Οσο περνάνε οι μέρες και ξεθυμαίνουν τα πανηγύρια για την ανάληψη των Ολυμπιακών Αγώνων - αν και κυβερνώντες και ΜΜΕ φροντίζουν να κρατιέται σε υψηλά επίπεδα η... εθνική έπαρση και υπερηφάνεια - με μεγαλύτερη ψυχραιμία οι λαϊκές μάζες μπορούν να διακρίνουν το "παιχνίδι" που παίζεται γύρω από το νέον "εθνικό στόχο - όραμα". Παιχνίδι που παίζεται ερήμην και στις πλάτες του λαού, στον οποίο όμως επιτρέπουν να ονειρεύεται, δίνοντάς του τροφή πολύχρωμες μακέτες για την Αθήνα του 2004 και ανέξοδες υποσχέσεις για τις ευεργετικές επιπτώσεις της Ολυμπιάδας στην ανάπτυξη της χώρας, τον τουρισμό, την ανεργία κ. ο. κ. Φροντίζουν όμως να αποκρύπτουν ότι πρόκειται για ανάπτυξη πρώτα και κύρια των κερδών των πολυεθνικών και τωνμεγαλοεπιχειρηματιών, μεγαλοκατασκευαστών, οι οποίοι επιδιώκουν να μεταφέρουν τον - δικαιολογημένο - ενθουσιασμό τους στο λαό και να τον μετατρέψουν σε "εθνικό ενθουσιασμό". Χαρακτηριστική είναι η τοποθέτηση της ηγεσίας του ΣΕΒ, η οποία διαβεβαιώνει ότι μόνο θετικές επιπτώσεις θα υπάρξουν από την Ολυμπιάδα, αλλά σπεύδει να προειδοποιήσει ότι ο φορέας για την οργάνωση των αγώνων πρέπει να έχει "ευλυγισία" και να μην υπάγεται στο δημόσιο λογιστικό, ακριβώς για να μη δημιουργούνται πιθανά ανεπιθύμητα προσκόμματα στο "μεγάλο φαγοπότι" που ονειρεύονται.

Στην ψύχραιμη εξέταση της κατάστασης που διαμορφώνεται, βοηθάνε και τα στοιχεία που έρχονται, εκ των υστέρων, στο φως της δημοσιότητας, όπως το κείμενο της σύμβασης που υπογράφτηκε την περασμένη Παρασκευή στη Λοζάνη με τη ΔΟΕ, καθώς επίσης οι δηλώσεις του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας, ότι για τη διοργάνωση της Ολυμπιάδας θα χρειαστούν πρόσθετα κεφάλαια από ιδιώτες και δανεισμός έως και 320 δισεκατομμυρίων δραχμών, και του αντιπροέδρου της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων, Π. Γεννηματά, ο οποίος - από τη δική του σκοπιά - διαπιστώνει ότι το τρομακτικό κόστος της διοργάνωσης δε θα το αντέξει ο προϋπολογισμός. Ταυτόχρονα, ξεκαθαρίζει ότι τα βάρη θα πέσουν εξ ολοκλήρου στους φορολογούμενους. Από την άλλη φαντάζουν αστείοι (ακόμα και με την ίδια τη δική τους λογική) οι ισχυρισμοί του υπουργού Εθνικής Οικονομίας ότι η διοργάνωση των αγώνων δε θα επηρεάσει το πρόγραμμα σύγκλισης με την Ευρωπαϊκή Ενωση, γιατί αυτό ολοκληρώνεται το 1999. Ξεχνά ο "αισιόδοξος" Γ. Παπαντωνίου ότι η χώρα μας έχει υπογράψει φαρδιά πλατιά το περιβόητο σύμφωνο σταθερότητας, που εξασφαλίζει τη "δημοσιονομική σταθερότητα" και λιτότητα στον "αιώνα τον άπαντα" και μάλιστα προβλέπει βαριά πρόστιμα για τις "άτακτες" χώρες που ξεφεύγουν από τους δείκτες του Μάαστριχτ και ειδικά αν ξεπερνά το δημόσιο έλλειμμα το 3% του ΑΕΠ.

Από την άλλη δε σταματάνε οι προσπάθειες συσκότισης, παραπληροφόρησης και αποπροσανατολισμού. Εχουν αναδειχτεί "ως μείζον θέμα" τα πρόσωπα που θα στελεχώσουν την επιτροπή διοργάνωσης των αγώνων. Η "αγωνία κορυφώνεται" όσον αφορά την τύχη της Γ. Αγγελοπούλου - Δασκαλάκη και τα αμείλικτα διλήμματα επανέρχονται διαρκώς: "Να μπει επικεφαλής της επιτροπής η Γιάννα (έτσι!) ή όχι;". Λες και δεν είναι δεδομένη η φιλομονοπωλιακή πολιτική της κυβέρνησης Σημίτη και το ασφυκτικό πλαίσιο μέσα στο οποίο θα κινηθεί η διαχείριση των κονδυλίων και η διανομή των έργων. Λες και δεν είναι προδιαγραμμένο προς όφελος ποιων συμφερόντων θα δουλέψουν οι επίδοξοι διαχειριστές. Βέβαια, οι ενδιαφερόμενοι για την πίτα των τρισεκατομμυρίων αποδίδουν μέγιστη σημασία στο ζήτημα των προσώπων, αλλά δεν είναι αυτό το βασανιστικό ερώτημα για τις λαϊκές μάζες.

Από τα παραπάνω προκύπτει ότι καθημερινά, όσο περνάει ο καιρός, θα καταρρίπτονται ένας προς έναν οι μύθοι που δημιουργούνται από την κυρίαρχη ιδεολογία και προπαγάνδα όσον αφορά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004. Σε αυτό το μέτωπο χρειάζεται να παρεμβαίνει καθημερινά το λαϊκό κίνημα, αποτρέποντας την κυβέρνηση και τους ποικιλόμορφους υποστηρικτές της να χρησιμοποιεί την Ολυμπιάδα ως μέσο εκβιασμού των λαϊκών μαζών, υφαρπαγής της συναίνεσής τους σε αντιλαϊκά μέτρα και ιδεολογικής τρομοκρατίας. Κυρίως χρειάζεται να ξετινάξει τη μοιρολατρική αντίληψη ότι πρέπει οι Ολυμπιακοί Αγώνες να αφεθούν στα χέρια των αεριτζήδων, των μεγαλοεπιχειρηματιών και των μεγαλεμπόρων ιδεών.