Το χαράτσωμα των δημοτών, μέσω της επιβολής πρόσθετων, υπέρογκων δημοτικών τελών, παίρνει τραγικές διαστάσεις, λόγω της άρνησης αιρετών να αντιδράσουν στην αντιλαϊκή, κυβερνητική πολιτική και να διεκδικήσουν όσα οφείλονται στο θεσμό. Λόγω της "πρεμούρας" των προσκείμενων σε ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΣΥΝ αιρετών να αναδειχτούν "πιλότοι", στην προσπάθεια παραπέρα αφαίμαξης των ισχνών λαϊκών εισοδημάτων.

Οι συγκεκριμένοι αιρετοί είναι συνένοχοι στην κλοπή που γίνεται σε βάρος των δημοτών και χρησιμοποιούν ως άλλοθι το γεγονός ότι η κυβέρνηση δεν αποδίδει στην Τοπική Αυτοδιοίκηση όσα δικαιούται. Είναι συνένοχοι γιατί στρέφονται συνειδητά στην πρόσθετη φορολόγηση του δημότη. Γιατί δε διεκδικούν ουσιαστικά τα παρακρατηθέντα ποσά και "εξαντλούνται" σε φραστικές αντιπαραθέσεις και επιστολές, μεστές αβροφροσύνης, προς την κυβέρνηση...

Ειδικότερα, γιατί τα περίπου 1,5 τρισ. δρχ., που παρακρατούνται από την ΤΑ και οι αιρετοί δε διεκδικούν, είναι χρήματα των ίδιων των δημοτών. Χρήματα που πλήρωσαν οι δημότες στην κεντρική διοίκηση, μέσω της άμεσης φορολογίας. Και τα πλήρωσαν, προκειμένου η τελευταία να τα αποδώσει στην ΤΑ. Και αυτή να τα επιστρέψει στους δημότες υπό τη μορφή έργων και υπηρεσιών. Και επομένως από κάθε κάτοικο της χώρας κλάπηκαν 150.000 δρχ., για έργα που δεν έγιναν και υπηρεσίες που, έπρεπε, αλλά δεν του δόθηκαν.

Η στάση των, προσκείμενων σε ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΣΥΝ, αιρετών δεν είναι τυχαία. Είναι σύμφωνη με τα αντιλαϊκά κελεύσματα των Βρυξελλών (βλ. οδηγία 92/50 της Ευρωπαϊκής Ενωσης) για ιδιωτικοποιήσεις δημοτικών υπηρεσιών και επιπρόσθετη φορολόγηση των δημοτών από τους ΟΤΑ. Κελεύσματα που έχουν αποδεχτεί και προωθούν συστηματικά.

Και αποτελούν μέγιστη υποκρισία τα όσα έλεγε στην προεκλογική περίοδο ο Δ. Αβραμόπουλος και πολλοί συνάδελφοί του αυτών των πολιτικών χώρων. Δηλαδή, ότι η ΤΑ πρέπει να περιοριστεί στις αρμοδιότητες του καθαρισμού και καλλωπισμού των πόλεων και πως δεν μπορεί να έχει λόγο για τα μεγάλα προβλήματα του τόπου, όπως η ανεργία, η υποβάθμιση της παιδείας, η οικονομική δυσπραγία των λαϊκών στρωμάτων κλπ. Προβλήματα που απορρέουν από την πορεία προς τη διαβόητη Οικονομική και Νομισματική Ενωση και την υποταγή της χώρας σε όσα επιτάσσουν οι εταίροι.

Είναι υποκρισία γιατί οι προαναφερόμενοι απέδειξαν ότι η ΤΑ έχει λόγο στην πορεία της χώρας προς την ΟΝΕ. Πως συμφωνεί με αυτήν την πορεία και άρα αποδέχεται τα προβλήματα που δημιουργεί στους εργαζομένους.

Το απέδειξαν, όταν στο συνέδριο της Κεντρικής Ενωσης Δήμων και Κοινοτήτων Ελλάδας,το 1996, παραχώρησαν στην κυβέρνηση το 25% από τα έσοδα των τελών κυκλοφορίας που δικαιούνται. Το παραχώρησαν για τα έτη 1997-98, ως "προσφορά της ΤΑ στο δρόμο της χώρας προς τη Σύγκλιση" και ενάντια στα λαϊκά συμφέροντα.

Η παραχώρηση προωθήθηκε ως διάταξη του νόμου 2469/97 (άρθρο 3) και εκτιμήθηκε ότι κόστισε στην ΤΑ περί τα 10,5 δισ. δρχ. για κάθε χρόνο. Πρόσφατα, στην προεκλογική περίοδο, ψηφίστηκε στη Βουλή τροπολογία του υπουργείου Οικονομικών, που προέβλεπε την παράταση της εν λόγω διάταξης για άλλα δύο χρόνια. Οπως ήταν αναμενόμενο, κανείς από τους προαναφερόμενους δεν αντιτάχθηκε στις παραπέρα οικονομικές απώλειες της ΤΑ, που υπολογίζονται σε 12 δισ. δρχ. για το 1999 και άλλα τόσα για το 2000.

Επιπλέον, κανείς από αυτούς δεν έχει αντιταχθεί στη μεταφορά αρμοδιοτήτων από την κεντρική διοίκηση στην ΤΑ, που γίνεται χωρίς τη μεταφορά και των αντίστοιχων πόρων από τον κρατικό προϋπολογισμό. Το αποτέλεσμα είναι οι δήμοι να πρέπει να λειτουργήσουν αρμοδιότητες, χωρίς όμως να τους έχουν διατεθεί πόροι. Ετσι οι συγκεκριμένοι αιρετοί στρέφονται στη γνώριμη γι' αυτούς λύση: το χαράτσωμα του δημότη, μέσω επιβολής νέων δημοτικών τελών.