Η πρώτη συνάντηση έγινε στην πλατεία της Κορίτσας,πάνω από τον Κλειτσό (Κλειστός, το επίσημο όνομα). Ξεδιπλώνονται οι χάρτες. Η διανυκτέρευση στα πατρογονικά έχει αφορμή το αντάμωμα των Αγραφιωτών την άλλη μέρα. Απέναντι ήταν τα Φουρνά.Εκεί, λένε, έπεσαν και οι πρώτες ντουφεκιές στο ξεκίνημα του δεύτερου αντάρτικου στη Ρούμελη. Προσπαθείς να μπεις στο κλίμα. Τίποτα δεν παραπέμπει εκεί. Στην περιοχή τώρα κυριαρχούν τα "τρέκινγκ". Μόνο ένας γέροντας σε μια στιγμή μας ξεμονάχιασε για να μας πει για τη Μακρόνησο και τον αγώνα που συνεχίζεται τώρα ενάντια στην ερήμωση. Κοιτάς τις κορφές, εκεί που το καλοκαίρι του '46 στην κορυφογραμμή Μάρτσα - Τριφύλλα - Βουλγάρα πάνω απ' την Κορίτσα έγιναν οι πρώτες συγκρούσεις με τους χωροφύλακες. Ξέρεις πως βρίσκεσαι στην επικράτεια του Αρχηγείου Δυτικής Στερεάς του ΔΣΕ. Πρώτος αρχηγός το Γενάρη του '47 ο "Παπούα".Την άνοιξη ανέλαβε ο "Γιώτης".Την άλλη μέρα το πρωί, η διαδρομή μοιάζει να ακολουθεί το τότε δρομολόγιο: Κορίτσα, Φουρνά, στάση στο Ζαχαράκι για το Αντάμωμα κι από εκεί προς τη Ρεντίνα. "Με το Διαμαντή ήμουν", μια απ' τις φράσεις που αρπάζει το αυτί. Πώς σε λένε; Νικόλαο Ρέλια. Στόχος εκείνης της πρώτης πορείας, διαβάζεις, η συνάντηση με το κλιμάκιο του ΟΗΕ, που είχε σταλεί για να διαπιστώσει τα έργα των παρακρατικών. Και μεις νομίζαμε πως πηγαίναμε εκδρομή... Στο Αντάμωμα, οι πρόεδροι των κοινοτήτων, με τον τρόπο τους, αναφέρονται στη σύγχρονη επιδρομή που ακούει στο όνομα "Καποδίστριας". Ο σύντροφος που ακολουθούμε προσπαθεί να εξηγήσει τη συγκίνησή του, γιατί βρίσκεται σε έναν τόπο φορτωμένο με παραδόσεις και πολιτισμό. Για τις ράχες που δόθηκαν αγώνες για τη λευτεριά και την προκοπή. Αλλά και τον θυμό του - η λέξη ακούγεται σφυριά - για την εγκατάλειψη, και που τίποτα δεν άλλαξε, αντίθετα, προστέθηκαν και νέα προβλήματα. Τραβάμε για διανυκτέρευση στην Καλαμπάκα.Η σκέψη στονΚόζιακα,στο Αρχηγείο, χαράζει ξανά την πορεία...

Ξημερώματα Δευτέρας, ανεβαίνουμε απ' το Μουργκάνι για την Κατάρα.Ο χάρτης βγαίνει για μία ακόμα φορά ψεύτης. Προσπαθείς να βρεις τα σημάδια από την πορεία 4.000 ανθρώπων, ψάχνεις για χωριά, όπως η Μουτσιάρα και η Τζούρτζια και βρίσκεις μόνο το Γαρδίκι.Περνάμε χωρίς σταματημό την Κατάρα. "Απόψε θα πέσουν κορμιά", έγραφε στο ημερολόγιό του για τη νύχτα της 18/10/47 ο Αποστολόπουλος αναφερόμενος στο ίδιο πέρασμα. "Δε μάθαμε πόσα Ελληνόπουλα χάσαμε", έγραφε μετά. Κι εκεί δεν υπάρχει ούτε για δείγμα μια πλάκα έστω να θυμίζει κάτι. Οι νικητές ξαναγράφουν την ιστορία. Το Γαρδίκι και η Βάλια Κάλντα είναι γνωστά πλέον μόνο ως χώροι σχετικοί με την οικολογία. Κοιτάμε στο χάρτη. Στις 19/10/47 σημαδεμένη μία διανυκτέρευση στην κοιλάδα, μετά το ματωμένο πέρασμα της Κατάρας. Κοντεύουμε στη γέφυρα του Ζαγορίτικου ποταμού, θα 'πρεπε ο χάρτης να γράφει στη διασταύρωση "Μπαλτούμα".Τίποτα. Αγναντεύοντας τη λίμνη των Ιωαννίνων σε μια στάση έξω από τα Μάζια, οι "άγνωστες" λέξεις πληθαίνουν. Ο σύντροφος ρωτά να μάθει για τον Κοζακό και το Δίστρατο.Το δεύτερο μόνο υπάρχει στο χάρτη. Τα ονόματα του στρατηγού Κατσημήτρου του κυβερνητικού στρατού και του Παπαγεωργίου του ΔΣΕ μπλέκουν σε μία αφήγηση που αδυνατούμε να παρακολουθήσουμε. Από κάτι λέξεις, όπως Παρακάλαμος, Κασιδιάρης, ρέμα Αγ. Μαρίνας, Καστανιά, υποψιαζόμαστε πως η "εκδρομή" έχει ακόμα δρόμο. Είναι μία από τις διαδρομές που ακολούθησαν τμήματα του ΔΣΕ στην πορεία προς τις Λαϊκές Δημοκρατίες. Αργότερα θα συμπληρώναμε αυτή την πορεία στο χάρτη με ονόματα, όπως Ασπράγγελοι και Λάιστα.Προς το παρόν, ακούμε ιστορίες για τη μάχη της Αμφιλοχίας, την "απαλλοτρίωση" των 2.000 προβάτων του Χαλιάδα κ.ά.

Το μεσημέρι, μας βρίσκει στον ξενώνα της Βασίλως και στην ταβέρνα του Ορέστη στα Ανω Πεδινά.Η φιλοξενία, κάτι παραπάνω από εγκάρδια. Είχε βάλει το χεράκι του κι ο Μπάμπης. Το απόγευμα, η επίσκεψη στο Πάπιγκο γίνεται αναγκαστικά μια μικρή πολιτική συγκέντρωση, αφού με το που φτάσαμε η πρώτη κουβέντα ήταν "πες μας πρόεδρε". Και τράβηξε μακριά αυτή η συζήτηση: Από τα πετρέλαια του Καυκάσου και την τακτική των Αμερικανών, στον καλλιεργούμενο εθνικισμό για να αποσπάται ο λαός από τα πραγματικά προβλήματά του, ως το κύριο θέμα συζήτησης και σ' αυτό το χωριό, τον "Καποδίστρια".