Ο πυρηνικός εφιάλτης συνεχίζει να πλανάται πάνω από τη Γη, πενήντα ένα χρόνια μετά το ολοκαύτωμα της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι. Τα πυρηνικά όπλα όχι μόνο διατηρούνται και εκσυγχρονίζονται αλλά και νέα τυχοδιωκτικά σενάρια για τη χρήση τους έχουν σχεδιαστεί χωρίς να υπάρχει καν το άλλοθι του"σοβιετικού κινδύνου". Βασικός τους στόχος η τρομοκράτηση και η καθυπόταξη των λαών για την εφαρμογή της νέας ιμπεριαλιστικής τάξης πραγμάτων.

Στο σύγχρονο πυρηνικό οπλοστάσιο του ΝΑΤΟ, πρώτη θέση κατέχουν τα "εύχρηστα" πυρηνικά όπλα. Οπλα, που σύμφωνα με τα σενάρια των αρρωστημένων μυαλών των ΝΑΤΟικών επιτελείων, μπορούν να χρησιμοποιηθούν, όχι σε ένα παγκόσμιο πυρηνικό πόλεμο, αλλά θα μπορούσε να γίνει περιορισμένη χρήση τους όταν οι ανάγκες της "Συμμαχίας" το απαιτήσουν. Πρόκειται για τα λεγόμενα τακτικά πυρηνικά όπλα, όπως η ατομική βόμβα "περιορισμένης" ισχύος ή τα βλήματα πυροβόλου με πυρηνική γόμωση, στην ανάπτυξη των οποίων δίνεται ιδιαίτερο βάρος.

Σ' αυτό το εφιαλτικό παιχνίδι έχει μπει και η Ελλάδα. Στον Αραξο, αλλά και σε διάφορους χώρους της Βόρειας Ελλάδας, βρίσκονται αποθηκευμένες ατομικές βόμβες, πυρηνικές νάρκες ή βλήματα πυροβόλου με πυρηνική γόμωση, των ΗΠΑ, που σαφώς εντάσσονται στη στρατηγική ενός περιορισμένου - τοπικού πυρηνικού πλήγματος. Η χώρα μας βρίσκεται στην πραγματικότητα υπό πυρηνική ομηρία. Χαρακτηριστική απόδειξη γι' αυτό αποτελεί το γεγονός, πως οι Αμερικανοί το 1992 εγκατέστησαν στη Βάση του Αραξου 24 νέες ατομικές βόμβες, σε αντικατάσταση παλαιότερων, που είναι πάντα έτοιμες για φόρτωση σε βομβαρδιστικό και χρήση, χωρίς ουσιαστικά ποτέ ο ελληνικός λαός και το Κοινοβούλιο να ενημερωθούν ή πολύ περισσότερο να ρωτηθούν γι' αυτό.