1) Εχουν προηγηθεί οι μεγαλειώδεις αγώνες της μικρομεσαίας αγροτιάς (1995 - 1996) και συνεχίζονται το 1997, ενώ η προοπτική που δίνεται στα επόμενα χρόνια για τη συντριπτική πλειοψηφία των αγροτών, είναι ότι έρχονται χρόνια δύσκολα και ταυτόχρονα χρόνια αγώνα και πάλης για την επιβίωση των μικρομεσαίων αγροτών στον τόπο τους.

2) Τα επίσημα συνεταιριστικά όργανα, τόσο η ΠΑΣΕΓΕΣ όσο και η πλειοψηφία των ΔΣ των περισσότερων Ενώσεων, έμειναν και μένουν μακριά από τους αγώνες των μελών τους, μακριά από τα προβλήματα και τις αγωνίες τους για επιβίωση. Αντίθετα, στις περισσότερες περιπτώσεις η πρακτική τους είναι τέτοια που δίνει "χέρι βοηθείας" και άλλοθι στη σκληρή, βάρβαρη και αντιαγροτική πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ, υπονομεύοντας κάθε μορφή αγώνα και πάλης. Ο συσχετισμός λοιπόν στα όργανα αυτά πρέπει και είναι ανάγκη να αλλάξει.

3) Οι συνεταιρισμοί, αν και θα έπρεπε και θα μπορούσαν να παίξουν ρόλο προστασίας του εισοδήματος των μικρομεσαίων αγροτών, είναι καταχρεωμένοι και περιθωριοποιημένοι. Εξαιτίας, τόσο της αντισυνεταιριστικής πολιτικής της κυβέρνησης που προωθεί και ενισχύει με κάθε τρόπο τις ιδιωτικοποιήσεις και την εξυπηρέτηση αποκλειστικά του κεφαλαίου και των συμφερόντων του, όσο και της συμβιβασμένης και υποταγμένης πρακτικής των πλειοψηφιών των διοικήσεων των συνεταιριστικών οργανώσεων, που κύριο καθήκον είχαν την εξυπηρέτηση των στενών προσωπικών και κομματικών συμφερόντων, το ρουσφέτι, την ψηφοθηρία, χρεοκοπώντας συνεταιρισμούς και καταρρακώνοντας την αξιοπιστία τους.

Ο λόγος βέβαια είναι φανερός. Στόχος τους είναι η συρρίκνωση και διάλυση των συνεταιρισμών, γι' αυτό στη θέση τους προωθούν τις Ομάδες Παραγωγών που εξυπηρετούν τους μεγαλοπαραγωγούς και ο αφανισμός των μικρομεσαίων αγροτικών νοικοκυριών.

Θα επιτρέψουμε λοιπόν να αφήσουμε τους συνεταιρισμούς στα χέρια αυτών που θέλουν το ξεκλήρισμα της μικρομεσαίας αγροτιάς και τη συρρίκνωση της γεωργίας;

Θα τους αφήσουμε το πεδίο δράσης ελεύθερο να εξασφαλίζουν πλειοψηφίες που είναι συνένοχες για την καταστροφή μας;

Δεν πρέπει να το επιτρέψουμε σε καμιά περίπτωση. Το αντίθετο μάλιστα, πρέπει να δώσουμε τη μάχη των εκλογών στους αγροτικούς συνεταιρισμούς, όπως ακριβώς δίνουμε τις μάχες για να μην περάσει αυτή η αντιαγροτική πολιτική, στα μπλόκα, στα συλλαλητήρια, στις διαμαρτυρίες. Οπως θα τη δώσουμε σε λίγες μέρες στο Κιλελέρ, τιμώντας τους προγόνους μας αγωνιστές και υποσχόμενοι ότι θα συνεχίσουμε το δικό τους αγώνα.

Ο παραγωγικός συνεταιρισμός δε θα έχει καμιά σχέση με τη μορφή του συνεταιρισμού όπως είναι σήμερα, που έχει χρεοκοπήσει στη συνείδηση των αγροτών.

Εμείς παλεύουμε για αγροτικές συνεταιριστικές οργανώσεις που η δομή, η λειτουργία, ο προσανατολισμός, ο τρόπος διοίκησης και διαχείρισης θα είναι για τη βιωσιμότητα και την εξυπηρέτηση των μικρομεσαίων αγροτών, με λειτουργική αυτοτέλεια απέναντι στο κράτος και την ΑΤΕ.

Εμπρός λοιπόν όλοι μαζί να δώσουμε τη μάχη των εκλογών για ένα αγροτικό συνεταιρισμό που θα δίνει προοπτική και ελπίδα ανάπτυξης.

Γιώργος ΓΚΙΚΟΠΟΥΛΟΣ

Μέλος Συντονιστικής Επιτροπής Αγώνα Βοιωτίας