- Η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι υπογράφτηκαν σχεδόν όλες οι προγραμματικές συμβάσεις με τους 102 δήμους για την εφαρμογή του προγράμματος "Βοήθεια στο Σπίτι" για τους ηλικιωμένους. Τι ακριβώς δρομολογείται με το συγκεκριμένο πρόγραμμα;

- Η κυβέρνηση προχωρά σε μια αποσπασματική λήψη μέτρων προστασίας για τα εντελώς μοναχικά ζευγάρια ή άτομα.

Μια τέτοια όμως συνδρομή δεν είναι σε καμιά περίπτωση πολιτική κοινωνική, όπως η κυβέρνηση κομπορρημονεί.

Γιατί;

Υποστηρίζει η κυβέρνηση πως με αυτά τα προγράμματα - που είναι Ευρω - αντιγραφές για τους νεόπτωχους - θα διατηρήσει τη συνοχή του λεγόμενου "κοινωνικού ιστού".

Ομως εδώ η φτώχεια - ακόμα και με αυτά τα κριτήρια της Ευρωπαϊκής Ενωσης - αγκαλιάζει συνεχώς πιο ευρύτερα λαϊκά στρώματα. Ειδικότερα στους ηλικιωμένους εκφράζεται με περικοπές στις συντάξεις και στα φάρμακα, που προκαλούν ένα ογκούμενο κύμα διαμαρτυρίας των συνταξιούχων.

Η απαίτηση για ένα κράτος με κοινωνική ευαισθησία και φροντίδα για την τρίτη ηλικία δεν μπορεί να αντικατασταθεί μόνο με το πρόγραμμα "Βοήθειας στο Σπίτι" και τη μετάθεση αυτού του προγράμματος στις πλάτες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Το πρόγραμμα "Βοήθεια στο Σπίτι" θα μπορούσε να είναι το επιστέγασμα μιας πολιτικής που θα εξασφάλιζε μια αξιοπρεπή διαβίωση για τους σημερινούς συνταξιούχους - τη γενιά, δηλαδή, που πολέμησε για την Εθνική Ανεξαρτησία της χώρας μας και έκτισε τη μεταπολεμική Ελλάδα.

- Γιατί αυτή η δυσπιστία;

Η κυβέρνηση θα έπρεπε να εξασφαλίσει αξιοπρεπείς όρους διαβίωσης για την τρίτη ηλικία και να έχει ιδιαίτερη φροντίδα για τους εντελώς ανήμπορους.

Αντίθετα, η κυβέρνηση με την πολιτική λιτότητας στερεί απ' τους ανθρώπους της τρίτης ηλικίας ακόμα και τον καφέ. Με τις προγραμματικές συμβάσεις με την Τοπική Αυτοδιοίκηση, η κυβέρνηση έχει σκοπό να ξεφορτωθεί, με εύσχημο τρόπο, τις όποιες ευθύνες της - που είναι μεγάλες - από την άσκηση μιας πολιτικής με αντικοινωνικό πρόσωπο.

Το παράδειγμα των ΚΑΠΗ αποκαλύπτει πολλά. Ενα θετικό μέτρο προστασίας, δημιουργικής απασχόλησης και κοινωνικής φροντίδας των ατόμων της τρίτης ηλικίας, ξεκίνησε με την οικονομική στήριξη της κυβέρνησης και κατέληξε να το επωμιστεί η Τοπική Αυτοδιοίκηση και πολιτικά και οικονομικά. Οι συνέπειες από την εφαρμογή του προγράμματος, θα είναι μάλλον θετικές το πρώτο διάστημα. Ομως, όπως προανέφερα, το έντονο πρόβλημα φτώχειας και η περικοπή των συντάξεων δεν αναπληρώνεται και δεν καλύπτεται με τέτοιου είδους προγράμματα. Πέρα από το βάρος που θα επωμιστεί η Τοπική Αυτοδιοίκηση, καθώς μετά από 5 χρόνια λειτουργίας του προγράμματος θα κοπεί η όποια κρατική επιχορήγηση, κάποια στιγμή στο σύνολό τους οι συμπολίτες μας που ζουν μόνοι ή αντιμετωπίζουν προβλήματα, εξαιτίας του χαμηλού τους εισοδήματος δε θα μπορούν να λύσουν τα προβλήματά τους.

- Πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί η κατάσταση;

Η αύξηση των συντάξεων στα επίπεδα μιας αξιοπρεπούς διαβίωσης, η επέκταση της κοινωνικής ασφάλισης και προστασίας σε όλους όσοι την έχουν ανάγκη - ανασφάλιστοι, παλιννοστούντες, κοινωνικά μειονεκτούντες - με επέκταση και διεύρυνση της κοινωνικής ασφάλισης σε τομείς δράσης που απαντούν στα σύγχρονα προβλήματα, πιστεύω πως είναι ένα ώριμο αίτημα. Η γκετοποίηση στο σπίτι, η συνέχιση του αποκλεισμού των ατόμων που μειονεκτούν από τα επίπεδα αξιοπρεπούς διαβίωσης, δε λύνει το πρόβλημα, αλλά επιχειρεί να κρύψει τις διαστάσεις του. Το σημερινό κράτος προσπαθεί να σώσει τα προσχήματα μιας πολιτικής κοινωνικά ανάλγητης με αποσπασματικές προγραμματικές συμβάσεις.

Η κινητοποίηση των συνταξιούχων και των ανθρώπων της τρίτης ηλικίας και η αντιμετώπισή τους από τα ΜΑΤ, δείχνει το μέτρο του προβλήματος και δε μας επιτρέπει να εφησυχάζουμε.

Χρ. Δ.