Η είδηση πέρασε στα ψιλά, γιατί έτσι έπρεπε να γίνει. Τη διαβάσαμε την περασμένη Παρασκευή στην "Καθημερινή": Πλήρης έλεγχος της ΑΓΕΤ από την Καλτσεστρούτσι. Αποκτά το 47% αγοράζοντας τη μισή συμμετοχή της Εθνικής!

Πού είναι τώρα εκείνοι, που όταν ανακοινώθηκε η συμφωνία πώλησης της ΑΓΕΤ στην ιταλική τσιμεντοβιομηχανία φώναζαν για "πλιάτσικο" σε βάρος του ελληνικού δημοσίου; Πού είναι εκείνοι που υπόσχονταν στους εργαζόμενους ότι όταν έρθουν στην κυβέρνηση θα αναθεωρήσουν τη συμφωνία; Πού είναι εκείνοι που θεωρούσαν τη συμφωνία της πώλησης σκάνδαλο και μεθόδευαν την παραπομπή των υπευθύνων στο Ειδικό Δικαστήριο; Πού είναι με λίγα λόγια η ηγεσία του κυβερνώντος σήμερα και τότε αντιπολιτευόμενου ΠΑΣΟΚ;

***

Το ΠΑΣΟΚ, που το 1992 διά στόματος Ανδρέα Παπανδρέου είχε χαρακτηρίσει την πώληση της ΑΓΕΤ "πλιάτσικο" και το 1994 είχε κινήσει τη διαδικασία για την παραπομπή στο Ειδικό Δικαστήριο του Κ. Μητσοτάκη και των εμπλεκόμενων υπουργών της ΝΔ, τώρα όχι μόνο δέχεται τη συγκεκριμένη συμφωνία, αλλά προχωράει ένα βήμα ακόμη, βγάζοντας από το παιχνίδι την Εθνική Τράπεζα, που θεωρητικά τουλάχιστον (με τη συμμετοχή της στην ΑΓΕΤ) διασφάλιζε ένα μέρος των συμφερόντων του κράτους.

Συνένοχοι στο έγκλημα, που συντελέστηκε με το ξεπούλημα της ΑΓΕΤ, η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ. Ενα έγκλημα σε βάρος των εθνικών συμφερόντων μιας και η ΑΓΕΤ ήταν μια επιχείρηση που απ' όλα τα κόμματα είχε χαρακτηριστεί το 1991 "στρατηγικής σημασίας". Μια επιχείρηση που συγκαταλεγόταν ανάμεσα στις μεγαλύτερες τσιμεντοβιομηχανίες της Ευρώπης, με συνεχώς αυξανόμενη κερδοφορία με πρωτοποριακές εξαγωγικές επιδόσεις σ' όλο τον κόσμο και με ρόλο"ατμομηχανής" στην εθνική οικονομία, στήριγμα για όποια αναπτυξιακή προσπάθεια. Μια τέτοια επιχείρηση, που οι εργαζόμενοί της κατάφεραν να την αναστήσουν μετά την εγκληματική διαχείριση και την εγκατάλειψή της απ' τους Τσάτσους, οδηγείται με μαθηματική ακρίβεια σε ανυπολόγιστες περιπέτειες, αφού είναι γνωστό ότι ανέκαθεν βρισκόταν στο στόχαστρο των ανταγωνιστών της και τώρα κινδυνεύει να βρεθεί στα χέρια τους.

Η πλήρης ταύτιση των δύο κομμάτων, της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ, σε όλες τις κρίσιμες επιλογές όπως αυτή της "αποκρατικοποίησης" ή της ιδιωτικοποίησης ή της.... μετοχοποίησης, δεν αφορά μόνο σε αποφάσεις κοινής αποδοχής αλλά και σε από κοινού μεθοδεύσεις για την υλοποίησή τους.***

Η υπόθεση των ψηφιακών βρίσκεται έτσι κι αλλιώς στα χέρια της δικαιοσύνης και στις επόμενες μέρες θα μάθουμε αν θα ασκηθούν ή όχι ποινικές διώξεις. Ομως το θέμα δεν είναι μόνο αυτό. Ούτε βεβαίως αλλάζει σε τίποτα την ουσία της υπόθεσης, που είναι η λειτουργία του ανεξέλεγκτου, αδιαφανούς και σκανδαλώδους συστήματος προμηθειών, το αν θα ακυρωθεί ή όχι ο συγκεκριμένος διαγωνισμός.

Οπως από την περίπτωση της ΑΓΕΤ, έτσι και από την υπόθεση των ψηφιακών αναδεικνύεται η ανάγκη μιας άλλης πολιτικής που θα έχει σαν γνώμονα τα συμφέροντα της χώρας και των εργαζομένων και θα διασφαλίζει τη διαφάνεια σε όλους τους τομείς της κυβερνητικής δραστηριότητας, πολύ περισσότερο στους τομείς των προμηθειών. Φυσικά μια τέτοια πολιτική ούτε μπορεί, ούτε θέλει να ακολουθήσει η σημερινή κυβέρνηση, ούτε και η Νέα Δημοκρατία. Και τα δύο κόμματα που εναλλάσσονται στην κυβερνητική εξουσία έχουν συνδέσει άρρηκτα την πολιτική τους με την εξυπηρέτηση των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων, ακολουθώντας και τις επιταγές της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Δάνης ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

Η πλήρης ταύτιση των δύο κομμάτων, της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ, σε όλες τις κρίσιμες επιλογές, όπως αυτή της "αποκρατικοποίησης" ή της ιδιωτικοποίησης ή της.... μετοχοποίησης, δεν αφορά μόνο σε αποφάσεις κοινής αποδοχής αλλά και σε από κοινού μεθοδεύσεις για την υλοποίησή τους