Να συγκροτήσουν μέτωπο με τους ανέργους, τους μεταλλεργάτες της Ζώνης, τους ναυτεργάτες και τους άλλους εργαζόμενους της ευρύτερης περιοχής του Πειραιά κάλεσε χτες ο βουλευτής του ΚΚΕ στη Β' Πειραιά Γερ. Αραβανής τους εργαζόμενους στα Λιπάσματα της Δραπετσώνας, γιατί, όπως τους είπε, "δεν πρέπει ούτε μία θέση εργασίας ν' αφήσουν να χαθεί"!

Αφορμή για την επίσκεψη στο εργοστάσιο και τη συνάντηση με τους εργαζόμενους έδωσε η κυβερνητική επιχείρηση αποσάθρωσης και τελικά κλεισίματος της λιπασματοβιομηχανίας, χωρίς η μονάδα να αντικατασταθεί από άλλη, επιχείρηση που διεξάγεται με μοχλό πίεσης το δήμο και ειδικά το δήμαρχο της πόλης Κ. Χρονόπουλο.Στη διάρκεια της συνάντησης οι εργαζόμενοι ενημέρωσαν το βουλευτή του Κόμματος για την απαράδεκτη, όπως τη χαρακτήρισαν, ενέργεια του δημάρχου, που πρόσφατα έσπευσε να εξαγγείλει το κλείσιμο του εργοστασίου με δικαιολογία μία διαρροή τοξικών αερίων, που όμως όπως αποδείχτηκε αργότερα δεν έγινε ποτέ!

Παρόντες στη συνάντηση ήταν, επίσης, ο γραμματέας της ΚΟ Πειραιά του ΚΚΕΒ. Ξένος,ο πρώην δήμαρχος Δραπετσώνας Ν. Μπεάζογλου και η επικεφαλής της ΔΑΣ Κερατσινίου Ε. Παπαδοπούλου,οι οποίοι ενημερώθηκαν από το σωματείο των εργαζομένων για το συγκεκριμένο θέμα, αλλά και για τη γενικότερη κατάσταση του εργοστασίου. Οι εργαζόμενοι της μονάδας μίλησαν επίσης για την ανασφάλεια που νιώθουν, καθώς βλέπουν το εργοστάσιο να αφήνεται έρμαιο τόσο από την κυβέρνηση όσο και από την Τράπεζα στην οποία ανήκει και μόνο εκείνοι να ενδιαφέρονται γι' αυτό.

"Οσο καθυστερεί να δοθεί λύση, σημείωσε ο Γερ. Αραβανής, είτε με τον εκσυγχρονισμό και τη στήριξη της μονάδας, είτε με τη μεταφορά της αλλού, το μόνο που προωθείται είναι η σταδιακή μείωση του προσωπικού ώστε να συρρικνωθεί κι άλλο και τελικά το εργοστάσιο να κλείσει".

Η δυσοίωνη αυτή προοπτική είναι εξαιρετικά πιθανή, καθώς παράλληλα συντηρείται ο κατασκευασμένος θόρυβος ότι το εργοστάσιο, όπως λειτουργεί σήμερα είναι ρυπογόνο και επικίνδυνο για την πόλη και την ίδια στιγμή ότι είναι προβληματικό και χρεωμένο. Καταγγελίες που μπορούσαν να σταθούν λίγα χρόνια πριν, όχι όμως σήμερα κι αυτό γιατί η πραγματικότητα, όπως σημείωσε ο πρόεδρος του Σωματείου Μ. Τσιριμούλας,είναι διαφορετική και αποδεικνύει ότι σκόπιμα δε στηρίζεται το εργοστάσιο. Αντίθετα αυτό που φαίνεται να συζητά η κυβέρνηση είναι η ιδιωτικοποίησή του, καθώς σύμφωνα με άλλες πληροφορίες, προ μηνός η Εθνική Τράπεζα όχι μόνο συζητούσε με τους ξένους επενδυτές, αλλά τους υποσχόταν (;) να λειτουργήσουν το εργοστάσιο, στο σύνολό του - τα ρυπογόνα τμήματα είναι σήμερα κλειστά - και μάλιστα να προσθέσουν και νέα τμήματα!

Κατά τα άλλα η... ανάπλαση της περιοχής, που ποτέ δεν ξεκίνησε, χρησιμοποιείται ως πρόσχημα για να κλείσει το εργοστάσιο, καθώς το νέο εφεύρημα λέει ότι η οπτική παρουσία των καμινάδων των Λιπασμάτων "παγώνει" το ενδιαφέρον των επενδυτών! Αυτών δηλαδή που ονειρεύονται στην περιοχή ένα ναυτιλιακό επιχειρησιακό κέντρο, το περιβόητο "Σίτι", κάτι που απέχει παρασάγγας από τις πραγματικές ανάγκες των κατοίκων, των εργαζομένων και γενικότερα της περιοχής. Οσο για τις "κατηγορίες" που αποδίδονται στο εργοστάσιο, ο Μ. Τσιριμούλας ξεκαθάρισε: "Δεν υπήρξε καμία διαρροή στη μονάδα, μάλιστα εμείς μόλις μάθαμε τους ισχυρισμούς του δήμου, εκείνο το πρωί επικοινωνήσαμε μαζί τους και τους ζητήσαμε να έρθουν για έλεγχο, αλλά δεν εμφανίστηκαν. Αντίθετα κινδυνολογούσαν για βόμβες αμμωνίας και τοξικά απόβλητα...". Συνεργείο του ΠΕΡΠΑ που έκανε αυτοψία βεβαίωσε, όπως είχε αποκαλύψει τότε ο "Ρ", ότι δεν υπήρχε καμία διαρροή.

"Εχουμε μηχανήματα μέτρησης μέσα στις καμινάδες, συνέχισε ο πρόεδρος του Σωματείου, και οι εκπομπές δεν ξεπερνούν τα 150 ΡΡΜ στη μία και τα 300 στην άλλη, όταν το όριο είναι 1.200 ΡΡΜ. Εχουμε ζητήσει μάλιστα το δικό μας δίκτυο να συνδεθεί απευθείας με το δίκτυο ελέγχου του δήμου για να παίρνουν και εκεί τα στοιχεία αυτά, αλλά δεν έχει γίνει".

"Κίνδυνος, βέβαια, υπάρχει όχι για την πόλη, αλλά για τους εργαζόμενους, καθώς η τράπεζα δεν έχει δώσει ακόμη τα κονδύλια που υπάρχουν για τις συντηρήσεις, που έπρεπε να έχουν ήδη ξεκινήσει και να ολοκληρωθούν μέσα στο καλοκαίρι που η παραγωγή πέφτει". Ετσι, σε λίγο καιρό θα υπάρξει πραγματικό πρόβλημα και για την αντιρρύπανση και για την υγιεινή και ασφάλεια, ενώ το εργοστάσιο δε θα μπορεί να αντεπεξέλθει στις απαιτήσεις της νέας καλλιεργητικής περιόδου από το Σεπτέμβρη, που αυξάνεται η παραγωγή και οι 550 περίπου εργαζόμενοι που έχουν απομείνει στο εργοστάσιο κάνουν υπερωρίες καθώς είναι σε οριακό σημείο.

Κι όμως, "με την ανεργία που υπάρχει, ειδικά στον Πειραιά, σημείωσε ο Γερ. Αραβανής, δεν μπορούν να κλείνουν μονάδες. Οταν, μάλιστα η λιπασματοβιομηχανία έχει κέρδη, έχει προοπτική και η κυβέρνηση η ίδια παραδέχεται ότι χρειάζεται εργοστάσιο στη Νότια Ελλάδα, είτε αυτό εδώ εκσυγχρονιστεί ή γίνει κάπου αλλού νέο εργοστάσιο. Αυτό που λείπει είναι η πολιτική απόφαση και μπορεί να τη φέρει μόνο η πίεση των εργαζομένων προς την κυβέρνηση".

Γερ. Τρ.