Το τελευταίο διάστημα γινόμαστε μάρτυρες όλο και περισσότερο, των αποτελεσμάτων της πολιτικής της βήμα προς βήμα προσέγγισης, που ακολουθεί η ελληνική κυβέρνηση με τη γείτονα και "σύμμαχο" Τουρκία. Η συνεχής διολίσθηση των ελληνικών θέσεων έχει περάσει σε νέα φάση και "ανταμώνει" με τη νέα περίοδο έντασης και κλιμάκωσης των προκλήσεων της τουρκικής κυβέρνησης. Οι διεκδικήσεις της Τουρκίας όλο και διευρύνονται με την ανοιχτή στήριξη των Αμερικάνων και ταυτόχρονα, κάτω από την πίεση των ιμπεριαλιστών, συναντούν την ανοχή της ελληνικής κυβέρνησης.

Ετσι, ενώ από παλιά, η μόνη ουσιαστική ελληνοτουρκική διαφορά ήταν το ζήτημα της υφαλοκρηπίδας, με την κρίση των Ιμίων εμφανίστηκαν οι λεγόμενες "γκρίζες ζώνες" στο Αιγαίο. Με την αμερικανόπνευστη Συμφωνία της Μαδρίτης και με την, κοινής αποδοχής, θέση περί "ζωτικών συμφερόντων στο Αιγαίο", το ζήτημα των ελληνοτουρκικών διαφορών δεν έχει πλέον όρια. Επιπλέον, ενισχύεται ιδιαίτερα και με τις πρόσφατες δημόσιες τοποθετήσεις του υπουργού Εξωτερικών Θ. Πάγκαλου, ο οποίος σε ελληνικά και τουρκικά ΜΜΕ - εκφράζοντας απόλυτα τη σχεδιασμένη τακτική της κυβέρνησης Σημίτη - καλεί πλέον τους Τούρκους να αποτανθούν για οποιαδήποτε διεκδίκηση και απαίτησή τους στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Ανοίγεται έτσι ο δρόμος για μια εφ' όλης της ύλης διαπραγμάτευση που οδηγεί σε σίγουρη ζημιά για τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας, που θα έχει σοβαρές παρενέργειες και επιπτώσεις στον ελληνικό λαό.

Ολα αυτά τα προαποφασισμένα βήματα γίνονται κάτω από την υψηλή εποπτεία των Αμερικανών, η κινητικότητα των οποίων στην περιοχή, έχει ιδιαίτερα ενταθεί το τελευταίο διάστημα. Ο νεοαφιχθείς πρεσβευτής των ΗΠΑ στη χώρα μας, Ν. Μπερνς, διεξάγει μια πολλή μεγάλη προσπάθεια για να διαμορφώσει τις προϋποθέσεις, ώστε η λεγόμενη αμερικανική πρωτοβουλία στην περιοχή, να βρει τη μεγαλύτερη δυνατή απήχηση. Πέρα από τις επίσημες συναντήσεις του, κάνει συναντήσεις ακόμα και με στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης για τη διαμόρφωση κοινής γραμμής στο θέμα των διαφορών με την Τουρκία. Στην ουσία αυτό που επιδιώκεται είναι και επίσημα η καθιέρωση της αμερικανικής κηδεμονίας και επικυριαρχίας στο Αιγαίο. Ετσι τα πράγματα μπορούν ακόμα και να οξυνθούν επικίνδυνα - αν χρειαστεί - ώστε να προβληθεί σαν πιο αναγκαία η διαιτησία των "αμερόληπτων Αμερικανών προστατών". Ταυτόχρονα η ομηρία των λαών της περιοχής και η υποτέλεια των κυβερνήσεων, ενισχύεται από την προώθηση της νέας δομής του ΝΑΤΟ, που αποτελεί κύρια στρατηγική των ΗΠΑ για τη διεύρυνση των ζωνών επιρροής τους με στόχο τη μελλοντική παγκόσμια κυριαρχία.

Με βάση τις αρνητικές αυτές εξελίξεις, για τον ελληνικό λαό προβάλλει σήμερα όλο και περισσότερο αναγκαίος ο απεγκλωβισμός της εξωτερικής πολιτικής και των εθνικών θεμάτων από τα γρανάζια του ΝΑΤΟ και των άλλων ιμπεριαλιστικών οργανισμών. Εχει αποδειχθεί πλέον περίτρανα, ότι η εμπλοκή της Ελλάδας στα σχέδια των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, όχι μόνο δεν έχει βοηθήσει για να αντιμετωπιστεί η τουρκική προκλητικότητα αλλά αντίθετα δημιουργεί όλο και περισσότερους κινδύνους. Χρειάζεται λοιπόν το συντομότερο να αναπτυχθεί ένα ρωμαλέο αντιιμπεριαλιστικό μέτωπο όλων εκείνων που θέλουν να αντιταχθούν στην υποταγή και στον ραγιαδισμό. Θέση σε αυτό έχουν το φιλειρηνικό και το προοδευτικό κίνημα των εργαζομένων και της νεολαίας αλλά και όλοι όσοι θέλουν να συγκρουστούν με τα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό, για να σταματήσει επιτέλους η εκχώρηση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων.