Στη συνέχεια οι εκπρόσωποι του ΚΚΕ απάντησαν σε ερωτήσεις των δημοσιογράφων. Παραθέτουμε αυτούσιο ολόκληρο το διάλογο:

- ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Γιατί όλος αυτός ο κόσμος, που ανέρχεται σε εκατομμύρια, δεν εκφράζεται πολιτικά μέσω των δυνάμεων που αντιτίθενται στη Συνθήκη του Μάαστριχτ ή στη νέα ευρωπαϊκή συνθήκη; Θα μπορούσαν, αν όντως αντανακλούσε την κοινωνική πραγματικότητα, να εκφραστούν μέσω κομμάτων που αντιτίθενται.

- Δ. ΓΟΝΤΙΚΑΣ: Είναι ένα κρίσιμο ερώτημα και φυσικά η απάντησή του είναι σχετικά εύκολη. Πρώτα απ' όλα επιδρά σημαντικά η τεράστια δημαγωγία που γίνεται στην καλλιέργεια αυταπατών μέσα από διάφορους μηχανισμούς, που είναι ισχυρότατοι.

Επίσης συνδέεται με ορισμένες δυσκολίες που αντιμετωπίζει το κομμουνιστικό κίνημα, προκειμένου να καταφέρει να εκφράσει πιο συντονισμένα, πιο οργανωμένα αυτές τις διαθέσεις, οι οποίες έχουν διατυπωθεί, διαπιστωθεί συγκεκριμένα και πιστεύουμε ότι σε έναν τέτοιο δρόμο βρισκόμαστε.

Δε θέλω να προκαθορίσω χρονικά όρια, αλλά η ίδια η ζωή οδηγεί ακριβώς στο να δυναμώσει ο συντονισμός, η κοινή προσπάθεια αυτών των δυνάμεων. Και πιστεύουμε ότι θα είναι ένας καθοριστικός παράγοντας αυτός. Δεν είναι το θέμα να λυθεί από τεχνικής άποψης αυτό το ζήτημα, αλλά στο να διατυπωθεί μια πιο ολοκληρωμένη κατεύθυνση πάλης από την άποψη του περιεχομένου και των αλλαγών που πρέπει να γίνουν στο χώρο της Ευρώπης.

- ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Το Γαλλικό Κομμουνιστικό Κόμμα συμμετέχει, συνεργάζεται μαζί σας σ' αυτή την καμπάνια;

- Δ. ΓΟΝΤΙΚΑΣ: Βεβαίως, συμμετέχει.

- ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Τι μορφή θα πάρει αυτή...

- Δ. ΓΟΝΤΙΚΑΣ: Συγκεντρώσεις, συγκέντρωση υπογραφών κάτω από το αίτημα για δημοψήφισμα, ενημερωτικές, διαφωτιστικές συγκεντρώσεις, σε ό,τι αφορά την Ελλάδα. Ηδη έχει ξεκινήσει μια τέτοια καμπάνια με την έκδοση ειδικού υλικού, αφίσας.

Τώρα στο χώρο της Ευρώπης θα πάρει και εκεί επίσης ανάλογες μορφές. Ηδη έχουν ξεκινήσει. Κοινές συγκεντρώσεις έγιναν, θα γίνουν. Στο Αμστερνταμ επίσης θα έχει παρουσία το Κόμμα, η αντιπροσωπεία του και θα έχουμε εκεί εμφάνιση σε κοινή συγκέντρωση, που οργανώνεται από ορισμένα κομμουνιστικά κόμματα. Δεν ξέρω, Μπάμπη, αν έχεις άλλο τίποτα να συμπληρώσεις.

- ΜΠ. ΑΓΓΟΥΡΑΚΗΣ: Οχι, απλώς είναι νομίζω σημαντική αυτή η πρωτοβουλία, γιατί τώρα δέστε τι γίνεται. Είναι δύο βδομάδες πριν τη Διακυβερνητική και ήδη καλλιεργείται το κλίμα ότι τα πράγματα θα πάνε καλά και αναπαράγεται μία παραπληροφόρηση και στη χώρα μας, όπως και σε άλλες χώρες. Τι όμως θα γίνει σ' αυτή τη Διακυβερνητική; Θα ξέρει κανένας τι αποφασίζουν οι εθνικές κυβερνήσεις ή δε θα ξέρει;Και απ' αυτή την άποψη νομίζουμε ότι είναι σημαντική αυτή η πρωτοβουλία που παίρνουμε.

- ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Γιατί το ΚΚΕ δε συμμετέχει σε εκδηλώσεις που οργανώνουν άλλες δυνάμεις, όπως αυτή του Αμστερνταμ;

- Δ. ΓΟΝΤΙΚΑΣ: Δεν είναι υποχρεωτικό η εκδήλωση αυτών των δραστηριοτήτων να περνάει μέσα από ένα μόνο κανάλι. Πολύμορφα μπορεί να αναπτύσσεται και έτσι αναπτύσσεται και εμείς δεν έχουμε αντίρρηση, όπου υπάρχει σύμπτωση απόψεων να υπάρξει και ένας συντονισμός.

Και θέλω να πω ότι το ΚΚΕ εδώ και πολλά χρόνια έχει πάρει την πρωτοβουλία και αναπτύσσει μια τέτοια δραστηριότητα και πρέπει να σας πω ότι ήταν και το μόνο κόμμα το οποίο με κατηγορηματικό τρόπο από την αρχή διαφώνησε με τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, που πήρε πρωτοβουλίες.

Επόμενα απ' αυτή την άποψη έχει δώσει σαφές δείγμα γραφής τι επιδιώκει. Και μάλιστα, δεν κουράστηκε και δε θα κουραστεί να καλεί σε κοινή δράση όποιες πραγματικά δυνάμεις ενδιαφέρονται να αντιμετωπίσουν τα ουσιαστικά προβλήματα που η Συνθήκη του Μάαστριχτ θέτει.

Από την άποψη αυτή παρότι βλέπουμε θετικά κάθε εναντίωση στη Συνθήκη του Μάαστριχτ, όμως θέλουμε αυτές οι εκδηλώσεις ταυτόχρονα να διευκολύνουν, όχι να προκαλούν σύγχυση μέσα στους εργαζόμενους, στο λαό. Για παράδειγμα, σ' αυτή όλη την εκστρατεία προς το Αμστερνταμ, πρωταγωνιστικό ρόλο παίζει η ΓΣΕΕ. Η ΓΣΕΕ, η οποία αυτή τη στιγμή συζητάει με την κυβέρνηση και με τους βιομήχανους το πόσο θα περικοπούν τα εργατικά δικαιώματα και οι εργατικές κατακτήσεις. Φυσικά συμμετέχουν και άλλες δυνάμεις.

Δεν είναι λίγο το μπέρδεμα που προκαλείται στον κόσμο και δεν είναι φυσικά συγχωροχάρτι γι' αυτές τις δυνάμεις, όταν μαζί με τη ΓΣΕΕ πρωτοστατούν σ' αυτές τις εκδηλώσεις. Δεν είναι σε αντίφαση αυτά τα πράγματα; Εμείς νομίζουμε ότι δημιουργούν δυσκολίες. Γι' αυτό και είμαστε επιφυλακτικοί και δε συμμετέχουμε σ' αυτές τις δραστηριότητες.

- ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Θα θέλαμε σε σχέση με τη σύσκεψη στη Λισαβόνα, που έγινε πριν από λίγο καιρό, των κομμουνιστικών κομμάτων, να μας πείτε.

- Δ. ΓΟΝΤΙΚΑΣ: Μπορεί ο Μπάμπης ο οποίος πήρε μέρος, να μας δώσει λεπτομέρειες.

- ΜΠ. ΑΓΓΟΥΡΑΚΗΣ: Αυτή η εκδήλωση ήθελε να φέρει στο προσκήνιο ακριβώς τις ανησυχίες και τα λαϊκά και εργατικά κινήματα στα οποία αναφέρθηκε και πριν ο σύντροφος Γόντικας. Υπάρχουν σε όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, αλλά για ευνόητους λόγους γύρω απ' όλες τις δραστηριότητες υπάρχει ένα πέπλο σιωπής.

Κανείς δεν ξέρει π. χ. τι γίνεται αυτή τη στιγμή στην Πορτογαλία ή στην Ισπανία, όπου ένα ευρύτατο φάσμα ριζοσπαστικών δυνάμεων αντιστέκεται, όπως και εμείς στη χώρα μας, σε διαδικασίες κοινωνικού διαλόγου. Δεν το ξέρει κανένας στην Ελλάδα αυτό το πράγμα.

Η κανείς δε γνωρίζει τις κινητοποιήσεις ενάντια στη Συμφωνία Σένγκεν που είχαν γίνει πριν μερικούς μήνες στη Γαλλία για τους μετανάστες κλπ. Αυτή η συνάντηση της Λισαβόνας, ακριβώς επειδή είχε ένα μαζικό χαρακτήρα, πήραν μέρος χιλιάδες κόσμου, κατάφερε να σπάσει - με τον τρόπο που κατάφερε - αυτή τη σιωπή των μέσων μαζικής ενημέρωσης και ήταν ακριβώς αυτό που επιδίωκε να δώσει.

Δηλαδή ότι στην Ευρωπαϊκή Ενωση υπάρχουν δυνάμεις, πρώτα πρώτα οι κομμουνιστικές δυνάμεις και άλλες, που μπορεί να έχουν μεγάλες ή μικρότερες διαφορές, εν πάση περιπτώσει αντιστέκονται στις συμφωνίες του Μάαστριχτ, αντιστέκονται στην ΟΝΕ, ζητάνε να υπάρχει μια ενημέρωση για το τι πρόκειται να γίνει.

Και ένα δεύτερο. Ολοι όσοι ήταν εκεί παρόντες, ή τουλάχιστον η μεγάλη πλειοψηφία τους, προέβαλαν τη θέση που λέει ότι δεν μπορούμε να έχουμε στοιχειώδη κατοχύρωση κοινωνικών και δημοκρατικών ελευθεριών, όσο υπάρχει η ΟΝΕ και όσο υπάρχει το Μάαστριχτ. Οχι όλοι τους, πάντως οι περισσότεροι απ' αυτούς.

Πιστεύω ότι τέτοιου είδους πρωτοβουλίες - μακάρι να ήταν πιο συχνές και πιο συγκεκριμένες - θα βοηθούσαν στο να απαντηθεί θετικά το ερώτημα που βάλαμε. Δηλαδή, υπάρχουν παντού δυνάμεις, ποια είναι η πολιτική τους έκφραση; Και θα υπάρχουν και άλλες τέτοιες πρωτοβουλίες. Θα γίνουν τον Ιούλιο.

Στην Ισπανία την πρωτοβουλία την έχει το ΚΚ Ισπανίας, ενώ έχει αποφασιστεί μια επόμενη συνάντηση ενάντια στη διεύρυνση του ΝΑΤΟ π. χ., διότι ξέρετε εκεί θα είναι η Σύνοδος Κορυφής του ΝΑΤΟ, η οποία θα αποφασίσει, στην ουσία θα ολοκληρώσει, τη συμφωνία που έγινε και αυτή πίσω από τις πλάτες των λαών στο Παρίσι, μεταξύ των χωρών - μελών του ΝΑΤΟ και της Ρωσίας.

Και εάν δεν υπήρχαν κομμουνιστές, ούτε στο θέμα αυτό θα υπήρχε οποιαδήποτε αντίσταση. Αυτό το σκοπό έχει να θέσει η συνάντηση.

- ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Σε τέτοιες συναντήσεις δε θα μπορούσαν να συμπεριληφθούν και άλλες δυνάμεις εξωκοινοβουλευτικές;

- ΜΠ. ΑΓΓΟΥΡΑΚΗΣ: Κατ' αρχήν πρέπει να σας πούμε ότι η θέση μας είναι πως εάν υπήρχε ένας συντονισμός και μια κοινή δράση των κομμουνιστικών κομμάτων στην Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο, η κατάσταση θα ήταν τελείως διαφορετική απ' αυτή που είναι σήμερα.

Το Κόμμα μας κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για να βοηθήσει στην ανασυγκρότηση και στη δημιουργία ενός τέτοιου πόλου συσπείρωσης αγωνιστικών κομμάτων.Βέβαια δεν μπορεί να μιλάμε στο κενό. Μιλάμε σε μια εποχή που χαρακτηρίζεται και από μεγάλες δυσκολίες και διαφωνίες για το ζήτημα αυτό. Ταυτόχρονα το Κόμμα μας στηρίζει οποιαδήποτε συσπείρωση πολιτικών δυνάμεων κατευθύνεται ενάντια στη "νέα τάξη πραγμάτων" και στην προκειμένη περίπτωση, γιατί μιλάμε για την Ευρωπαϊκή Ενωση, έχει στοιχεία εναντίωσης στο Μάαστριχτ, στην ΟΝΕ και σε αυτή την επίθεση την οποία δεχόμαστε.

Η συγκεκριμένη συνεργασία γίνεται σε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο. Ούτε εμάς μας ικανοποιεί, ούτε είναι αυτό που επιδιώκουμε, αλλά υπάρχει μια διαδικασία ομοφωνίας, είναι τα κόμματα που αποτελούν την ομάδα στο Ευρωκοινοβούλιο - αυτό το σχήμα ήταν στην Πορτογαλία. Εμείς από την πρώτη στιγμή, γιατί δεν είναι η πρώτη συγκέντρωση που γίνεται, θα θυμόσαστε ότι είχε γίνει και μια προηγούμενη στο Παρίσι, θέσαμε βέτο και θα εξακολουθούμε να θέτουμε το ζήτημα της διεύρυνσης και με άλλα κομμουνιστικά κόμματα, τα οποία δεν έχουν εκπροσώπηση στο Ευρωκοινοβούλιο. Οπως είναι το Γερμανικό ΚΚ και άλλα.

Αυτή η θέση μας αρχίζει και συναντά μια μερική αποδοχή και δεν είναι τυχαίο ότι είναι Κομμουνιστικά Κόμματα αυτά που φιλοξενούμε. Στο Παρίσι είναι το Γαλλικό Κόμμα, στη Λισαβόνα είναι το Πορτογαλικό, στη Μαδρίτη το Ισπανικό. Εκεί συμμετέχουν ορισμένα τέτοια κόμματα και εν πάση περιπτώσει να είναι ξεκάθαρο, αυτή η πρωτοβουλία δεν έχει καμία σχέση με πρωτοβουλίες σαν του Σάο Πάολο ή οτιδήποτε άλλο.

Είναι μια πρωτοβουλία που είναι αυστηρά και μόνο συγκεντρωμένη στο θέμα αντίστασης και αντίδρασης στην Ευρωπαϊκή Ενωση και στο Μάαστριχτ και στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές και τίποτα παραπάνω.

Ενώ αυτό που γίνεται στο Σάο Πάολο είναι μια πολύ πιο ευρύτερη συσπείρωση. Εμείς δεν έχουμε καμία αντίρρηση, εάν δημιουργηθεί κάτι παρόμοιο στην Ευρώπη. Επίσης πάντα προβάλλουμε και θα εξακολουθήσουμε να προβάλλουμε - ελπίζουμε στην Ισπανία να το πετύχουμε ακόμη περισσότερο - την ανάγκη συμμετοχής και κομμάτων από τις πρώην σοσιαλιστικές χώρες της Ευρώπης, διότι δεν μπορεί να μιλά κανείς στο όνομα της Ευρώπης, αφήνοντας αυτό το πολύ σημαντικό κομμάτι εκτός διαδικασιών.

Και πρέπει να σας πω ότι στο ζήτημα αυτό δεν υπάρχει ακόμη συμφωνία άλλων δυνάμεων. Αλλά επειδή είδαμε ορισμένα στοιχεία προβολής σε ευρύτερο πεδίο και αλληλοενημέρωσης για τις δραστηριότητες που γίνονται σε εθνικό επίπεδο, οι οποίες αναμφισβήτητα είναι γνωστές, γι' αυτό και στηρίζουμε τέτοιου είδους πρωτοβουλίες, οι οποίες φυσικά δεν μπορούν να καλύψουν την ανάγκη συντονισμού και συνεργασίας των κομμουνιστικών κομμάτων.

Φυσικά δεν καλύπτουν σε καμία περίπτωση την ανάγκη δημιουργίας ενός πραγματικά ισχυρού μετώπου στην Ευρώπη, Ανατολική και Δυτική. Πρώτα απ' όλα όσον αφορά τη διεκδίκηση των κοινωνικών και εργασιακών δικαιωμάτων και όσον αφορά το τεράστιο θέμα του ΝΑΤΟ, την επέκτασή του. Αυτά είναι τα δύο μεγάλα θέματα που θα εξακολουθούν να υπάρχουν στη διαπραγμάτευση.