Το κόμμα της εργατικής τάξης, το ΚΚΕ, (ΣΕΚΕ τότε), παρά τη μικρή του δύναμη, με τη φλογερή επαναστατική του δράση, αποκάλυπτε στην εργατική τάξη και το λαό ότι η Μικρασιατική Εκστρατεία είναι αντίθετη στα συμφέροντά του, εξυπηρετεί ξένα συμφέροντα και ότι τα κόμματα της άρχουσας τάξης, παρά τις επιμέρους διαφορές μεταξύ τους, ακολουθούν πολιτική υποτέλειας. Προειδοποιεί με τη συνθήκη των Σεβρών για τους κινδύνους που ελλοχεύουν.

"Η κυβερνώσα αστική τάξις επωφελείται της υπογραφής ειρήνης με την Τουρκίαν για να παρασύρει τας εργαζόμενας λαϊκάς μάζας εις σωβινιστικάς και πατριωτικάς εορτάς... Εχει συμφέρον και αυτήν την φοράν περισσότερον από κάθε άλλην να εξαπατήσει τον λαόν, τας εργαζόμενας τάξεις της χώρας, κολακεύουσα το εθνικόν αίσθημα αυτών, το οποίον οι πολιτευταί, τα σχολεία, οι παπάδες και οι στρατιωτικοί καταλλήλως διέστρεψαν εις έναν στενόν σωβινισμόν, εις μίσος τυφλόν κατά των αδελφών των των εργατών και των χωρικών των άλλων χωρών της Βαλκανικής... Αι συνθήκαι τας οποίας συνήψαν οι ιμπεριαλισταί της Ευρώπης εις Βερσαλλίας, το Νεϊγύ και τη Σεβρ, ουδέν άλλον αποτελούν ή την επίσημον σφράγισιν της απάτης και της εκμεταλλεύσεως των λαών, τους οποίους παρέσυραν εις τον πόλεμον". (1)

Για την αλλαγή κυβέρνησης με τις εκλογές του Νοέμβρη του 1920 και την επάνοδο του Κωνσταντίνου, το ΣΕΚΕ σε ανακοίνωσή του αναφέρει. "Η Ελλάς μετά ή άνευ του Κωνσταντίνου θα εξακολουθήσει να είναι υποχείριος εις τας Μ. Δυνάμεις και ο ελληνικός λαός θα εξακολουθήσει να πληρώνει εις αίμα και εις χρήμα τα έξοδα της πολιτικής των δύο αντιμαχομένων αστικών κομμάτων". (2)

Ο "Ριζοσπάστης" σε σχόλιό του (27/3/1921) έγραφε: "Το κόμμα μας από τας πρώτας ημέρας του πολέμου, προ πολλών μηνών ήδη, εξέφρασε την γνώμην του, ήτις είναι και γνώμη ολόκληρου του ελληνικού λαού, εναντίον της εν Μικρά Ασία εκστρατείας. Και κατεδιώχθη το κόμμα μας τότε υπό της βενιζελικής τυραννίας. Και το σύνθημά μας τούτο έλαβε η ηνωμένη αντιπολίτευσις (σ. σ. αντιβενιζελική παράταξη) διά να νικήση εις τον εκλογικόν αγώνα της. Και όταν αύτη γενομένη κυβέρνησις ήρχισε πάλιν τον πόλεμον και δεν εδέχθη ούτε καν να συζητήση εν Λονδίνω ειρηνικήν λύσιν του ζητήματος τούτου. Το κόμμα μας δεν έπαυσεν διά των δημοσιογραφικών του οργάνων και διά επισήμων ανακοινωθέντων του να καυτηριάζει την πολιτικήν ταύτην. Και διά τούτο καταδιωκόμεθα αγρίως από το νέον τυραννικόν καθεστώς και εξοριζόμεθα εις Μήλον".

Τον Ιούλη του 1922, συλλαμβάνεται για αντιπολεμική προπαγάνδα ο διευθυντής του "Ρ" Γ. Πετσόπουλος και κλείνεται στις φυλακές Συγγρού και όλη η ΚΕ του ΣΕΚΕ και η διοίκηση της ΓΣΕΕ που κλείνονται στις ίδιες φυλακές με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας.

1. Το ΚΚΕ, επίσημα κείμενα τόμος Α σελ. 104-110

2. Στο ίδιο, σελ. 163-165

Κείμενα: Στέφανος ΚΡΗΤΙΚΟΣ