"Ο άνθρωπος που ξεχάστηκε",τιτλοφορείται το τελευταίο μυθιστόρημα του Δημήτρη Νόλλα.Είναι η σύντομη ιστορία, από τη μακρόχρονη πορεία ενός μεσήλικα, που νόμισε ότι ξέχασε και άλλαξε ζωή, επειδή άλλαξε όνομα και τόπο διαμονής. Ενός αδίστακτου άντρα, που αδιαφόρησε για την τύχη του συντρόφου του. Ομως, αμέσως μετά τρόμαξε τόσο αναλογιζόμενος τις συνέπειες, της αδιαφορίας του, ώστε προτίμησε να τον καρφώσει στην αστυνομία, για να απαλλαγεί μια και καλή από το θύμα του. Ο Γεράσιμος Φραγκούλης έγινε Μαξ και ο Μαξ νιόπαντρος για δεύτερη φορά, κάνει μια σύντομη επίσκεψη στη γενέτειρα πόλη του, που του θυμίζει ό,τι προσπάθησε δεκαετίες να ξεχάσει. Το παρελθόν του. Το θάνατο του πατέρα του, την προδοσία της μητέρας του, τη φυγή του αδελφού του από το πατρικό σπίτι, τη δική του προδοσία. Ο Μαξ ξανάγινε Γεράσιμος, και καθώς επέστρεφε στο παρελθόν "τσιμπολογούσε" αναμνήσεις, μυρωδιές, ή μελωδίες.

Αργά, μεθοδικά, ο συγγραφέας διεισδύει στα άδυτα της ψυχής του ήρωα. Αργά, μεθοδικά, ο Δημήτρης Νόλλας, με στέρεα, αρρενωπή και θαρραλέα γραφή αποκαλύπτει το μεγάλο μυστικό ενός μικρού, αλλά επιτυχημένου, ανθρώπου. Υπάρχει και μια δεύτερη ιστορία, παράλληλη, μια άλλη αλήθεια... Η αλήθεια, που επινοεί ο συγγραφέας Στρατής Ωραιόπουλος, κινείται στα σύνορα της φαντασίας και της πραγματικότητας, με αποτέλεσμα, τελικά να τα καταργήσει. Η στιγμή που θύτης και θύμα συναντιούνται, είναι συγκλονιστική. Ο πρώτος, ο Γεράσιμος, επιθυμεί να κατηγορηθεί, να δικαιολογηθεί, να απαλλαγεί, επιτέλους, από την ενοχή. Ο Μανόλης όμως τον"καθησυχάζει", δεν τον... υποπτεύεται και σαν θύμα έχει ακυρώσει τη μνήμη του, για να επιζήσει! Του λέει: Για να φορτωθείς κάτι, δεν αρκεί να το έχεις διαπράξει, πρέπει να το αισθάνεσαι ως βάρος, να το κουβαλάς... Εσύ κι εγώ όμως τι σχέση έχουμε μ' αυτό το παρελθόν, από το οποίο δεν υπάρχει τίποτε πια; Ενα εξαιρετικό μυθιστόρημα που διαβάζεται με μεγάλο ενδιαφέρον.

(εκδόσεις Καστανιώτη).

Τιτίνα Δανέλλη