Σε όλους τους τόνους κυβερνητικά στελέχη, με πρώτους και καλύτερους τους οικονομικούς υπουργούς, δηλώνουν ότι δεν πρόκειται η κυβέρνηση να αλλάξει την πολιτική της και κυρίως την οικονομική πολιτική.

Κι όμως και αυτή τη φορά δε λένε την αλήθεια. Τουλάχιστον λένε τη μισή αλήθεια. Μπορεί να μην αλλάξει η κατεύθυνση της οικονομικής πολιτικής, αλλά θα αφηνιάσουν οι ρυθμοί λήψης και εφαρμογής αντιλαϊκών μέτρων σε βάθος και πλάτος.

Αυτή τη φορά η κυβέρνηση Σημίτη έχει σαφείς δεσμεύσεις απέναντι στα μεγάλα αφεντικά και την οικονομική ολιγαρχία οι οποίες δεν περιορίζονται στις ιδιωτικοποιήσεις - με μεγάλη ευκολία πλέον τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ αναγνωρίζουν δημόσια την "αναγκαιότητά" τους - τις περικοπές των κοινωνικών δαπανών και την παράταση της λιτότητας.

Πρέπει να είναι καθαρό στους εργαζόμενους ότι η κυβέρνηση Σημίτη, αν κερδίσει τις εκλογές, θα επεκταθεί σε κατακτήσεις και δικαιώματα των εργαζομένων, τα οποία μέχρι τώρα "δίσταζαν" να αγγίξουν. Θα προχωρήσουν στη μείωση του "κόστους εργασίας", πράγμα που σημαίνει μείωση των κατωτάτων αμοιβών, μείωση των εργοδοτικών εισφορών - και κατάρρευση των ταμείων - κατάργηση των περιορισμών στις απολύσεις, ελαστικό ωράριο, μερική απασχόληση, βδομάδα 4 ημερών, περικοπές αδειών κ.ο.κ.

Ανάλογη θα είναι η πολιτική που θα ακολουθήσει για τους αγρότες, τους επαγγελματοβιοτέχνες κλπ.

Για τα παραπάνω δεν πρέπει να υπάρχουν αυταπάτες. Οι εργαζόμενοι, οι λαϊκές μάζες οφείλουν να πάρουν τα μέτρα τους. Ενα ισχυρό όπλο αντίστασης είναι η ψήφος στο ΚΚΕ και πρέπει να το αξιοποιήσουν.