Σε σύνοδο - ντεκόρ για... προεκλογικού τύπου "παραμύθια" μετέτρεψε, χτες, την παρουσία της στο Κάρντιφ η ελληνική αντιπροσωπεία, δηλώνοντας και με αυτό τον τρόπο, σε πόσο δύσκολη θέση την έχουν φέρει οι αγώνες των λαϊκών στρωμάτων, που αντιτίθενται στην πολιτική της.

Συγκεκριμένα, μετά το τέλος του πρώτου κύκλου των εργασιών της χτεσινής μέρας, ο Γ. Παπαντωνίου εμφανίστηκε ενώπιον των δημοσιογράφων, για να πει ότι "τώρα που έπιασαν τόπο οι θυσίες" των εργαζομένων, "τώρα που υπάρχει περίσσευμα" (!) θα πρέπει να αρχίσει και μια "δίκαιη μοιρασιά για την επόμενη διετία αφού, τώρα, η ελληνική οικονομία μπορεί να το πράξει"!

Ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας, στον οποίο, προφανώς, είχε ανατεθεί να παραλάβει τη σκυτάλη των... προεκλογικών υποσχέσεων, στις οποίες επιδόθηκε ο ίδιος ο πρωθυπουργός με την ομιλία του, την περασμένη βδομάδα, στη "φιέστα" των Σπάτων, ούτε λίγο ούτε πολύ, παρουσίασε τον Κ. Σημίτη και την τοποθέτησή του στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο σαν... οχυρό της "σοσιαλιστικής" συνείδησης της ΕΕ!

Βέβαια, το "νέου" ύφους και ήθους παροχολογικό ψεύδος των κυβερνώντων, δεν άργησε να αποκαλυφθεί, καθώς ο Γ. Παπαντωνίου, μόλις ολοκλήρωσε τα προς εσωτερική κατανάλωση "ταξίματα", έσπευσε απευθυνόμενος πλέον προς τα αφεντικά, να πει και την ωμή αλήθεια: Σε καμιά περίπτωση η Ελλάδα δεν πρόκειται να παρεκκλίνει από το Ευρωενωσιακό Σύμφωνο Σταθερότητας και αιώνιας λιτότητας, "ό,τι γίνει θα γίνει εντός του πλαισίου των περιορισμών" του Συμφώνου Σταθερότητας, όπως τόνισε με έμφαση...

Ο Ελληνας υπουργός, αφού αναφέρθηκε στη "μεγαλύτερη πρόοδο", που σημείωσε η Ελλάδα από όλους τους εταίρους της την τελευταία 5ετία, ανακοίνωσε με χαρά πως ο Μπλερ, όπως και ο Ζοσπέν, "έλαβαν πολύ σοβαρά υπόψη τους" τα λεγόμενα του Κ. Σημίτη για "κοινωνική διάσταση της οικονομικής πολιτικής" και για "δίκαιη κατανομή του περισσεύματος μέσω της φορολογικής πολιτικής και τις πολιτικής κοινωνικών δαπανών"...

Πέραν των ομολογιών, που ακολούθησαν για το Σύμφωνο Σταθερότητας, πρέπει να σημειωθεί ότι αυτού του τύπου η προπαγάνδα περί... "κοινωνικής ευαισθησίας", ενισχύεται σε μια περίοδο που το "έρχεται σκληρό 18μηνο" έχει γίνει κυβερνητικό σλόγκαν, που οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι καλούνται να πληρώσουν φόρους εισοδήματος αυξημένους κατά 21,2% συγκριτικά με πέρσι. Είναι δε πασίδηλο ότι οι πρωθυπουργικές αναφορές περί "δίκαιης κατανομής" ισοδυναμούν με την κυβερνητική επιχειρηματολογία ότι "θα ενισχύονται όσοι έχουν ανάγκη", που με τη σειρά της ισοδυναμεί με την κυβερνητική πρακτική του "κανείς δεν έχει ανάγκη".

Κατά τα λοιπά ο Γ. Παπαντωνίου αναφέρθηκε στο... πόσο ενδιαφέρει την ΕΕ το θέμα της απασχόλησης και εξέθεσε την ελληνική άποψη πως δεν πρέπει να υπάρχουν ομοιόμορφες πολιτικές και ομοιόμορφοι κανόνες αξιολόγησης των επιδόσεων, λόγω των ιδιαίτερων συνθηκών κάθε χώρας.

Αποκαλυπτικός υπήρξε στο τι εννοούν η ΕΕ και η κυβέρνηση όταν μιλούν για ενίσχυση των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων. Κατά τον υπουργό, έτσι κι αλλιώς στις στρατιές των ανέργων θα συρρεύσουν όλο και μεγαλύτερες μάζες αγροτών που θα ξεκληριστούν και θα αναζητούν επιβίωση στα αστικά κέντρα, καθώς και γυναικών που θα μπουν στην παραγωγική διαδικασία. Πέραν λοιπόν της "πολιτικής απασχόλησης" (σ. σ. πρόκειται για την "κατάρτιση των απασχολήσιμων") χρειάζεται και ενίσχυση των ΜΜΕ, ώστε να δίνεται μια διέξοδος σε ελάχιστο κομμάτι των ανέργων, που θα μετατραπούν σε "εξωτερικούς υπαλλήλους" των πολυεθνικών, μέσω μικρομεσαίων επιχειρήσεων - δορυφόρων του μεγάλου κεφαλαίου. Οι τελευταίες, για να ενισχυθούν, όπως είπε ο υπουργός, πρέπει να δραστηριοποιηθούν σε τομείς "υψηλής τεχνολογίας"...

Τέλος, χαρακτηριστική της κυβερνητικής παροχολογικής άποψης ήταν η επισήμανση του Γ. Παπαντωνίου για τη "συμφωνία όλων στους κανόνες που έχει συντάξει το ΕΚΟΦΙΝ για την εδραίωση των συνθηκών σταθερότητας"