Τη στιγμή που οι εργολάβοι του μετρό κοινοποιούν την απόλυση 120 εργαζομένων και προγραμματίζουν άλλες 200 απολύσεις μετά το Πάσχα, ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Κ. Λαλιώτης, σε χτεσινή συνάντησή του,με τη Διοίκηση της ΓΣΣΕ βρήκε να εξαγγείλει τη δημιουργία 100.000 νέων θέσεων εργασίας τα επόμενα χρόνια στα δημόσια έργα! Επιχειρώντας, μάλιστα, να "χρυσώσει" ακόμη περισσότερο το "χάπι" στους εργαζόμενους, που στενάζουν από την ανεργία, και επικαλούμενος μελέτη του ΚΕΠΕ, υποστήριξε ότι μόνο στα 14 μεγάλα έργα θα απασχοληθούν 40.000 εργαζόμενοι.

Ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ, ωστόσο, "ξέχασε" να αναφέρει ότι όσες χιλιάδες νέες θέσεις και αν δημιουργηθούν στα μεγάλα ή μικρότερα δημόσια έργα αυτομάτως θα εκλείψουν μόλις τα έργα αυτά ολοκληρωθούν. Επίσης, παρέλειψε να αναφέρει ότι στις συμβάσεις που υπογράφονται δεν περιλαμβάνονται ασφαλιστικές δικλίδες, που να υποχρεώνουν τους εργολάβους - και κυρίως τους ξένους - να απασχολούν Ελληνες εργαζόμενους, ενώ όσες ρήτρες κι αν υπάρξουν είτε για την απασχόληση Ελλήνων εργαζομένων, είτε για τους όρους υγιεινής και ασφάλειας κανείς δεν ελέγχει, αν αυτές εφαρμόζονται και στην πράξη.

Πάντως, η συνάντηση του υπουργού με τη Διοίκηση της ΓΣΣΕ θα επαναληφθεί και μετά το Πάσχα με θέματα την υγιεινή και ασφάλεια των εργαζομένων στα εργοτάξια και τις επιπτώσεις των δημοσίων έργων στο περιβάλλον.

Σοβαρά ερωτήματα, για την ποιότητα και την ανθεκτικότητα των "δαχτυλιδιών", τις πλάκες μπετόν δηλαδή που καλύπτουν τις στοές του μετρό, προκαλούν καταγγελίες πως στις πλάκες αυτές δεν έχει μπει το σωστό σίδερο.Οι πλάκες κατασκευάζονται στο εργοτάξιο του Πολύκαρπου, με τον εξής τρόπο: Υπάρχει η μήτρα (καλούπι) μέσα στο οποίο μπαίνει η "κλούβα" του σίδερου και στη συνέχεια ρίχνεται το μπετόν. Ανάλογα με τη μήτρα μπαίνει και το ανάλογο νούμερο "κλούβας" σίδερου. Σύμφωνα με καταγγελίες σε πάρα πολλά κομμάτια (πάνω από 700) δεν μπήκε το σωστό νούμερο σίδερου, με αποτέλεσμα να "πέσει" και λιγότερο μπετόν και οι πλάκες να είναι μειωμένης ποιότητας και ανθεκτικότητας.

Η επίσπευση της παραγωγής εκτιμάται ως αιτία για τη μη τοποθέτηση του σωστού σίδερου, αφού οι σιδεράδες δεν προλάβαιναν να βγάλουν τις "κλούβες" που απαιτούνταν. Για το ίδιο λόγο οι πλάκες δεν παρέμεναν την απαιτούμενη ώρα στο "φούρνο". Εχουν καταμετρηθεί περίπου 8.000 πλάκες που λόγω των παραπάνω, είχαν σπασίματα και ρωγμές. Παρ' όλα αυτά οι πλάκες τοποθετήθηκαν ανάμεσα σε άλλες στα τοιχώματα των στοών, με κάποιο "μερεμέτισμα" που τους έγινε. Πόσο επικίνδυνη είναι η βιασύνη κάποιων; Μήπως ανάλογες παρασπονδίες γίνονται και σε άλλους τομείς του έργου, στο όνομα της επίσπευσης;