Κυριακή 14 Ιούνη 1998
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 46
ΔΙΕΘΝΗ
Με τους εργαζόμενους

Τελικά, ακόμη και η απεργία που κήρυξε η ΓΣΕΕ, ως το ανώτατο συνδικαλιστικό όργανο των εργαζομένων, για να καλύψει τους υπαλλήλους της Ιονικής Τράπεζας, κρίθηκε από τα ελληνικά δικαστήρια ως "παράνομη και καταχρηστική". Δηλαδή, κατά τη δικαστική απόφαση, η ΓΣΕΕ όχι απλώς παρανόμησε, αλλά έκανε και κατάχρηση της παρανομίας. Με αυτή την απόφαση, η ελληνική Δικαιοσύνη έδωσε μια γερή κλοτσιά στα πισινά του ανώτατου συνδικαλιστικού οργάνου των εργαζομένων. Φαίνεται πως το ρολόι της ελληνικής δημοκρατίας γυρνάει πίσω, στην εποχή των βρικολάκων της δεκαετίας του '50 και του '60. Στην εποχή των Μακρή και Θεοδώρου. Στην εποχή της βιομηχανίας των δικαστικών αποφάσεων των "παράνομων απεργιών". Στην εποχή του 3239, των νόθων συνεδρίων, των καλπονοθευτικών συστημάτων, των σωματείων - σφραγίδα. Το μόνο που απομένει είναι να δουλέψει το Συνδικαλιστικό της Ασφάλειας, να αρχίσουν οι συλλήψεις, εξορίες, μέχρι και οι εκπαραθυρώσεις εργατών συνδικαλιστών. Η δικαστική απόφαση που έκρινε "παράνομη και καταχρηστική" την τραπεζοϋπαλληλική απεργία της ΓΣΕΕ οδηγεί τα πολιτικά πράγματα σε επικίνδυνο κατήφορο. Εξ αντικειμένου επιχειρείται να γκρεμιστεί ένα από τα τρία βάθρα (Κοινοβούλιο, Αυτοδιοίκηση, Συνδικαλισμός) της σύγχρονης δημοκρατίας. Αυτό συμβαίνει για πρώτη φορά μετά τις διώξεις του αστυνομικού κράτους του '50 και του '60. Αυτό σημαίνει ότι η κρατική εξουσία, με παρόμοιες αποφάσεις, οδηγεί τη Δικαιοσύνη στο πεζοδρόμιο.

* * *

Η εργατοϋπαλληλική τάξη μπόρεσε στα αμέσως προηγούμενα χρόνια να χωνέψει το συνεχή περιορισμό του εισοδήματός της. Ομως, τώρα όλα αρχίζουν να δείχνουν διαφορετικά. Πλάι στο συνεχές ξεζούμισμα προστίθεται η απειλή της απόλυσης και της ανεργίας. Αυτός είναι ο πάτος της προσφοράς του οιασδήποτε μορφής κεφαλαίου προς την εργατική δύναμη για να την προσεταιριστεί στην παραγωγική λειτουργία. Τώρα, απλά και τμηματικά δεν τη χρειάζεται. Η μεταφορά της Δικαιοσύνης στην κοινωνική πάλη του πεζοδρομίου προβάλλει απειλητικά. Η Λερναία Υδρα του κεφαλαίου απειλεί να καταπιεί και την τελευταία κοινωνική ικμάδα του έθνους. Η παρουσία ενός λαϊκού Ηρακλή γίνεται ανάγκη ζωής.

Το μαχόμενο κίνημα ειρήνης έρχεται στο προσκήνιο του αγώνα ως υπερασπιστής των κοινωνικών ελευθεριών.

Στη δίνη μιας απειλούμενης λαϊκής και εθνικής καταστροφής, οπλίζεται με τη θέληση που εκφράζεται στο δίπτυχο: Εθνική ανασυγκρότηση και κοινωνική δικαιοσύνη. Οι αγέρηδες το οδηγούν να συναντήσει τη δική του φύτρα: Την πάλη για συνδικαλιστικές και δημοκρατικές ελευθερίες. Υποχρεώνεται να θυμηθεί τις μισοξεχασμένες του αρχές, του αδικαίωτου αγώνα, με τη σύγχρονη αντίληψη της διαρκούς αμφισβήτησης, της διαρκούς επανάστασης, με τις συνεχείς κοινωνικές ρήξεις. Η κυβέρνηση του παλιομοδίτικου εκσυγχρονισμού ανοίγει τεράστιες πληγές στο κοινωνικό σώμα της Ελλάδας. Η υποτιθέμενη εσωτερική της αντιπολίτευση μοιάζει με θολή μορφή μιας εξεζητημένης σοσιαλ-θολούρας. Πλάι του βρίσκεται το θλιβερό θέαμα της διαφωνούσας - συμφωνούσας αντιπολίτευσης των κάθε λογής τροφίμων των ευρωενωσιακών κοινοβίων.

* * *

Η παρουσία του μαχόμενου ειρηνιστικού κινήματος καθίσταται επιβεβλημένη. Μετά τη φετινή Μαραθώνια Πορεία Ειρήνης - σταθμό, υψώθηκε η φωνή επίκλησης για τη "Νέα Πορεία". Αμέσως ειπώθηκε ότι μετά την αποδεδειγμένη ανασυγκρότηση του κινήματος ο αγώνας συνεχίζεται αταλάντευτος σε σταθερή γραμμή. Επισημάνθηκε ότι πολλά θα εξαρτηθούν από τη συνεχιζόμενη ανάπτυξή του. Τα αρνητικά γεγονότα που συμβαίνουν και αυτά που θα συμβούν σε βάρος του λαού δικαιώνουν την αγωνιώδη επίκληση του σταθερού αγώνα και της επαγρύπνησης. Τα παλιά συνθήματα "1 - 1 - 4", "15% για την παιδεία", "Ψωμί - Παιδεία - Ελευθερία", "Εργασία και όχι ανεργία", "Συνδικαλιστικές και δημοκρατικές ελευθερίες" γίνονται πάλι επίκαιρα και συναντώνται με όλο το πολιτικό οπλοστάσιο του σύγχρονου ειρηνιστικού κινήματος.

Ο παγκόσμιος συμβατικός και πυρηνικός αφοπλισμός, η κατάργηση του κρατικού και παρακρατικού εμπορίου των όπλων, η διάλυση των στρατοκρατικών συνασπισμών, η καταδίκη κάθε μορφής ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων, η άρνηση του εθνικισμού και του σοβινισμού, η υπεράσπιση της εθνικής αξιοπρέπειας των λαών και η συνάντησή τους σε μια διεθνιστική αλληλεγγύη, είναι τα σημεία που συνενώνουν την ειρήνη και την ελευθερία με το γάλα της μάνας και το ζεστό καρβέλι. Μαχητές της ελευθερίας και της ειρήνης, απλώστε τη φωνή σας στις γειτονιές της Ελλάδας. Ομολογήστε την αλήθεια, που τόσο καλά γνωρίζετε.

Αντώνης ΔΑΜΙΓΟΣ


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ