Οι μαθητές θα βγουν πάλι στους δρόμους, διαβεβαιώνει ο μαθητής Σταύρος Τσιμπίδης στη συζήτηση που είχαμε μαζί του με αφορμή την προώθηση των 8 νομοσχεδίων για την παιδεία.

- Ποιο είναι το κλίμα που υπάρχει ανάμεσα στους μαθητές από τότε που ανακοινώθηκαν αυτά τα νέα μέτρα;

- Πολλοί τρέφουν αυταπάτες. Υπάρχουν όμως τα άτομα που είναι συνειδητοποιημένα για το τι γίνεται και προσπαθούν να ενημερώσουν και τον υπόλοιπο κόσμο και νομίζω ότι γίνεται μια πολύ καλή δουλιά. Πάντως τα παιδιά αγωνιούν. Πολλοί ρωτούν τους καθηγητές κατά πόσο τελικά θα είναι ελεύθερη η πρόσβαση στα πανεπιστήμια. Υπάρχει μια επιφύλαξη και μια δυσαρέσκεια για το θέμα. Τους τρομάζει ότι θα δίνουν σε περισσότερα μαθήματα, θα πληρώνουν πιο πολλά φροντιστήρια και ξέρουν τι έχουν να περάσουν.

- Πώς σου φαίνεται όλη αυτή η φιλολογία περί "διαλόγου";

- Ποιος διάλογος; Οταν γίνονταν οι κινητοποιήσεις μας πήγαμε πάνω στον υφυπουργό που μας είπε ότι είμαστε "παπαγαλάκια", ότι δεν είμαστε καλά πληροφορημένοι, με λίγα λόγια ότι όλα στην παιδεία πάνε καλά. Και εκεί που αναφέραμε ένα παράδειγμα για ένα σχολείο, πήραν τηλέφωνο δήθεν για βόμβα! Για τι διάλογο μιλάμε όταν η κυβέρνηση λέει πως "ό,τι δώσαμε, δώσαμε", δε δίνει πέντε δεκάρες στους καθηγητές.

- Τι γίνεται μετά το Λύκειο, στην τριτοβάθμια εκπαίδευση;

- Στην ουσία πάμε για ιδιωτικοποίηση της παιδείας. Μία φορά δίνουμε Πανελλήνιες και πρέπει να κάνουμε φροντιστήριο από τη Δευτέρα Λυκείου. Φαντάσου να κάνεις φροντιστήριο σε όλα τα μαθήματα και αυτό φυσικά σημαίνει ότι χρειάζονται περισσότερα χρήματα. Και ένας μέσος Ελληνας μισθωτός που του κόβουν επιδόματα κλπ. κλπ. δεν μπορεί να αντεπεξέλθει. Και σίγουρα με όλα αυτά τα πτυχία από ΙΕΚ, από Ανοιχτό Πανεπιστήμιο, από ΕΛΚΥΣ, από ιδιωτικά πανεπιστήμιο, θα υπάρχει μια ανισότητα: Σπουδές διαφορετικών ταχυτήτων αποσκοπούν στο να βγουν και άνθρωποι διαφορετικών ταχυτήτων.

- Απέναντι σε όλα αυτά ποια αιτήματα αντιτάσσουν οι μαθητές και πώς θα τα διεκδικήσουν;

- Πρώτα από όλα να παρέχονται περισσότερα κονδύλια για την παιδεία. Πρέπει να γίνει συνολική αναμόρφωση του λυκείου. Να λυθεί το θέμα της υποδομής. Υπάρχουν σήμερα λύκεια που κάνουν μάθημα σε παλιές αποθήκες. Για παράδειγμα το ΤΕΛ της Πετρούπολης είναι χωρισμένο σε δύο κτίρια με διαφορά δύο τετραγώνων και ήρθε ένας φίλος μου και νόμιζε ότι του έκανα πλάκα. Μια πολυκατοικία πολύ παλιά, χωρίς αυλή, τάξεις 2χ2. Τι να πω; Μιλάμε για τραγικές καταστάσεις. Και πρέπει να διαμορφωθεί το σύστημα έτσι ώστε να ωθούμαστε προς το μάθημα. Εχουμε καταντήσει "ρομποτάκια": Σχολείο - φροντιστήριο, φροντιστήριο - σπίτι. Επιμόρφωση των δασκάλων καθώς από τη στιγμή που διορίζονται στα 40 τους χάνουν την επαφή με το μάθημά τους. Προσπαθούν να ρίξουν την παιδεία όσο πιο χαμηλά μπορούν. Ηδη έχουμε ένα χαμηλό ποσοστό ατόμων που εγκαταλείπουν το σχολείο και τα βλέπω να γίνονται ακόμα περισσότερα.

Οι μαθητές θα βγουν και πάλι στους δρόμους για όλα αυτά και πιστεύω ότι οι περισσότεροι καθηγητές είναι μαζί μας και παλεύουν για την αναβάθμιση της παιδείας και για το καλό το δικό μας και για το καλό των ίδιων. Οι γονείς είναι σίγουρα μαζί μας. Και ελπίζουμε ότι αυτό θα εκφραστεί και μέσα από κοινούς αγώνες.