"Εκσυγχρονισμό" ονομάζουν την πολιτική τους οι εγχώριοι σοσιαλιστές. "Αναμόρφωση και μεταρρύθμιση" οι Βρετανοί συνάδελφοί τους. Η ουσία, πάντως, είναι η ίδια: Η κοινοτικής έμπνευσης και κατεύθυνσης νεοφιλελεύθερη και αντιλαϊκή επίθεση στα κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα και τις κατακτήσεις των εργαζομένων. Φαίνεται, όμως, ότι ανάμεσα στους Εργατικούς του Τόνι Μπλερ υπάρχουν διαφωνούντες, που έχουν περισσότερο φιλότιμο από τους εδώ αντίστοιχους.

Για παράδειγμα, σαράντα εφτά βουλευτές του κυβερνώντος Εργατικού Κόμματος καταψήφισαν προχτές το κυβερνητικό νομοσχέδιο που περικόπτει τα επιδόματα στις οικογένειες με ένα γονέα, ενώ άλλοι 57 απείχαν από την ψηφοφορία. Και όχι μόνον αυτό, αλλά υπήρξε κι ένας υφυπουργός - ο αρμόδιος για τα θέματα της Σκοτίας - ο οποίος παραιτήθηκε, δηλώνοντας ότι "η περικοπή των επιδοτήσεων είναι μια επίθεση ενάντια στις φτωχότερες γυναίκες της κοινωνίας".

Στη δική μας χώρα, ακόμη και για ζητήματα πολύ σοβαρότερα από το προαναφερόμενο, οι ντόπιοι "διαφωνούντες" αρκούνται σε δημόσιες σχέσεις, μέσω των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης... Φαίνεται πως τόσο είναι και το αντίκρισμα των... διαφωνιών τους.