Νταφούλης Γιώργος

ΚΟ Λάρισας

Είναι γεγονός πως, συνολικά ως Κόμμα, ξεπεράσαμε με τη δράση μας κινδύνους και δυσκολίες, που μας συνόδευαν μετά την κρίση και ανεβάσαμε το κύρος και την επιρροή του σε ανώτερα επίπεδα.

Βέβαια νέα προβλήματα και δυσκολίες ανακύπτουν, αλλά υπάρχει εκείνο το δυναμικό και ο δυναμισμός που μπορούν να ξεπερνιούνται.

Ομως σύντροφοι, το κύριο πρόβλημα που θα εμφανιστεί μπροστά μας, μετά τη λήξη του Συνεδρίου, θα είναι η αναγκαιότητα να εκφράσουμε ολοκληρωμένα και σωστά μια κοινωνία, ένα λαό, που στην πλειοψηφία του θα αμφισβητεί πολιτικές και ιδεολογίες που τον συνθλίβουν καθημερινά.

Να εκφράσουμε την αγανάκτηση της εργατικής τάξης, των αγροτών, των ΕΒΕ, της νεολαίας, που εκ των πραγμάτων θα φουντώνει.

Τα πράγματα δε θα κριθούν κύρια στο επίπεδο οργάνωσης των αγώνων, που έτσι κι αλλιώς θα ξεσπούν διαδοχικά, αλλά στην ικανότητά μας να δώσουμε πολιτική προοπτική, συνολική διέξοδο στους αναπόφευκτα κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες.

Η σύλληψη της ιδέας για τη συγκρότηση του κοινωνικοπολιτικού μετώπου απαντά θεωρητικά - πολιτικά στην προοπτική και στη ρεαλιστικότητα της διεξόδου από τα αδιέξοδα του καπιταλισμού.

Ομως, σύντροφοι, πρέπει να γίνει καθαρό πως μια τέτοια πολιτική, που θα χρειάζεται εκ των πραγμάτων να ανοίγει δρόμους εκεί που ο αντίπαλός τους έχει κλείσει, δεν μπορεί να αφεθεί γενικά και αόριστα στο Κόμμα.

Θα πρέπει να γίνει πρώτα απ' όλα και πάνω απ' όλα πρακτική υπόθεση της καθοδήγησης, των οργάνων της.

Ο λαός σήμερα δεν καταλαβαίνει λιγότερα απ' όσα καταλαβαίνουμε εμείς.

Γνωρίζει καλά πού το πάνε οι άλλοι και πού το πάμε εμείς. Απλώς δε μας εμπιστεύεται ακόμα, γιατί δε θεωρεί ρεαλιστικά αυτά που του λέμε. Αυτό το ζήτημα μπορεί και πρέπει να λυθεί. Πάρτε για παράδειγμα αυτό που συνέβη και θα ξανασυμβεί με τους αγρότες. Χιλιάδες άνθρωποι που δεν ανήκαν στο ΚΚΕ βρέθηκαν να παλεύουν μαχητικά την ανατροπή της πολιτικής της ΕΕ και των κομμάτων που τη στηρίζουν, γιατί έζησαν και ζουν την καταστροφική αυτή αντιαγροτική πολιτική στο πετσί τους. Βρέθηκαν να παλεύουν στο ίδιο χαράκωμα με το ΚΚΕ, που πολλοί δε θα το ήθελαν ως ηγετική δύναμη, αλλά όμως "ντε φάκτο" το δέχτηκαν, γιατί εξέφραζε στη δεδομένη στιγμή ό,τι ζητούσε όλη η αγροτιά της χώρας μας. Υιοθέτησαν πολύ γρήγορα τα αιτήματά μας, που έγιναν αιτήματα του κινήματος και μας περιέβαλαν με εμπιστοσύνη. Ακριβώς αυτό ήταν που φοβήθηκε η κυβέρνηση και έστειλε για κάθε ενδεχόμενο τα ΜΑΤ. Η όξυνση αυτή που τους αμφισβήτησε και φόβισε και γι' αυτό έκαναν ό,τι μπορούσαν για συκοφάντηση και αποδυνάμωση του δίκαιου αγώνα των αγροτών. Αυτό το γεγονός χάραξε βαθιά μέσα στη συνείδηση των αγροτών και του λαού ορισμένες "στάνταρ" ως αναφορά για το ποιος φταίει, ποιος είναι με ποιον, τι πρέπει να γίνει.

Γίνεται φανερό σύντροφοι πως όσο τα προβλήματα του λαού θα φουντώνουν, τόσο θα δημιουργούνται άμεσα οι δυνατότητες μαζικής δράσης του ΚΚΕ για συγκρότηση επιμέρους μαχητικών κοινωνικών μετώπων, ενισχύοντας τις προϋποθέσεις μετεξέλιξής του σε πολιτικό, κοινωνικό μέτωπο των αντιιμπεριαλιστικών αντιμονοπωλιακών δημοκρατικών δυνάμεων. Εκεί θα κριθεί το Κόμμα από δω και πέρα και εκεί θα κριθεί και ο καθένας προσωπικά ως μέλος και στέλεχος.

Η ικανότητα συγκέντρωσης των υπαρκτών λαϊκών δυνάμεων για την επίτευξη του στόχου της αλλαγής της κοινωνίας, της σοσιαλιστικής επανάστασης.