα της ισοτιμίας, την ενημέρωση των γυναικών για τα δικαιώματά τους, την προστασία των γυναικών από τις προσβλητικές διαφημίσεις, προγράμματα και άρθρα.

Να ενσωματωθεί και στο εκπαιδευτικό σύστημα η πολιτική διαπαιδαγώγηση στο πνεύμα της ισοτιμίας των δυο φύλων, της κοινής ανάληψης ευθυνών στην οικογένεια.

Να θεσπιστούν θετικές διακρίσεις υπέρ των γυναικών, για να εξασφαλίζεται η συμμετοχή τους σε όλους τους τομείς της δημόσιας ζωής. Οι συνδικαλιστικές 3και κοινωνικές οργανώσεις να πάρουν μέτρα για τη συμμετοχή των γυναικών και να θεσμοθετήσουν διαδικασίες που θα συμβάλουν στην εκλογή τους σ' όλη την κλίμακα της ιεραρχίας των οργανώσεών τους.

Το δημογραφικό

πρόβλημα

Ο κάθε σκεπτόμενος πολίτης παρακολουθεί με έκδηλη καχυποψία τις διάφορες συζητήσεις, συχνά έντονες φραστικά, μεταξύ εκπροσώπων του δικομματισμού. Οσο βρίσκονται στην αντιπολίτευση εκδηλώνουν το δημοκοπικό τους ενδιαφέρον για το δημογραφικό, για τους πολύτεκνους. Ομως, αυτό το "ενδιαφέρον" σταματά από τη στιγμή που αναλαμβάνουν την κυβερνητική εξουσία. Η πιο χαρακτηριστική εκδήλωση αυτής της δημοκοπικής αντιμετώπισης είναι οι κατά καιρούς προτάσεις που κατατίθενται στη Βουλή, πότε από το ένα κόμμα και πότε από το άλλο και, στο τέλος, αυτές οι προτάσεις μένουν πάντα στα χαρτιά.

Το δημογραφικό πρόβλημα για τη σύγχρονη Ελλάδα δεν είναι πρόβλημα ευχολογίων και παραινέσεων, αλλά πολιτικό, οικονομικό, κοινωνικό. Η συνολική πρόταση του ΚΚΕ για μια άλλη πολιτική παραγωγικής ανασυγκρότησης και ανάπτυξης είναι θεμελιακή προϋπόθεση και για την αντιμετώπιση ή άμβλυνση του δημογραφικού προβλήματος. Οι ειδικότεροι άξονες μιας τέτοιας πολιτικής μπορούν να συνοψιστούν στους εξής:

Προστασία και βελτίωση του βιοτικού επιπέδου του εργαζόμενου λαού συνολικά.

Πολιτικές και μέτρα για την αντιμετώπιση του εκρηκτικού προβλήματος απασχόλησης και διαμόρφωση όρων και προϋποθέσεων ασφάλειας των εργαζομένων, ιδιαίτερα των νέων ζευγαριών.

Κοινωνική πολιτική και πρόνοια έξω από τα πλαίσια που καθορίζει το ντόπιο κεφάλαιο και η ΛΕΥΚΗ ΒΙΒΛΟΣ.

Εισοδηματική και κοινωνική στήριξη των πολύτεκνων, με προοδευτική κλίμακα, ανάλογα με τον αριθμό παιδιών.

Ολα αυτά προφανώς απαιτούν μια εντελώς διαφορετική αντίληψη και πολιτική από αυτή που προστάζουν οι πολυεθνικές της Ευρωπαϊκής Ενωσης και υλοποιούν οι εγχώριοι υποστηρικτές της Συνθήκης του Μάαστριχτ.

Ενα καλύτερο

μέλλον για

τη νεολαία

Το ΚΚΕ υπερασπίζεται το δικαίωμα της νεολαίας να ζήσει το παρόν, αλλά και να οικοδομήσει ένα καλύτερο μέλλον, στο οποίο κυρίως αυτή θα ζήσει. Γι' αυτό αγωνίζεται για την αντιμετώπιση των προβλημάτων της σήμερα, αλλά και αυτών της μελλοντικής προοπτικής της. Υπερασπίζεται τα δικαιώματα της νεολαίας από τη συντηρητική επίθεση όχι από θέσεις διαιώνισης μιας απαράδεκτης σημερινής κατάστασης, αλλά από θέσεις αλλαγής της. Ειδικότερα σε σχέση με τους νέους, το Κόμμα μας αγωνίζεται για:

Για το δικαίωμα στη ζωή, για την ειρήνη, για την εθνική ανεξαρτησία.

Για το δικαίωμα στη γνώση. Για σύγχρονη ουσιαστική μόρφωση και ειδίκευση με την παροχή ίσων ευκαιριών και δυνατοτήτων σε όλους τους νέους μέσα από ένα αναβαθμισμένο δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα, δεμένο με τις ανάγκες της κοινωνίας και της ανάπτυξης σε όφελος του λαού της.

Για το δικαίωμα στη δουλιά. Για μια σταθερή και δημιουργική απασχόληση, για μια επαγγελματική σταδιοδρομία, που να παρέχει τις υλικές προϋποθέσεις ώστε να καλύπτει τις διευρυνόμενες κοινωνικές και πολιτιστικές της ανάγκες. Για μια καλύτερη ποιότητα ζωής, με ελεύθερο και δημιουργικό χρόνο μέσα σ' ένα ισορροπημένο φυσικό περιβάλλον, με μια πλούσια πολιτιστική και αθλητική δραστηριότητα.

Για την υπεράσπιση και διεύρυνση των δημοκρατικών της ελευθεριών και δικαιωμάτων σε όλα τα επίπεδα της κοινωνικοπολιτικής ζωής, εξασφαλίζοντας ιδιαίτερα την ουσιαστική συμμετοχή της σε ζητήματα και δραστηριότητες που την αφορούν.

Το ΚΚΕ με τις θέσεις και τη δράση του θέλει να ενισχύσει την αισιοδοξία και την αυτοπεποίθηση των νέων ανθρώπων ότι μπορούν και με το δικό τους αγώνα, μαζί με το λαό μας, να κατακτήσουν τώρα τα δικαιώματά τους στη ζωή και το μέλλον τους. Οτι απέναντι στην ηττοπάθεια και το συμβιβασμό, τη φυγή στον ατομισμό και την κοινωνική αδρανοποίηση όπου τους σπρώχνει η άρχουσα τάξη, για να έχει φτηνή και βολική την εργατική τους δύναμη, υπάρχει ο άλλος δρόμος της γνώσης και του συλλογικού αγώνα. Στη γνώση και στη συλλογική δράση με αξίες και ιδανικά βρίσκεται η δύναμη για την προώθηση και κατοχύρωση των δικαιωμάτων τους, της προσωπικότητάς τους μέσα στην κοινωνία. Γι' αυτό το ΚΚΕ έχει αδιάκοπο πόλεμο με αντιλήψεις που επιχειρούν να σκοτεινιάσουν τα μυαλά των νέων ανθρώπων, να εκτρέψουν στο ρατσισμό, τον εθνικισμό και το σοβινισμό την έμφυτη ριζοσπαστικότητά τους, να αμφισβητήσουν και να σβήσουν από τη συνείδησή τους τις αξίες και τα μεγάλα ιδανικά της ισότητας, της αλληλεγγύης ανάμεσα στους ανθρώπους και τους λαούς, τα ιδανικά της κοινωνικής δικαιοσύνης και της κατάργησης της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.

Αποτελεσματικό

δημόσιο υγειονομικό

σύστημα

Η υγεία του λαού, αυτή καθεαυτή, αποτελεί κοινωνικό αγαθό και η προστασία της πρέπει να ανήκει στην αποκλειστική ευθύνη του κράτους. Η υγεία του λαού δεν είναι εμπόρευμα. Στην εποχή μας οι νέες κοινωνικές ανάγκες προβάλλονται με τόση εκρηκτικότητα και πολυπλοκότητα, ώστε ακόμη και καπιταλιστικές χώρες εκφράζουν την ανάγκη κάλυψης των υγειονομικών τους αναγκών με περισσότερη κρατική παρέμβαση.

Οι συντηρητικές αλλαγές που επιχειρούνται στο υγειονομικό - ασφαλιστικό σύστημα της χώρας συνοδεύονται και από την ιδεολογική επίθεση ενάντια στις αξίες και τα κοινωνικά συστήματα που αντιλαμβάνονται την υγεία του λαού σαν κοινωνικό αγαθό.

Ουσιαστικός και αναπόσπαστος παράγοντας αναβάθμισης του υγειονομικού συστήματος είναι η βελτίωση της θέσης των εργαζομένων στο χώρο της υγείας από άποψη επιστημονική, επαγγελματική, συνθηκών δουλιάς και αμοιβής.

Για ένα αποτελεσματικό δημόσιο υγειονομικό σύστημα χρειάζεται:

Να υπάρξει εθνικός σχεδιασμός και μια πολιτική υγείας, η οποία να αξιοποιεί τις εξελίξεις της επιστήμης και της τεχνολογίας και να εξυπηρετεί τις ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας.

Να καταγραφούν και να καλυφθούν οι ανάγκες σε υλικοτεχνική υποδομή και ανθρώπινο δυναμικό, στην παραγωγή, εκπαίδευση και κατανομή του ιατρικού και λοιπού υγειονομικού προσωπικού, στη χωροταξική κατανομή των βασικών μονάδων ανάλογα με τις ανάγκες του πληθυσμού και να καλυφθούν οι υγειονομικές ανάγκες της επαρχίας και των λαϊκών συνοικιών των αστικών κέντρων.

Να προσδιοριστούν ο ρόλος και η έκταση του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα υγείας.

Βασική θέση στην υγειονομική πολιτική του ΚΚΕ αποτελεί η ενίσχυση και η αναβάθμιση του δημόσιου τομέα υγείας. Το Κόμμα μας υποστηρίζει την ανάγκη για ένα ριζικά διαφορετικό δημόσιο τομέα υγείας, που να είναι ικανός και σύγχρονος, δημοκρατικός και αποτελεσματικός.

Ειδικότερα σχετικά με τον εκσυγχρονισμό του δημοσίου τομέα υγείας το ΚΚΕ υποστηρίζει ότι χρειάζεται:

Να υπάρξει τεχνολογικός εξοπλισμός για να αποκτηθούν μηχανήματα υψηλής τεχνολογίας, να κατανεμηθούν σωστά, να αξιοποιηθούν όσα υπάρχουν, να προχωρήσει η μηχανοργάνωση.

Να εκσυγχρονιστεί η εκπαίδευση όλων των επαγγελμάτων υγείας. Να αναπτυχθούν νέες ειδικότητες, όπως Γενικής Ιατρικής, Κοινωνικής Ιατρικής, Δημόσιας Υγείας.

Να παρθούν συγκεκριμένα μέτρα που θα καταστήσουν το δημόσιο τομέα υγείας δημοκρατικό, προοδευτικό, αποτελεσματικό. Να θεσμοθετηθεί η αντικειμενική και αξιοκρατική θέση στις προσλήψεις υγειονομικών.

Να παρθούν συγκεκριμένα μέτρα για την εξάλειψη των φαινομένων της διαφθοράς στο κύκλωμα των προμηθειών και της διακίνησης του φαρμάκου.

Να κατοχυρωθεί η συμμετοχή των φορέων στους σχεδιασμούς και τις αποφάσεις και ο ουσιαστικός κοινωνικός έλεγχος στις υπηρεσίες.

Να προωθηθεί η αποκέντρωση και στις αποφάσεις και στις λειτουργίες και να υπάρξει η απεξάρτηση των υπηρεσιών υγείας από τον κάθε φορά κυβερνητικό εναγκαλισμό.

Να εφαρμοστούν άμεσα προοδευτικοί και δημοκρατικοί κανονισμοί και καθηκοντολόγιο.

Καθοριστικό στοιχείο στον προσανατολισμό του υγειονομικού συστήματος πρώτα απ' όλα είναι η κάλυψη των αναγκών της πρωτοβάθμιας φροντίδας και πρόληψης. Σε μια τέτοια κατεύθυνση:

Να αρχίσει άμεσα η δημιουργία της υποδομής για τη λειτουργία των αστικών κέντρων υγείας, καθώς και των άλλων μονάδων πρωτοβάθμιας φροντίδας.

Να ενισχυθεί και βελτιωθεί η λειτουργία των περιφερειακών κέντρων υγείας.

Να υπάρξει ουσιαστική αναβάθμιση των υπηρεσιών του ΙΚΑ με την κάλυψη των αναγκών σε προσωπικό, εξοπλισμό και προγράμματα. Γενναία επιχορήγηση για την αναβάθμιση των νοσοκομείων του ΙΚΑ.

Να εφαρμοστεί ο θεσμός της ιατρικής της εργασίας και της σχολικής υγιεινής.

Να αναπτυχθεί η πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας για τη στοματική υγεία, με ιδιαίτερη έμφαση στην πρόληψη, αλλά και η δευτεροβάθμια.

Να ενισχυθούν τα τοπικά και περιφερειακά νοσοκομεία και τα πανεπιστημιακά, για να υπάρξει ουσιαστική κάλυψη των αναγκών σε επίπεδο νομού και περιφέρειας.

Να αρχίσει άμεσα η ίδρυση νέων νοσοκομείων, όπου είναι απαραίτητα για τις ανάγκες, στην επαρχία και τα αστικά κέντρα.

Μαζί με τη λειτουργία των αστικών Κέντρων Υγείας, απαιτείται ο χωρισμός της χώρας σε υγειονομικές περιφέρειες, οι οποίες μπορεί να ακολουθούν το διοικητικό χωρισμό, σε συνδυασμό όμως και με άλλα κριτήρια, πληθυσμιακά, χωροταξικά, βιομηχανική ανάπτυξη κλπ. Κάθε υγειονομική περιφέρεια να έχει επάρκεια σε υγειονομικές υπηρεσίες πρώτης, δεύτερης και τρίτης βαθμίδας, δηλαδή νοσοκομεία, Κέντρα Υγείας, δίκτυο μονάδων άμεσης βοήθειας και μονάδες προνοιακού τύπου. Κάθε υγειονομική περιφέρεια να έχει αρμόδια υγειονομική υπηρεσία που σχεδιάζει, ερευνά, προτείνει και παίρνει μέτρα για όλα τα προβλήματα της υγείας του πληθυσμού της περιοχής. Διάφορα νοσοκομεία μπορεί να έχουν μεταξύ τους λειτουργική ενότητα με τη μορφή συγκροτήματος. To AIDS αποτελεί μια μεγάλη απειλή για τη σύγχρονη κοινωνία, ειδικά για τη νέα γενιά. Το κρίσιμο ζήτημα - κλειδί είναι η ενημέρωση και η πρόληψη. Αυτό, όμως, απαιτεί ολοκληρωμένο σχεδιασμό και τις απαραίτητες δαπάνες. Σχεδιασμός που να ξεκινάει από την ενημέρωση στα σχολεία και να αφορά την πρόληψη και να φτάνει μέχρι τη διαμόρφωση συμπεριφορών απέναντι στους φορείς της νόσου, που σήμερα αντιμετωπίζονται συχνά με έναν απάνθρωπο τρόπο.

Στην κατεύθυνση της αναβάθμισης της νοσοκομειακής περίθαλψης, το ΚΚΕ υποστηρίζει ότι πρέπει να ληφθούν άμεσα μέτρα. Ειδικότερα:

Να επιχορηγούνται επαρκώς τα νοσοκομεία από τον κρατικό προϋπολογισμό, ώστε οι προϋπολογισμοί τους να στοχεύουν στην παραπέρα ανάπτυξη.

Να χορηγηθεί έκτακτη επιχορήγηση για την κάλυψη των ελλειμμάτων των νοσοκομείων.

Να καλυφθούν άμεσα οι κενές οργανικές θέσεις, ιδιαίτερα του νοσηλευτικού προσωπικού, με την καθιέρωση ειδικών κινήτρων.

Να καλυφθούν οι ανάγκες σε υλικοτεχνική υποδομή, ιδιαίτερα απόκτηση της σύγχρονης τεχνολογίας και μηχανοργάνωσης.

Να αρθεί η εκχώρηση λειτουργιών των δημοσίων νοσοκομείων σε ιδιώτες (καθαριότητα, πλυντήρια, μαγειρεία κτλ.).

Το ΚΚΕ θεωρεί ότι η λειτουργία της ιδιωτικής επιχειρηματικής δραστηριότητας στον τομέα της υγείας πρέπει να εντάσσεται σ' ένα κοινωνικό πλαίσιο και στον εθνικό σχεδιασμό. Πρέπει να αποκλειστεί κάθε συμμετοχή της στην εκπαίδευση και σε λειτουργίες εθνικής σημασίας. Χρειάζεται να υπάρξει αυστηρό νομοθετικό πλαίσιο και προδιαγραφές για τα κτιριακά και χωροταξικά ζητήματα, τον εξοπλισμό, την επιστημονική υποδομή. Κανονισμοί λειτουργίας και προστασίας εργαζομένων και ασθενών, καθώς επίσης και ουσιαστικός κοινωνικός έλεγχος.

Οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ παρέδωσαν το φάρμακο, ένα σημαντικό τομέα της υγείας και εθνικής οικονομίας, που ήταν μάλιστα κερδοφόρος, στο ντόπιο και ξένο επιχειρηματικό κεφάλαιο. Τα κυβερνητικά μέτρα για τον Εθνικό Οργανισμό Φαρμάκου (ΕΟΦ) ευθυγραμμίζονται με τις κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης και συμβάλλουν στην αποβιομηχάνιση της χώρας μας. Το ΚΚΕ υποστηρίζει ότι:

Το κράτος είναι υποχρεωμένο να εξασφαλίζει την ευρύτερη δυνατή χορήγηση φτηνών και ποιοτικά ελεγμένων φαρμάκων μέσω των ασφαλιστικών ταμείων.

Χρειάζεται να διαμορφωθεί και να υλοποιηθεί ένα προοδευτικό πρόγραμμα οικονομικής ανάπτυξης της βιομηχανίας του φαρμάκου, καθώς και της βιομηχανίας ιατρικών μηχανημάτων, αντιδραστηρίων και αναλώσιμου υλικού.

Ο ΕΟΦ να είναι το κυρίαρχο όργανο σ' όλο το φάσμα της παραγωγής, διακίνησης και κατανάλωσης.

Να δημιουργηθούν ερευνητικά τμήματα στα Πανεπιστήμια, στην Ελληνική Φαρμακοβιομηχανία, στον "Δημόκριτο". Ερευνα όμως που θα στηρίζεται στις ανάγκες της χώρας και όχι μόνο για να καλύπτει άλλα κράτη ή συμφέροντα πολυεθνικών. Τα χορηγούμενα φάρμακα από τ' ασφαλιστικά ταμεία πρέπει να χορηγούνται με αυστηρά επιστημονικά κριτήρια και χωρίς περιοριστικές "λίστες".