Στη συνεδρίασή του το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ εκτίμησε την πορεία των κινητοποιήσεων των εργαζομένων, ειδικότερα στις ΔΕΚΟ, των αγροτών και του εκπαιδευτικού κόσμου. Το ΠΓ έκανε τις εξής διαπιστώσεις για τους παραπάνω αγώνες και κατέληξε στα παρακάτω συμπεράσματα.

Το ΚΚΕ χαιρετίζει αυτές τις κινητοποιήσεις. Αποδείχνεται ότι δεν περνούν οι διώξεις, τα "αγροτοδικεία", η ιδεολογική και πολιτική τρομοκρατία και οι εκβιασμοί, που η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και οι διάφοροι μηχανισμοί έχουν στην ημερήσια διάταξη. Οσα μέτρα κι αν παρθούν κατά των εργαζομένων, όσοι πακτωλοί χρήματος κι αν διατεθούν για την εξαγορά συνειδήσεων, όσοι "κοινωνικοί διάλογοι" κι αν μεθοδευτούν, ο λαός δεν υποτάσσεται. Αντιστέκεται, οργανώνεται, διδάσκεται και είναι βέβαιο ότι θα βρει το δρόμο του. Θα οικοδομήσει το αντιιμπεριαλιστικό αντιμονοπωλιακό δημοκρατικό μέτωπο πάλης, θα ανατρέψει το κυρίαρχο μπλοκ των πολιτικών δυνάμεων, που υλοποιούν ή στηρίζουν την πολιτική της εγχώριας πλουτοκρατίας και της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Θα χαράξει την πορεία προς ριζικές πολιτικές αλλαγές.

Το ΚΚΕ από το 1992 είχε προειδοποιήσει τους εργαζόμενους στις ΔΕΚΟ, ότι η ανατροπή των εργασιακών σχέσεων είχε αποφασιστεί και για τον ευρύτερο δημόσιο τομέα και όχι μόνο για τον ιδιωτικό. Σήμερα ο αγώνας κατά των κυβερνητικών μέτρων θα δινόταν από πολύ καλύτερες θέσεις, αν από τότε αυτός είχε οργανωθεί συστηματικά και αποφασιστικά.

Το ίδιο θα συνέβαινε, αν η πολιτική του ΠΑΣΟΚ συναντούσε τη γνήσια αντίδραση των άλλων κομμάτων και των συνδικαλιστικών παρατάξεων που επηρεάζουν, ιδιαίτερα στις τριτοβάθμιες οργανώσεις. Ο λαός θα την αντιμαχόταν από πολύ καλύτερες θέσεις και με πολύ περισσότερες δυνατότητες άμεσης ανατροπής της. Αλλά συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Οι φραστικές διαφοροποιήσεις ηγετικών στελεχών του ΠΑΣΟΚ, οι ελιγμοί ή η προσπάθεια να αξιοποιηθούν οι αγωνιστικές διαθέσεις των εργαζομένων στις εσωκομματικές κόντρες υπέρ της μιας ή της άλλης πλευράς της κυβερνητικής παράταξης, δεν πρέπει να κρύψουν την ευθύνη και την ουσιαστική συμπόρευσή τους με την αντιλαϊκή πολιτική. Οι εργαζόμενοι είναι υποχρεωμένοι να βγάλουν τα πολιτικά τους συμπεράσματα και να συμπορευτούν στον αγώνα με τις ταξικές δυνάμεις.

Είναι υποκριτικά όσα ισχυρίζεται ο πρωθυπουργός και όλοι οι θιασώτες των ιδιωτικοποιήσεων. Από τέτοιας κατεύθυνσης αναδιαρθρώσεις δε θα ωφεληθούν οι εργαζόμενοι σ' αυτές και συνολικά ο λαός, αλλά το μονοπωλιακό κεφάλαιο, σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό απ' ό,τι ωφελούνται και στο διάστημα που οι ΔΕΚΟ βρίσκονται υπό κρατικό έλεγχο.

Οι εργαζόμενοι στις ΔΕΚΟ δεν αγωνίζονται για να περισώσουν προνόμια, όπως ασύστολα συκοφαντούνται, τόσο οι ίδιοι όσο και οι αγώνες τους. Προνόμια απολαμβάνει η εργατική αριστοκρατία, που αποτελεί μια ασήμαντη μειοψηφία και εξυπηρετεί την πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ. Σήμερα η εργατική τάξη υπερασπίζεται το 8ωρο, τις συλλογικές συμβάσεις,περιφρουρεί το δικαίωμα για εργασία και όλες τις κατακτήσεις της.

Οι αιτίες που δημιουργούν τα ελλείμματα και την κακοδιοίκηση αυτών των επιχειρήσεων βρίσκονται στη ληστρική αφαίμαξή τους από το μεγάλο κεφάλαιο, στην πολιτική των δανεικών και αγύριστων προς την ολιγαρχία, στη ρουσφετολογική πρακτική των κυβερνητικών κομμάτων. Εκεί βρίσκεται το πρόβλημα και όχι στην κυβερνητική ατολμία, όπως υποστηρίζει η ΝΔ, ή στην προχειρότητα, που δήθεν χαρακτηρίζει την κυβερνητική πολιτική, όπως υποστηρίζει ο ΣΥΝ.

Είναι ψευδείς οι δηλώσεις του Κ. Σημίτη, ότι η σταθερότητα και η ανάπτυξη αποτελούν στόχο που εξυπηρετεί όλους. Ο δρόμος προς την ΟΝΕ, με ό,τι συνεπάγεται, εξυπηρετεί αποκλειστικά και μόνο τα συμφέροντα των λίγων και την κυρίαρχη τάξη. Στο λαό σωρεύει ερείπια, εξαθλίωση, πείνα, ανεργία. Οι ιδιωτικοποιήσεις στρατηγικής σημασίας κλάδων του δημοσίου έρχονται σε πλήρη αντίθεση με τις βαρύγδουπες διακηρύξεις περί ενίσχυσης της εθνικής άμυνας και σε πλήρη αντιστοιχία με τη δομή της ιμπεριαλιστικής "νέας τάξης πραγμάτων", στην οποία η Ελλάδα συμμετέχει ως θύτης για άλλους λαούς και ως θύμα για τον ελληνικό λαό.