Δεν μπορώ να πω, όλο αυτό το τελευταίο χρονικό διάστημα οι ειδήσεις που έρχονται από τη γείτονα Ιταλία όλο ξαφνιάσματα συνοδευόμενα από μειδιάματα φέρνουν. Μια οι ανθόκηποι (όρα ρόδα και δέντρα που αντικαθιστούν την "Ελιά") του ηγέτη της "κεντροαριστεράς" Μάσιμο Ντ' Αλέμα, μια τα τραγελαφικά που ακολουθούν τις αποφάσεις της σούπερ αριστερής κυβέρνησης, μια οι καλλιέργειες τομάτας για την επανένταξη των συνταξιούχων στο κοινωνικό γίγνεσθαι... Τώρα, στο μακρύ κατάλογο ήρθαν να προστεθούν οι προτάσεις ενός πολύ καθωσπρέπει καθηγητή Οικονομίας, του κυρίου κυρίου Τζιάκομο Βατσιάγκο, κορυφαίου οικονομολόγου και προέδρου της ειδικής επιτροπής του υπουργείου Οικονομικών, που συστήθηκε για να μελετήσει την πώληση της κρατικής ακίνητης περιουσίας.

Τι προτείνει ο αξιότιμος κύριος Βατσιάγκο; Μα, τίποτα περισσότερο από τα να βγουν στο σφυρί τα μνημεία της χώρας... Πώς; "Ξεσκονίζοντας" έναν παλιό νόμο του '39, το ιταλικό κράτος θα μπορούσε να τα "βγάλει" στην αγορά και να τα εισαγάγει στο Χρηματιστήριο με τη μορφή επενδυτικών κεφαλαίων. Η πρόταση που έγινε στα μέσα της βδομάδας έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία. Ποιος θα μπορούσε να το φανταστεί ότι το Κολοσσαίο, η Ρωμαϊκή Αγορά, η περίφημη Γκαλερία ντέλι Ουφίτσι της Φλωρεντίας και πλείστα άλλα θα αποτελούσαν κάποια στιγμή δελεαστικές επενδύσεις για διάφορες πολυεθνικές και θα μπορούσαν να αποφέρουν κέρδη, λες και είναι πρότυπες καλλιέργειες λαχανόκηπων, που θα έβγαζαν αγγούρια τεραστίων διαστάσεων, με πολύ χαμηλό κόστος και πολλά - πολλά κέρδη... Φυσικά, σπεύδει να εξηγήσει ο αξιότιμος καθηγητής ότι "το πρόβλημα της διαχείρισης της πολιτιστικής κληρονομιάς είναι μεγίστης σημασίας και συχνά οι ιδιώτες είναι οι καταλληλότεροι για την αξιοποίηση αρχαίων μεγάρων, μουσείων και εγκαταστάσεων". Στη συζήτηση που έχει ανάψει για τα καλά μπήκαν επικροτώντας όλοι οι υπέρμαχοι της "ελεύθερης αγοράς", ενώ δεν έλειψαν και οι εναλλακτικές προτάσεις από "αριστερούς" πάσης φύσεως, όπως ο βουλευτής και ιστορικός Τέχνης (!), Βιτόριο Σγκάρμπι, ο οποίος, ενθουσιασμένος από την ιδέα μεν, αλλά προσπαθώντας να κρατήσει τις ισορροπίες, αντιπρότεινε να τα νοικιάζουν! Στους διαξιφισμούς παρενέβη και ο υπουργός Πολιτισμού και στέλεχος της "κεντροαριστεράς" Βάλτερ Βαλτρόνι, ο οποίος σπάζοντας το κυβερνητικό κλίμα των ιδιωτικοποιήσεων - αυτές τις μέρες συζητιέται στην ιταλική Βουλή το θέμα της ιδιωτικοποίησης της δημόσιας επιχείρησης ηλεκτρισμού - δήλωσε κατηγορηματικά αντίθετος στην πώληση του Κολοσσαίου... "Ούτε καν να το συζητάμε - τόνισε - θα ήταν σαν να πουλιόνταν οι Πυραμίδες σε μια εταιρία πετρελαίου".

Η αλήθεια είναι ότι δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε κατά πόσο ο "άνεμος των αλλαγών της αγοράς" έχει φτάσει και στην Αίγυπτο, αλλά σίγουρα έχει παρασύρει την Ιταλία. Τι και αν διαφωνεί - τουλάχιστον δημόσια - ο κύριος Βαλτρόνι; Η ουσία παραμένει η ίδια ότι για τους καθηγητάδες, αλλά και τους κυνηγούς του χρήματος και των κερδών όλα πωλούνται, όλα μπορούν να γίνουν πηγή κερδών... Από τις νευραλγικές και στρατηγικής σημασίας δημόσιες επιχειρήσεις, μέχρι και την ίδια την ιστορία και την πολιτιστική κληρονομιά ενός τόπου και δε θα αργήσουμε να δούμε και τους ίδιους τους λαούς σε τιμή "ευκαιρίας".