Κεντρικός ομιλητής στη μεγάλη εργατική συγκέντρωση ήταν ο γενικός γραμματέας της ΓΣΕΕ, Γιώργος Μαυρίκος,ο οποίος άρχισε την ομιλία του αποτίοντας φόρο τιμής στους νεκρούς της εργατικής τάξης.

Αναφερόμενος αμέσως μετά στην πρωτοβουλία των σωματείων και των ομοσπονδιών για τον ταξικό γιορτασμό της Πρωτομαγιάς, σημείωσε ότι αυτή η πρωτοβουλία "έχει ξεχωριστή και ιδιαίτερη σημασία", επισημαίνοντας ότι "όλοι εμείς, όσοι είμαστε εδώ σήμερα, ξέρουμε ότι ο κόμπος για την εργατική τάξη έφτασε στο χτένι στη χρονιά που πέρασε. Οτι ο εργαζόμενος λαός βρίσκεται αντιμέτωπος με την πιο σφοδρή, πιο στυγνή, την πιο σκοταδιστική επίθεση για τη διάλυση των εργασιακών και ασφαλιστικών κατακτήσεων".

Μιλώντας για τους αγώνες της χρονιάς που πέρασε τόνισε ότι ήταν "αγώνες που ξεχώρισαν για τη μαζικότητα, τη συσπείρωση, την ενότητα, τη διάρκεια και την αποφασιστικότητά τους. Αγώνες, που κονταροχτυπήθηκαν με τις στρατηγικές επιλογές της κυβέρνησης, της Ευρωπαϊκής Ενωσης και του κεφαλαίου. Αγώνες, που η κυβέρνηση τις αντιμετώπισε με το αποφασίζομεν και διατάσσομεν, με τον έρποντα φασισμό του "κοινωνικού αυτοματισμού". Να γιατί - τόνισε - η κυβέρνηση χρειαζόταν ένα σαφέστατο ταξικό μήνυμα σαν αυτό που από το Σύνταγμα στέλνουμε σήμερα στου Μαξίμου".

Συνεχίζοντας ο Γ. Μαυρίκος υπογράμμισε: "Την Πρωτομαγιά του 1997 είναι και ο "κοινωνικός διάλογος", που την κάνει να ξεχωρίζει. Θα μείνει στην ιστορία σαν επιχείρηση εξαπάτησης και χειραγώγησης των λαϊκών μαζών. Η κυβέρνηση των βιομηχάνων, των εφοπλιστών, των μεγαλοεργολάβων και των τραπεζιτών με τα 19 σημεία κήρυξε την έναρξη της πιο σφοδρής αντεργατικής επίθεσης των τελευταίων 50 χρόνων".

Αναφερόμενος στα συγκεκριμένα μέτρα που προωθεί η κυβέρνηση, ο γγ της ΓΣΕΕ επισήμανε: "Οι στόχοι της κυβέρνησης για το γενικό ξεθεμέλιωμα μέσα από την κατάργηση του 8ωρου, του 7ωρου, της πλήρους απασχόλησης, των αδειών και των συμβάσεων, δεν είναι μόνο στόχοι οικονομικοί. Είναι πρωταρχικά στόχοι πολιτικοί".

"Ερχεται, λοιπόν - συνέχισε - η κυβέρνηση και μας καλεί να προσέλθουμε στο... διάλογο. Φαίνεται ότι έχει ανάγκη από αφελείς. Να πάμε, αλήθεια, για ποιο λόγο;". Ενα βροντερό "όχι" συνόδευσε το σημείο αυτό της ομιλίας του Γ. Μαυρίκου.

Στη συνέχεια ο ομιλητής αναφέρθηκε στις "εγκληματικές ευθύνες" των πολιτικών και συνδικαλιστικών δυνάμεων, που κρατούν τη χώρα και το λαό δέσμιους στα "πλοκάμια της ΕΕ" και που αρνήθηκαν ακόμα και το δημοψήφισμα για τη Συνθήκη του Μάαστριχτ. "Το Μάαστριχτ - τόνισε - δεν παίρνει γιατρειά. Θέλει απόρριψη, θέλει συνολική ανατροπή".

Μιλώντας για την τακτική των πλειοψηφιών της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, σημείωσε: "Είναι συνένοχες οι ηγεσίες των παρατάξεων ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΑΠ στην αύξηση της ανεργίας, στην ένταση της λιτότητας, στον πολλαπλασιασμό των ληστρικών κερδών, βάζουν το δακτυλάκι τους στη διάλυση της κοινωνικής ασφάλισης και των εργασιακών σχέσεων".

Τελειώνοντας, τόνισε ότι για το συνδικαλιστικό κίνημα ξεχωρίζουν σήμερα δύο κυρίαρχες προτεραιότητες:

- Να αντιτάξει τη γραμμή της ταξικής πάλης στη μιζέρια της συναίνεσης, της ηττοπάθειας και των καπιταλιστικών μονόδρομων.

- Να γίνει δυνατή η αλλαγή του συσχετισμού των δυνάμεων σε όλα τα επίπεδα.

Εκ μέρους "των απόμαχων της δουλιάς και όχι της ζωής και του αγώνα", χαιρέτισε τη συγκέντρωση ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Συνταξιούχων ΙΚΑ Διαμαντής Μαυροδόγλου.Μιλώντας για την έφοδο, που ετοιμάζει η κυβέρνηση κατά των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων και των συνταξιούχων, τόνισε: "Η κυβέρνηση, στο όνομα του ανταγωνισμού, του εκσυγχρονισμού, της διεθνοποίησης της οικονομίας, δεν αφήνει τίποτα όρθιο. Δεν πρέπει να επιτρέψουμε να περάσει αυτή η, καταστροφική για τους εργάτες, τους συνταξιούχους και τον τόπο, πολιτική, που μας γυρίζει στον εργασιακό Μεσαίωνα.Οι συνταξιούχοι, με μια λαμπρή ιστορία αγώνων και κατακτήσεων, δηλώνουμε ότι θα συνεχίσουμε τον αγώνα και η φετινή Πρωτομαγιά ας γίνει αφετηρία νέων αγώνων. Ας δυναμώσει το μέτωπο μαχητικής αντίστασης και αντεπίθεσης των εργαζομένων και των συνταξιούχων για την ανατροπή αυτής της αντεργατικής, αντιασφαλιστικής και αντεθνικής πολιτικής. Οσο πιο γρήγορα γίνει, τόσο καλύτερα".

"Για ένα πράγμα διαβεβαιώνουμε την κυβέρνηση. Οτι θα μας βρίσκει κάθε μέρα μπροστά της", τόνισε στο χαιρετισμό του ο πρόεδρος του Συνδικάτου Οικοδόμων Αθήνας Δημήτρης Βανδώρος και συνέχισε: "Εχουμε μπροστά μας, σαν εργατική τάξη, ένα πελώριο πρόβλημα να αντιμετωπίσουμε. Είναι ο καπιταλιστικός καρκίνος της ανεργίας (... ). Κεντρική ιδέα της κυβερνητικής πολιτικής είναι το μοίρασμα της ανεργίας ανάμεσα σε ανέργους και απασχολούμενους. Ταυτόχρονα, η αύξηση του εφεδρικού βιομηχανικού στρατού αξιοποιείται από το κεφάλαιο, για να επιβάλει τα αντεργατικάμέτρα, αλλά και να εντείνει την εκμετάλλευση των ήδη απασχολούμενων. Ξέρουμε ότι η ανεργία είναι σύμφυτη με τον καπιταλισμό. Αγωνιζόμαστε, όμως, και σήμερα για τη μείωση της ανεργίας. Για νέες θέσεις πλήρους απασχόλησης, για επιβίωση των ανέργων... ".

Στους μεγάλους αγώνες και ιδιαίτερα στη μεγάλη απεργία των καθηγητών, αναφέρθηκε στο χαιρετισμό της η καθηγήτρια Κική Αλεξοπούλου."Οι εκπαιδευτικοί - τόνισε - παλεύουν και θα παλεύουν για ένα δημόσιο σχολείο στην υπηρεσία του ελληνικού λαού. Από αυτή τη σκοπιά ο αγώνας δεν πήγε χαμένος. Είναι αγώνας ηθικά δικαιωμένος, αγώνας πατριωτικός, που θα φέρει καρπούς στο μέλλον (...). Για όλα τα σκληρά αντεργατικά μέτρα η φιλοκυβερνητική πλειοψηφία της ΑΔΕΔΥ, συνεπικουρούμενη και από τις ηγεσίες των παρατάξεων ΔΑΚΕ και του ΣΥΝ, δεν είπε κουβέντα. Αποδέχτηκαν τη λιτότητα και την περικοπή βασικών δικαιωμάτων μας. Και τώρα συμπράττουν με την κυβέρνηση, μέσα από το λεγόμενο κοινωνικό διάλογο για την επιβολή ενός εργασιακού και κοινωνικού Μεσαίωνα. Σήμερα μετά από όλα αυτά, φαίνεται ξεκάθαρα ότι μπροστά μας ανοίγονται δυο δρόμοι. Ο ένας είναι αυτός της νέας ιερής συμμαχίας κυβέρνησης - βιομηχάνων - ΕΕ και των υποταγμένων συνδικαλιστικών ηγεσιών. Ο άλλος είναι ο δικός μας, ο δρόμος των ελπιδοφόρων μετωπικών αγώνων για την περιφρούρηση και την επέκταση των κατακτήσεών μας. Αυτός ο δρόμος σώζει την τιμή των θυσιών της εργατικής Πρωτομαγιάς...".

"Από τούτο το βήμα και από τα βάθη της ψυχής μας εμείς οι διωγμένοι, οι περισσότερο καταπιεσμένοι, οι οικονομικοί και πολιτικοί πρόσφυγες, χαιρετίζουμε τ' αδέρφια μας, τους συντρόφους μας". Μ' αυτά τα λόγια ο Σουδανός Σαδίκ Αλσέχ απηύθυνε χαιρετισμό "σε σας που δε μας ξεχωρίσατε γιατί είμαστε ξένοι, που δε μας ξεχωρίσατε γιατί έχουμε άλλο χρώμα, που δε ρίξατε σε μας τις ευθύνες για την ανεργία". Συνέχισε, τονίζοντας ότι οι εργαζόμενοι σ' όλο τον κόσμο δέχονται μεγάλη επίθεση από τις πολυεθνικές και γι' αυτό θα πρέπει να την αντικρούσουν αγωνιστικά αναξάρτητα από χρώμα, θρησκεία και πατρίδα.