Σε 520 δισ. δραχμές υπολόγισε προχτές ο υπουργός Εργασίας, Ε. Γιαννόπουλος, τα χρέη των οφειλετών προς τους ασφαλιστικούς οργανισμούς. Και οι χαριστικές ρυθμίσεις - πέμπτη τα τελευταία χρόνια - γίνονται, όπως λένε οι κυβερνητικοί παράγοντες, "εξ ανάγκης" και για να "βοηθήσουν τους οφειλέτες, αλλά και για να εισπράξουν τα Ταμεία".

Δε λένε βέβαια ότι η ίδια τους η πολιτική, γενικά, ευνόησε την προκλητική ασυδοσία των οφειλετών, που διαπράττουν και το αδίκημα της υπεξαίρεσης. Βέβαια, έχουν και τις ευθύνες τους οι διοικήσεις των Ταμείων, που δεν εισπράττουν αυτά τα χρήματα. Αλλά βρίσκονται και στην αδυναμία να εισπράξουν τα έσοδα λόγω έλλειψης υπαλλήλων και μηχανογραφικής υποδομής. Το ΙΚΑ, λόγου χάρη, ζητά 600 υπαλλήλους για να μπορέσει να εισπράξει 300 δισ. το χρόνο απ' την εισφοροδιαφυγή, αλλά προσκρούει στο πρόγραμμα "σύγκλισης" για τη μείωση του δαπανών.

Τα μεγάλα χρέη υπάρχουν προς το μεγαλύτερο ασφαλιστικό οργανισμό της χώρας, το ΙΚΑ.

Στο τέλος του 1995 τα συνολικά χρέη προς το ΙΚΑ ήταν 295,943 δισ. δραχμές. Εκτοτε υπήρξαν κάποιες μεταβολές, όπως η είσπραξη 10,5 δισ. δραχμών των υπό εκκαθάριση επιχειρήσεων το Μάρτη του 1996 ή σε κάποιες άλλες επιχειρήσεις. Ετσι, τα στοιχεία που είχαν καταγράψει οι υπηρεσίες του ΙΚΑ - όπως άλλωστε το σημειώνουν και οι ίδιες - δεν μπορούν να κριθούν οριστικά. Ομως το "προφίλ" των οφειλών προς το ΙΚΑ είναι αυτό που παρουσιάζεται παραπλεύρως στον πίνακα. Τα 295 δισ. δραχμές ήταν τα βεβαιωμένα τέλη, και αν σ' αυτά συνυπολογιστούν και τα πρόσθετα τέλη - φτάνουν μέχρι και 120% - τότε τα συνολικά χρέη ξεπερνούν τα 600 δισ.

Οπως φαίνεται και στον πίνακα, τα χρέη του ιδιωτικού τομέα έσπασαν το "φράγμα" των διακοσίων δισ. Ανέρχονται σε 207,601 δισ. - και μαζί με τους ραδιοτηλεοπτικούς σταθμούς σε 208,614 δισ. - τη στιγμή που ο δημόσιος τομέας ή ο ευρύτερος δημόσιος τομέας μείωσαν ή κράτησαν σταθερά τα χρέη τους.

Το άλμα των χρεών έγινε κυρίως απ' τον ιδιωτικό τομέα. Μεταξύ Απρίλη και Δεκέμβρη του 1995 υπάρχει μια συνολική αύξηση των χρεών κατά 61,765 δισ. δραχμές, εκ των οποίων τα 40,758 δισ. - δηλαδή τα δύο τρίτα - προέρχονται απ' τον ιδιωτικό τομέα. Για να υπάρχει και ένα μέτρο σύγκρισης των "αλμάτων" των χρεών, θυμίζουμε ότι στο τέλος του 1993 οι συνολικές οφειλές - χωρίς τις πρόσθετες αυξήσεις - ήταν μόλις 119,6 δισ. δραχμές, ενώ το 1992 τα συνολικά χρέη ήταν μόλις 14 δισ. δραχμές.

Ειδικότερα, οι εφημερίδες χρωστούν στο ΙΚΑ 800,229 εκατ. δραχμές, οι δημοτικοί σταθμοί 273,296 εκατ. δραχμές, οι ιδιωτικοί ραδιοφωνικοί σταθμοί 429,350 εκατ. δραχμές και οι εκδοτικές επιχειρήσεις 1,192 δισ. δραχμές. Τα συνολικά τους χρέη ανέρχονται σε 2,694 δισ. δραχμές και μαζί με τα πρόσθετα τέλη σε 5,926 δισ. δραχμές.

Ανάμεσα στους μεγαλοοφειλέτες υπάρχουν και ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες, που κάθε τόσο με διαφημίσεις στις τηλεοράσεις υπόσχονται άμεση εξυπηρέτηση ή με συνεντεύξεις σε έντυπα εκθειάζουν την αποδοτικότητα των κεφαλαίων τους. Δέκα ασφαλιστικές εταιρίες χρωστούν στο ΙΚΑ 1,006 δισ. δραχμές - και με τα πρόσθετα τέλη 2,21 δισ..

Οι δήμοι χρωστούν 25 δισ., εκ των οποίων τα 5,8 τα οφείλει ο Δήμος Θεσσαλονίκης.

Και επειδή είναι μεταγραφική περίοδος και κάθε πρωί "κρέμονται" στα περίπτερα εκατομμύρια - σε δολάρια - για τις μεταγραφές Ελλήνων ή ξένων παικτών, αναφέρουμε ότι οι Ποδοσφαιρικές Ανώνυμες Εταιρίες χρωστούν στο ΙΚΑ 406,4 εκατ. - και με τα πρόσθετα τέλη 894,08 εκατ. δραχμές.