Αποκαλυπτική για την κατεύθυνση που έχουν οι προωθούμενες από την κυβέρνηση αλλαγές, είναι και η συζήτηση που είχαμε με τη μητέρα ενός μαθητή ΤΕΛ, τη Μαίρη Σελέκου.

- Πώς υποδέχονται οι γονείς τηνείδηση ότι μέσα σε ένα μήνα θα γίνει νόμος η ριζική μεταρρύθμιση του εκπαιδευτικού συστήματος;

- Γενικότερα, ο Ελληνας ξέρει ότι μέσα στο καλοκαίρι η κυβέρνηση θα περάσει οτιδήποτε είναι "δύσκολο" για το λαό, γιατί δε θα έχει αντιδράσεις. Αν μιλάμε για τα σχολεία, ξέρουν ότι οι εκπαιδευτικοί λείπουν, τα παιδιά είναι στις παραλίες. Υπάρχει αγανάκτηση καθώς ακούμε καιρό γι' αυτές τις μεταρρυθμίσεις όμως ενημερωνόμαστε αποσπασματικά και δε γίνεται διάλογος γι' αυτά.

Οταν άρχισε να μαθαίνει τις νέες διαδικασίες απόκτησης της γνώσης, ο γονιός διαπίστωσε ότι πάει προς τα πίσω η παιδεία. Διότι, τώρα το παιδί θα πρέπει να εντατικοποιήσει το διάβασμα, θα έχει περισσότερα μαθήματα, ο γονιός θα πρέπει να πληρώνει πιο πολλά φροντιστήρια και στη σημερινή εποχή της ανεργίας, της λιτότητας, της ακρίβειας, που έτσι κι αλλιώς η πλειοψηφία του ελληνικού λαού είμαστε στα όρια της επιβίωσης, τελικά κλείνουν οι πόρτες των πανεπιστημίων για τα παιδιά του λαού.

- Πόσο ενημερωμένοι είναι, αλήθεια,οι γονείς;

- Αυτό που ξέρω είναι ότι και μέσα από το χώρο του δικού μου σχολειού, οι γονείς όλο αγωνία έτρεχαν από το σύλλογο ως το λυκειάρχη, που ήταν ανέτοιμος, να μάθουν τι σημαίνει. Εγιναν οι εξαγγελίες και ακόμα οι ίδιοι εκπαιδευτικοί δεν ήξεραν να ενημερώσουν τους γονείς και τους μαθητές. Μιλάμε, δηλαδή, για εντυπώσεις προς τα έξω ότι πάει να γίνει κάτι θετικό και αυτό που φοβίζει και εμένα σαν γονιό είναι ότι το περνά μέσα στο καλοκαίρι χωρίς διάλογο και ενημέρωση των εργαζομένων χωρίς υποδομή, χωρίς μετεκπαίδευση καθηγητών, χωρίς βιβλία. Ολα είναι στον αέρα.

Η αγωνία του γονιού είναι και για το σήμερα του παιδιού και την επαγγελματική του αποκατάσταση που βλέπει να γίνεται όλο και πιο θολή. Και αυτό που ήδη διαφαίνεται τουλάχιστον στην περιοχή μας είναι ότι πολλά παιδιά σταματούν νωρίς το σχολείο και κάνουν διάφορες "δουλιές του ποδαριού". Στο Λύκειο σημειώνονται διαρροές ακόμα και στη διάρκεια της χρονιάς.

Είναι καθαρό ότι η μεταρρύθμιση της παιδείας εξυπηρετεί καθαρά ταξικά συμφέροντα, δηλαδή είναι και επιταγές των Βρυξελλών που θέλουν τους λίγους μορφωμένους από τη μια και μια στρατιά ανεκπαίδευτων και ανειδίκευτων ανθρώπων, οι οποίοι θα απασχοληθούν σε μεσαιωνικές συνθήκες στους χώρους δουλιάς από την άλλη. Νομίζω ότι έτσι όπως στήνεται όλο αυτό το πράγμα με το ανοιχτό πανεπιστήμιο και τους ΕΛΚΥΣ καλύπτει τελικά μόνο τις εντυπώσεις και έχει στόχο απ' τη μια να φτιάξει ημιμαθείς επιστήμονες και απ' την άλλη να μεταθέσει το πρόβλημα της ανεργίας για παραπέρα.

- Ποιες αλλαγές στην παιδεία θέλουν οι γονείς;

- Θέλουν προσχολική αγωγή, ενιαίο λύκειο, εννιάχρονη υποχρεωτική εκπαίδευση, ενσωμάτωση της επαγγελματικής κατάρτισης στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, αξιοπρεπή θέση του καθηγητή, ώστε να σταματήσει να παίζει διπλό ρόλο στην παιδεία και την παραπαιδεία, τις θέσεις δηλαδή του κινήματος των γονιών. Και φυσικά οι αλλαγές είναι και ζήτημα προϋπολογισμού. Πρέπει να διατεθούν μεγάλα κονδύλια για την παιδεία: Το ιστορικό αίτημα του 15% που έχουν υιοθετήσει σήμερα τα παιδιά.

- Θα υπάρξει αντίδραση σε όλα αυτά τα νέα μέτρα;

- Αυτό που έμεινε στο τέλος της χρονιάς ήταν η αγωνία μαθητών και γονιών να υπάρξει συνέχεια των αντιδράσεων. Οι γονείς συμπαραστέκονται πρώτα απ' όλα στα παιδιά τους. Χρειάζεται μια μαζική αντίδραση, όχι μόνο λόγια, που θα ξεκινήσει με την ενημέρωση στους χώρους του σχολείου για όλα αυτά που πάνε να γίνουν. Κάποια στιγμή πρέπει να πάρουμε την υπόθεση της παιδείας στα χέρια μας. Είναι υπόθεση που αφορά όλους.