Η εφαρμογή του κράτους πρόνοιας στους βασικούς τομείς: Υγείας, Ασφάλισης, Παιδείας κλπ. στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες, ήταν βασικό στήριγμα στην πάλη των εργαζομένων στις καπιταλιστικές χώρες για να διεκδικούνκαι να έχουν κατακτήσεις με βάση τα επιτεύγματα και τις κατακτήσεις των εργαζομένων στον σοσιαλισμό.

Οι σοσιαλδημοκρατικές κυβερνήσεις των καπιταλιστικών χωρών (Σουηδία, Αυστραλία, ΠΑΣΟΚ κλπ. ) για να ξεγελάσουν τους λαούς, προσπάθησαν να δείξουν ένα "καλό πρόσωπο" του καπιταλιστικού συστήματος στους εργαζόμενους. Ετσι αποπροσανατόλιζαν πολιτικά τους λαούς προπαγανδίζοντας ότι μπορεί να υπάρξει καλύτερο κοινωνικό κράτος στον καπιταλισμό.

Οι καπιταλιστικές κυβερνήσεις, κυρίως οι σοσιαλδημοκρατικές, από τη δικιά τους πλευρά, για τους δικούς τους σκοπούς δικαιολογούσαν την αύξηση της άμεσης και έμμεσης φορολογίας, προπαγανδίζοντας την αύξηση δαπανών για την υγεία, για νέα νοσοκομεία κλπ. Αντί να δίνουν αυξήσεις στο βασικό μισθό, ακολούθησαν την επιδοματική πολιτική π. χ. ανθυγιεινό, επικίνδυνο, θέρμανσης.

Τα χρήματα για τους παραπάνω λόγους, από τον κάθε εργαζόμενο το κράτος τα έχει εισπράξει με το παραπάνω, μέσω της άμεσης φορολογίας που βαραίνει κατά 63% τους εργαζόμενους και συνταξιούχους και αν προσθέσουμε την έμμεση φορολογία, έχουμε υπερκάλυψη αυτών των αναγκών. Τελευταία πίσω από το πέπλο της αναγκαιότητας την οποία δήθεν επιβάλλει η δύσκολη οικονομική πραγματικότητα, αναγκάζουν τον λαό στην αναζήτηση ατομικών λύσεων για ανάγκες που πρέπει να φροντίζει το κράτος, και να ξαναπληρώσει για την υγεία του και την ασφάλισή του.

Η προπαγάνδα τους προσπαθεί να αμβλύνει τη συνείδηση του κόσμου στο θέμα της υποχρέωσης του κράτους για κοινωνικές παροχές επιβάλλοντας τη λογική της ανταποδοτικότητας και την ανάγκη της ιδιωτικοποίησής τους. Την ίδια στιγμή καταστρέφουν το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης, ανοίγουν το δρόμο σε ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες και καλλιεργούν στους εργαζόμενους τη συνείδηση της ανάγκης να ασφαλίζονται σ' αυτές. Ενώ δείχνουν ότι δε χαρίζονται σ' αυτές. Δεν είναι δημοκρατικό να πληρώνει μόνο το κράτος, δηλαδή εμείς οι πολίτες και να μην πληρώνουν οι ιδιώτες και τα ιδιωτικά ασφαλιστικά ταμεία. Σήμερα μ' αυτή την ταχτική χτυπάνε από τρεις πλευρές:

Ι. Δημόσιο χαρακτήρα της Υγείας.

Δε θα καταργήσουν από τα δημόσια νοσηλευτικά ιδρύματα την ταμπέλα του "Δημόσιου" αλλά θα βάλουν ιδιωτικά - οικονομικά κριτήρια λειτουργίας (ανοιχτό νοσήλιο, αμοιβή κατά πράξη, μάνατζερ, μη μονιμότητα των λειτουργών υγείας αρχίζοντας από τους νεοεισερχόμενους γιατρούς, λίστες αποκλειστικών νοσηλευτριών του ΔΣ του νοσοκομείου για κάλυψη υπηρεσιών νοσηλευτικού τομέα, συνταγογραφία με λίστες φαρμάκων, αύξηση του αριθμού των μη συνταγογραφημένων φαρμάκων).

ΙΙ. Απαλλάσσουν το κράτος από την υποχρέωση και την ευθύνη της χρηματοδότησης. Στους προϋπολογισμούς θα υπάρχει τυπική - ελάχιστη - αναφορά σε κρατική χρηματοδότηση του Δημόσιου Τομέα Υγείας. Η θεμελιακή χρηματοδότηση θα γίνεται από τα ασφαλιστικά ταμεία (δεν αναφέρει για τις υποχρεώσεις των ιδιωτικών ασφαλιστικών ταμείων).

ΙΙΙ. Να αρπάξουν όλα τα χρήματα των ασφαλιστικών ταμείων μαζί με τα αποθεματικά και έτσι να διαλύσουν τα ασφαλιστικά ταμεία. Ετσι σε λίγο διάστημα θα αναγκάσουν τους εργαζόμενους να κάνουν ιδιωτική ασφάλιση ή να πληρώνουν από την τσέπη τους για να έχουν κάποια υποτυπώδη προσφορά υγείας. Είναι αναγκαίο να διαφωτίσουμε τους εργαζόμενους για όλα τα παραπάνω συμβάλλοντας στη διαμόρφωση προϋποθέσεων συνειδητής πολιτικής διεκδίκησης και πάλης στο μέτωπο της δημόσιας υγείας και κοινωνικής ασφάλισης.

Σήμερα είναι ανήθικο να πεθαίνουν παιδιά από πείνα, από έλλειψη πόσιμου νερού και έλλειψη εμβολίων.

Είναι αναγκαίο και επιβεβλημένο, αναδεικνύοντας τις αιτίες αυτής της κατάστασης και τις δυνατότητες, να προβάλλουμε το κύριο, το ουσιαστικό που χρειάζεται για να εξασφαλιστούν, την πολιτική που θα εναντιώνεται στα μονοπώλια και το κεφάλαιο, που θα υπηρετεί τα συμφέροντα των εργαζομένων. Διαμόρφωση ενός τέτοιου μετώπου. Μπροστά δε στις επερχόμενες εκλογές, είναι ένα σημαντικό πεδίο υπεροχής για το ΚΚΕ και την ενίσχυσή του.

Αθανασία ΤΖΙΩΚΑ

Αχτίδα Υγείας της ΚΟΑ