Μετά τη γενικευμένη αγανάκτηση και τη δίκαιη οργή των πλημμυροπαθών για την αδικαιολόγητη καταστροφή, που προήλθε από την ανυπαρξία αντιπλημμυρικών έργων, οι "υπεύθυνοι" φορείς αποποιούνται τις ευθύνες τους και πετούν ο ένας στον άλλο το "μπαλάκι", δίνοντας, δημόσια, αποκαλυπτικά στοιχεία ο ένας για την ανικανότητα του άλλου. Τη Δευτέρα ο πρόεδρος της ΔΕΥΑΠ, Ηρακλής Παπαδόπουλος,και ο δήμαρχος, Ανδρέας Καράβολας,έδωσαν συνέντευξη Τύπου όπου αναφέρθηκαν στην ανυπαρξία έργων και ούτε λίγο - ούτε πολύ φάνηκαν ανακουφισμένοι επειδή ο χείμαρρος "ξεχείλισε πολύ ψηλά" κι έτσι δεν υπήρξαν θύματα και, σηκώνοντας τα χέρια ψηλά, ζήτησαν "να μας λυπηθεί ο Θεός" και να μην υπάρξει νέα νεροποντή, γιατί τότε υπάρχει μεγάλος κίνδυνος να υπάρξουν θύματα. Ο πρόεδρος της ΔΕΥΑΠ μίλησε για έλλειψη έργων ορεινής υδρονομίας και ημιτελή διευθέτηση του χειμάρρου Διακονιάρη, προσθέτοντας πως δεν υπάρχει μελέτη εκβολής του χειμάρρου. Επέρριψαν ευθύνες για το στένεμα της κοίτης του Διακονιάρη στους καταπατητές, αποσιωπώντας πως κι ο ίδιος ο δήμος έχει χτίσει εργαστήριο καρναβαλικών κατασκευών στην κοίτη του χειμάρρου Γλαύκου! Ο πρόεδρος της ΔΕΥΑΠ παρουσίασε υπηρεσιακή αλληλογραφία της ΔΕΥΑΠ και της ΔΕΚΕ, όπου η τελευταία αρνείται να προχωρήσει σε έργα εκτροπής του Διακονιάρη κρίνοντάς τα "δύσκολα και δαπανηρά". Ταυτόχρονα έχει ξεσπάσει διαμάχη μεταξύ της Νομαρχίας Αχαϊας και της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας για το αν δόθηκαν κονδύλια για αντιπλημμυρική προστασία. Ο νομάρχης Αχαϊας ανέφερε πως "το 1995 δόθηκαν από το ΥΠΕΧΩΔΕ 600 εκατομμύρια δρχ. να τα διαχειριστεί η Περιφέρεια", πως η νομαρχία τα ζήτησε αλλά η τότε περιφερειάρχης Βασιλική Μόσιαλου δεν τα έδωσε. Από την πλευρά του ο γγ της Περιφέρειας, Γιώργος Μουτσόπουλος,ισχυρίζεται πως δεν του έχει υποβληθεί "κανένα σχέδιο αντιπλημμυρικών έργων από κανένα φορέα".

Κι ενώ οι "υπεύθυνοι"... Πιλάτοι "νίπτουν τας χείρας τους" και ο εισαγγελέας Πλημμελειοδικών Πάτρας διατάσσει διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης για τα αίτια και τους υπεύθυνους της καταστροφής, οι πληγέντες προσπαθούν μόνοι να σταθούν στα πόδια τους, μαζεύοντας ό,τι απόμεινε από το βιος τους. Περιμένοντας την "αποτίμηση" των καταστροφών και τη σύσταση επιτροπών, βλέπουν πως μόνος δρόμος για την άμεση αποκατάσταση των ζημιών είναι η σύσταση επιτροπών διεκδίκησης και η τιμωρία των υπευθύνων. Ζητούν αποκατάσταση και αντιπλημμυρική προστασία, λέγοντας χαρακτηριστικά πως "τώρα το καμπανάκι χτύπησε. Τουλάχιστο να μη μας βρουν χειρότερα".