Ο Σωκράτης Καψάσκης υπήρξε "ποιητής" και "εραστής" του αληθινά ποιοτικού και προοδευτικού κινηματογράφου, με τις ταινίες που πρόβαλε στο "Στούντιο". Οταν άφησε τη σκοτεινή αίθουσα, μεταλαμπάδευσε, σεμνά και αθόρυβα, τον "έρωτά" του στα ποιητικά και πεζογραφικά βιβλία του. Το 1990 ήρθε η "μνημειακή" μετάφραση ενός κορυφαίου έργου του αιώνα μας, του "Οδυσσέα" του Τζόις, για την οποία ανταμείφθηκε με το "Ευρωπαϊκό Βραβείο" (1991). Το 1990 φανέρωσε τον "έρωτά" του και για τη μελέτη ("Η ιδεολογική και πολιτική διαμόρφωση του Διονυσίου Σολωμού"). Φέτος, με δύο νέα βιβλία του, που όπως διαφαίνεται θα βρουν υποστηρικτές, αλλά και επικριτές, αποδείχνεται και ρηξικέλευθος "ποιητής" της έρευνας, αφού τολμά να ψάξει κάτω από την επιφάνεια της επικρατούσας, κατεστημένης φιλολογικο - ιδεολογικής άποψης για το βίο, την κοινωνική στάση, το έργο των δύο κορυφαίων Επτανησίων ποιητών: Του Σολωμού και του Κάλβου.

Αναφερόμαστε στα βιβλία του "Στοιχεία βιογραφίας Διονυσίου Σολωμού" (670 σελ.) και "Μοναχικοί μαυροντυμένοι περιπατητές της Κέρκυρας Διονύσιος Σολωμός - Ανδρέας Κάλβος" (210 σελ.), τα οποία παρουσιάστηκαν χτες από τις εκδόσεις "τυπωθείτω",με ομιλητές τον εκδότη Γιώργο Δαρδανό,τον φιλόλογο Ευριπίδη Γαλαντούδη,τον υπουργό Πολιτισμού Ευάγγελο Βενιζέλο και τον συγγραφέα. Πρόκειται για βιβλία που αξίζουν να διαβαστούν πλατιά, να μελετηθούν από τους ειδικούς και να αποτελέσουν "βάση" προώθησης της σχετικής έρευνας, που θα αντιμετωπίζει με ιδεολογικο - κοινωνική τόλμη και θα τοποθετεί στο σωστό "βάθρο" τους το βίο και τις κοινωνικές ιδέες των δύο ποιητών, σε σχέση με την εποχή τους, τις επαναστατικές ιδέες και τα κοινωνικά αιτήματά της.

Ο Σ. Καψάσκης κάνει την αρχή, αποδεσμευόμενος από το μυθοποιητικό πλέγμα ιδανικοποίησης του βίου και των ιδεών του Σολωμού. Πλέγμα που - και λόγω έλλειψης γραπτών στοιχείων και από όσους γνώριζαν τον Κάλβο στα 26 χρόνια παραμονής του στην Κέρκυρα, αλλά και γραμμένα από τον ίδιο - άφησε στη σιωπή τις προωθημένες ιδέες και την επαναστατική δράση του Κάλβου στον ευρωπαϊκό χώρο, αλλά και σμίκρυνε κατά πολύ, αν δεν το υποβάθμισε συστηματικά, έναντι του Σολωμικού, και το έργο του αυτό καθ' αυτό. Η έρευνα του Σ. Καψάσκη αναδείχνει τα ελαττώματα χαρακτήρα του, χαρακτηριζόμενου ως εθνικού ποιητή, Σολωμού, τις εξαρτήσεις, τις κατά καιρούς κοινωνικο - πολιτικές ταλαντεύσεις και συμβιβασμούς (ακόμη και με τον Αγγλο επικυρίαρχο), το μακρόχρονο δικαστικό αγώνα του για απόκτηση του τίτλου ευγενίας και της πατρικής περιουσίας του και την αποδοχή και προβολή που του πρόσφερε η δυτικοθραφής επτανησιακή αστική κοινωνία. Αντίστροφα,στους "Περιπατητές της Κέρκυρας" ο Σ. Καψάσκης αναδείχνει, ως ουσιώδη διαφορά μεταξύ των δύο ποιητών, το ήθος, την ακεραιότητα, την ιδεολογική σταθερότητα, τη σεμνότητα του μοναχικού Κάλβου, ο οποίος αντιμετωπίστηκε με εχθρότητα από τους θαυμαστές του Σολωμού και γενικότερα από την αγγλοκρατούμενη επτανησιακή κοινωνία.