Εχουμε και λέμε: Στη 15ετία 1981-'94 η χώρα μας εισέπραξε συνολικά από τα ταμεία της ΕΕ το ποσό των 7,1 τρισ. δραχμών και δώσαμε 1,33 τρισ. δραχμές εισφορές. Στο ίδιο διάστημα, όμως, πληρώσαμε άλλα 11,7 τρισ. δραχμές για το έλλειμμα στο εμπορικό ισοζύγιο των αγροτικών προϊόντων. Ενα έλλειμμα, που δεν υπήρχε μέχρι το 1981, αφού μέχρι τότε ήμασταν πλεονασματικοί (εισπράτταμε δηλαδή και διαφορά...).

Το έλλειμμα αυτό δημιουργήθηκε και συνέχεια από τότε αυξάνει και διογκώνεται, γιατί υποχρεωνόμαστε να εισάγουμε, π. χ. κτηνοτροφικά προϊόντα των χωρών της ΕΕ, σε διπλάσιες τιμές απ' ό,τι οι διεθνείς (τι να κάνουμε, πρέπει να στηρίξουμε την κτηνοτροφία π. χ. της Αγγλίας, την ώρα που καταστρέφεται η δική μας...). Γιατί, ακόμη, οι ντιρεκτίβες των Βρυξελλών και οι αντίστοιχες "γαλαζοπράσινες" αντιαγροτικές πολιτικές των μέχρι σήμερα κυβερνήσεων οδήγησαν και οδηγούν σε συρρίκνωση την αγροτική και κτηνοτροφική παραγωγή της χώρας και τους αγρότες στην απόγνωση. Κι έτσι, αντί η Ελλάδα να "κολυμπήσει" στη μεγάλη αγορά των 350 εκατομμυρίων (το θυμάστε το σύνθημα...;), ξεζουμίζουν οι δυτικοευρωπαϊκές πολυεθνικές τη δική μας χώρα.

Αυτά, για να λυθεί η απορία και να μην παραπλανούν τον ελληνικό λαό, γιατί οι αγρότες ξέρουν ποιοι και πώς τους έφεραν στα σημερινά, τραγικά αδιέξοδα.

Δε θέλουμε στο παραμικρό να υπερασπίσουμε το τότε καθεστώς και τις πολιτικές που εφαρμόζονταν. Κάθε άλλο παρά αποτελούν τα δικά μας πρότυπα και στόχους. Η αλήθεια, όμως, είναι ότι οι τιμές, που... απόλαυσαν οι αγρότες το 1994 (συνυπολογίζοντας όλες τις εθνικές και κοινοτικές επιδοτήσεις) ήταν από 1 έως 66% μικρότερες από την τιμή που είχαν πληρωθεί το 1980. Και το συμπέρασμα αυτό βγαίνει από τα επίσημα, τα δικά τους, στοιχεία, που πρόσφατα δημοσίευσε ο "Ρ". Αν, τώρα, προσθέσουμε στη μείωση αυτή, όλες τις άλλες, μικρές και μεγάλες - και κατά βάση αρνητικές - αλλαγές στις συνθήκες καλλιέργειας και εμπορίας των αγροτικών προϊόντων, που έχουν συντελεστεί στο διάστημα αυτό, τότε ο καθένας καταλαβαίνει ότι οι περιβόητες κοινοτικές επιδοτήσεις μόνο ως σύγχρονος Δούρειος Ιππος, για την άλωση και καταστροφή της μεγάλης μάζας της φτωχής και μικρομεσαίας αγροτιάς, μπορεί να θεωρηθεί.

Ας μην προκαλούν, λοιπόν, τους αγρότες με τα καλά της ΕΕ, παρουσιάζοντας το μαύρο άσπρο. Είμαστε, πάντως, στη διάθεσή τους να τους στείλουμε τους αναλυτικούς πίνακες, αν δεν τους βρίσκουν...

Γ. Ζ.