Για λόγους "κοινωνικής δικαιοσύνης" - κομμένης και ραμμένης φυσικά στα μέτρα του Μάαστριχτ - η κυβέρνηση περικόπτει σχεδόν στο μισό, το κρατικό κονδύλι, για τις συντάξεις των πολυτέκνων μητέρων. Να τις παίρνουν, λένε, μόνο οι φτωχές και όχι οι "πλούσιες".

Εχει, προφανώς, περισσέψει η υποκρισία στα κυβερνητικά επιτελεία. Μια υποκρισία ωμή και κυνική, που θέλει... πλούσιο τον συνταξιούχο των 100.000 δραχμών και... φτωχό, τον κάθε μεγαλόσχημο, που σωρεύει πλούτη στις ντόπιες και ξένες τράπεζες. Που δεν έχει χρήματα, για την παιδεία, την υγεία, την πρόνοια, τα μικρά και μεγάλα προβλήματα, που βασανίζουν τους εργαζόμενους και τη χώρα, αλλά έχει τρισεκατομμύρια για τις πολυεθνικές των όπλων, δισεκατομμύρια για τα Μέγαρα Μουσικής και για πολλά ακόμη παρόμοια.

Βλέπετε, όλοι οι δεύτεροι - από τον... αόρατο άρχοντα της Χρ. Λαδά, μέχρι τους χρυσοφόρους "αεριτζήδες" του Χρηματιστηρίου - είναι πέρα και πάνω από τις μεζούρες των αρμοδίων...