Αλήθεια, έχει τύχει να πέσει ποτέ το μάτι σας σε οικονομική εφημερίδα, ή σε σχετικό ένθετο - φυλλάδιο καθημερινής εφημερίδας; Αν όχι, σίγουρα θα 'χει τύχει να φτάσει στα χέρια σας ένα φυλλάδιο ή έστω θα 'χετε δει μια τηλεοπτική διαφήμιση κάποιου μεγάλου οικονομικού οργανισμού με τραπεζικό ή ασφαλιστικό χαρακτήρα, που είναι "μαζί σας", "κοντά σας", "στο πλάι σας" ή τέλος πάντως... κάπου γύρω σας, με μοναδικό στόχο και μέλημα του, το "συμφέρον σας", το "μέλλον σας", "το κέρδος σας". Είναι πολλοί ξέρετε. Ολοι τους, έχουν τον καλύτερο τρόπο, γνωρίζουν "τα κόλπα" κι είναι διατεθειμένοι να επενδύσουν, να αποταμιεύσουν, να χρησιμοποιήσουν καλά, τα λεφτά σας. Πολλοί συνήθως χαμογελάτε όταν τα διαβάζετε ή τα βλέπετε αυτά, κι αναρωτιέστε: "Ποια λεφτά ρε φίλε; Αν είχαμε... εδώ θα ήμασταν". Κάποιοι πάλι, έχετε μερικές οικονομίες, σας περνάνε διάφορα από το μυαλό, αν κι αναζητάτε "τα σίγουρα".

Ανεξάρτητα πάντως από το τι κάνετε, θα 'χετε διαπιστώσει ότι ποτέ στο παρελθόν δεν είχαμε τόσους πολλούς καλοθελητές, που μέσα σε τέτοιους χαλεπούς καιρούς, σε τούτο το οικονομικό στριμωξίδι, μ' έναν Σημίτη, να ωρύεται τακτικά - τουλάχιστον τρεις φορές τη βδομάδα - και να ζητά θυσίες, συγκλίσεις κι άλλα πολλά, να θέλουν να μας βοηθήσουν να λύσουμε όλα τα προβλήματά μας. Ολοι λοιπόν είναι στη διάθεσή σου. Διαλέγεις και παίρνεις. Τόση ελευθερία, φαίνεται πως δεν μπορεί να την αντέξει ο άνθρωπος! Ειδικά ο νεοέλληνας, φαίνεται ότι... μπερδεύεται μ' όλη αυτή την ιστορία και τις πολλές επιλογές, και συνεχίζει να παραμένει γκρινιάρης, να μιλά για ανέχεια, φτώχεια, δυσκολίες. Εκτός αν η ελευθερία αυτή δεν είναι και τόσο... "ελευθερία" όσο φαίνεται.

Προχτές, για παράδειγμα, η Τράπεζα Πίστεως, έριξε τα επιτόκια της στις καταθέσεις ταμιευτηρίου στο 8,5%! Δεν ήταν ούτε η πρώτη, ούτε η τελευταία φορά που συμβαίνει. Κι όταν μια τράπεζα παίρνει τέτοιες πρωτοβουλίες, η συνέχεια είναι γνωστή. Σιγά - σιγά, με διαφορά ημερών ή μηνών - (σαν) συνεννοημένες - οι υπόλοιπες ακολουθούν, ανταγωνισμός γαρ. Αντίθετα, τα επιτόκια χορήγησης δανείων πάντως είδους, παραμένουν σε υψηλότατα επίπεδα.Την ίδια στιγμή, ακούς τον Γιάννο Παπαντωνίου, να θριαμβολογεί κάθε τόσο για την εκ νέου νικηφόρα έκβαση του "πολέμου" που 'χει ανοίξει με τον πληθωρισμό, ο οποίος "έπεσε ακόμα λίγο" κι όπου να 'ναι τον ξετινάζουμε. Ετσι, για ολοκληρώσουμε την εικόνα, τα πάντα στις αγορές ακριβαίνουν, οι αυξήσεις στους μισθούς... "κάθε πέρσι και καλύτερα", ενώ ΔΕΗ - ΟΤΕ - ΕΥΔΑΠ - λεωφορεία συνεχίζουν κι αυτά να "σκαρφαλώνουν". Κάπου εδώ συμπληρώνεται το παζλ της "ελευθερίας" που απολαμβάνουμε. Από τη μια, ακρίβεια και λιτότητα, από την άλλη, οι προσφορές παροχής χρήματος με επιτόκια ληστείας. Κι εμείς στη μέση! Ναι, τελικά έχουμε πολλές επιλογές, μόνο που συμπυκνώνονται στην εξής μία: ...Καμία!