"Δεν μπορούμε να δουλέψουμε. Το εργοστάσιο είναι παγωμένο".

Αυτά είναι τα λόγια των εργαζομένων στο εργοστάσιο της ΠΥΡΚΑΛ στο Λαύριο, μια βδομάδα μετά το δυστύχημα. Στα μάτια τους, περνάνε ακόμη οι σκηνές της έκρηξης με το νεκρό συνάδελφό τους και τους τραυματισμένους εργαζόμενους.

Η πλειοψηφία των εργαζομένων δεν άντεξε και πήρε την καλοκαιρινή άδεια, για να μπορέσει να ηρεμήσει και να σκεφτούν. Η απογοήτευση, όμως, είναι έντονα χαραγμένη στα πρόσωπα και ειδικά όταν αναφέρονται στο εργοστάσιο που δε θέλουν αν κλείσει, αλλά να λειτουργήσει με ασφάλεια για τη ζωή τους.

"Εμπαινα αυτές τις μέρες στο εργοστάσιο και είχα συνέχεια φόβο. Χτες δεν άντεξα, στις 11 το πρωί σηκώθηκα και έφυγα. Το εργοστάσιο είναι παγωμένο και σκέφτεσαι συνέχεια το δυστύχημα", είπε χαρακτηριστικά ο Αμέτ Χαμντί."Πάμε στο εργοστάσιο, συνέχισε, και κάνουμε μόνο καθαριότητα και σκεφτόμαστε συνέχεια μην κάνει πάλι μπαμ! Με τους συναδέλφους δε μιλάμε, τι να πούμε. Χάθηκε ένας συνάδελφος, τεχνίτης 15 χρόνια εκεί. Δεν έχουμε όρεξη να δουλέψουμε. Ολος ο κόσμος θέλει να φύγει. Η γυναίκα μου, κάθε πρωί, μου λέει να μην πάω για δουλιά και ας φάμε σκέτο ψωμί, αλλά τι να κάνω έχω τέσσερα παιδιά να μεγαλώσω", είπε χαρακτηριστικά.

Η Μεμέτ Μιρά, η οποία δουλεύει στο τμήμα συσκευασίας, τόνισε ότι "την ώρα της έκρηξης είχαμε κάνει διάλειμμα, αλλιώς θα είχαμε σκοτωθεί και εμείς. Εχω απογοητευτεί και δεν μπορώ να δουλέψω πια. Καλύτερα να δουλέψω αλλού με λιγότερα λεφτά, αλλά να έχω τη ζωή μου σίγουρη".

Ο Μεχμέτ Μεμέτ ήταν αυτός που είδε πρώτος το καζάνι να έχει πιάσει φωτιά και το φώναξε. "Την ώρα που έπιασε φωτιά, πήγαινα στην καντίνα, την είδα και φώναξα, "παιδιά, φωτιά πάμε να τη σβήσουμε". Ευτυχώς δεν πήγαμε, γιατί μετά από λίγο έγινε η έκρηξη. Ευτυχώς υπήρχε ένα ντουβάρι και χτυπήσαμε και σωθήκαμε. Εκείνη την ώρα, όλα τα συνεργεία είχαν διάλειμμα, αλλιώς θα είχαμε σίγουρα κι άλλους νεκρούς".

Ο Σαλί Μεμέτ,μέλος της διοίκησης του σωματείου και μέλος της Επιτροπής για την Υγιεινή και Ασφάλεια, επιρρίπτει σοβαρές ευθύνες στη διοίκηση του εργοστασίου, καθώς και στη φιλοκυβερνητική πλειοψηφία της διοίκησης του σωματείου, καταγγέλλοντας συνδικαλιστές του ΠΑΣΟΚ. "Τα ίδια τα μέλη της πλειοψηφίας της διοίκησης του σωματείου, λέει, όταν σχολούσαμε, έμεναν πίσω και πετούσαν τα οξέα μέσα στο πηγάδι. Η δικαιολογία που πρόβαλλαν ήταν ότι έπρεπε να λειτουργήσει το εργοστάσιο και επειδή τα καζάνια δε χωρούσαν άλλα απόβλητα τα πέταγαν στο πηγάδι για να μπορούμε να παράγουμε κάθε μέρα".

Και ο Σ. Μεμέτ σχολίασε: "Να το έκανε η εταιρία με ανθρώπους της, θα το καταλάβαινα, γιατί έτσι τη συμφέρει. Αλλά να το κάνει το ίδιο το σωματείο - είναι ένα μεγάλο ερωτηματικό. Κι όχι μόνο αυτό. Εγινε ολόκληρη έκρηξη και ένας συνάδελφός μας σκοτώθηκε και το σωματείο δεν έβγαλε ούτε μια ανακοίνωση και ούτε συνεδρίασε το διοικητικό του συμβούλιο".

Ο Σ. Μεμέτ υπογραμμίζει και τις ευθύνες του υπουργείου Εργασίας και του Εργατικού Κέντρου, όπου είχε κάνει καταγγελίες πριν ακόμα και απ' την έκρηξη του Μάη. "Το υπουργείο Εργασίας, είπε ο Σ. Μεμέτ, μου απάντησε ότι η ΠΥΡΚΑΛ είναι κρατική επιχείρηση και δεν μπορεί να κάνει τίποτα, εκτός του να στείλει επιτροπή να ελέγξει. Από την άλλη, ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου, Π. Μπαφίλιας, μου είπε να τον καλέσει γραπτά το σωματείο απλά για να βοηθήσει". Στην κυβερνητική πολιτική για συρρίκνωση και αφανισμό της αμυντικής βιομηχανία, ενέταξε τη γενικότερη άθλια κατάσταση του εργοστασίου της ΠΥΡΚΑΛ ο Σαλί Μεμέτ. "Ηδη, είπε, στα άλλα δύο, στην Ελευσίνα και τον Υμηττό, δεν υπάρχουν παραγγελίες και οι εργαζόμενοι δε δουλεύουν. Μόνο αυτό το κομμάτι της ΠΥΡΚΑΛ δουλεύει ακόμη, αλλά και αυτό όχι για πολύ. Η ίδια η κυβέρνηση, αντί να στηρίξει το εργοστάσιο και να το εκσυγχρονίσει, έχει ξεκινήσει και κάνει εισαγωγές δυναμίτη".