Χωρίς προσωπικό εισόδημα είναι 2.000.000 γυναίκες στην Ελλάδα, ενώ από τους 2.700.000 ανασφάλιστους, τα 2.000.000 είναι γυναίκες. Ταυτόχρονα κατέχουν τα πρωτεία στις απολύσεις και την ανεργία - και μάλιστα μακράς διάρκειας - κι αποτελούν το 80% των αναλφάβητων στη χώρα μας. Τα στοιχεία αυτά που παρουσίασε εκπρόσωπος της ΟΓΕ σε εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στο Δήμο Αγίας Βαρβάρας, δείχνουν και το μέγεθος και το "ποιόν" των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες. Η συντριπτική πλειοψηφία τους χωρίς δουλιά κι ασφάλιση και μεγάλο μέρος τους χωρίς στοιχειώδη εκπαίδευση.

Βεβαίως, οι εκάστοτε κυβερνώντες δε φείδονται λόγων και υποσχέσεων για "ίσες ευκαιρίες κοινωνικής, οικονομικής και πολιτικής ανάδειξης" της γυναίκας. Η πραγματικότητα, όμως, παραμένει η ίδια.

Ταυτόχρονα, η κυρίαρχη αστική ιδεολογία - χρησιμοποιώντας τα ΜΜΕ και κάποιες "σύγχρονες εκπροσώπους" του γυναικείου κινήματος - προσπαθεί ν' αποπροσανατολίσει τους αγώνες των γυναικών για ικανοποίηση ουσιαστικών αιτημάτων που αφορούν στην εργασία, τη μόρφωση, την ισότιμη συμμετοχή στα κοινά και να προβάλλει ως μέγα και σχεδόν αποκλειστικό πρόβλημα τον δήθεν ανταγωνισμό και την αντιπαράθεση ανάμεσα στα δυο φύλα. Ως "λύση" προτείνει την ατομική "επανάσταση" της γυναίκας για την "απελευθέρωσή" της από τα "ανδρικά δεσμά", αποκρύπτοντας επιμελώς ότι τα προβλήματα ανδρών και γυναικών είναι κοινά και από κοινού πρέπει να παλέψουν για τη λύση τους. Είναι η ίδια αστική λογική περί "ισότητας", την οποία προβάλλουν τα ΜΜΕ, που "αναβαθμίζουν" τη γυναίκα παρουσιάζοντάς τη σαν "επιτυχημένη της κουζίνας", "γυαλιστερή γλάστρα" των τηλεοπτικών σόου κι "αστραφτερή σταρ" της πασαρέλας...