Σάββατο 16 Γενάρη 1999
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 20
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
Καζάνι που βράζει

Πραγματικά πρωτόγνωρο "θέαμα". Να συγκρίνεις δύο ζευγάρια μάτια - ενός 16χρονου μαθητή και ενός 50χρονου αγρότη - να "σκύβεις" μέσα τους και να συναντάς το ίδιο βάθος, να αντικρίζεις την ίδια φλόγα. Να παρατηρείς προσεκτικά το λόγο τους και να βρίσκεις σ' αυτόν την ίδια τόλμη, την ίδια αποφασιστικότητα, το ίδιο δίκιο. Να αναζητάς τις ελπίδες τους, τις επιθυμίες και τα "θέλω" τους και να καταλήγεις σε κοινό παρονομαστή: "Θα ζήσω στον τόπο μου". Ετσι απλά...

***

Είναι πραγματικά πρωτόγνωρο να βρίσκεσαι ξαφνικά μέσα σε μία κοινωνία "βράδυ", να βρίσκεσαι μέσα σε ένα "καζάνι" που είναι έτοιμο να εκραγεί. Μία πόλη, ένας νομός ολόκληρος ξεσηκωμένος. Με συνείδηση και τόλμη. Ο αγώνας τους δεν είναι ρίσκο, είναι πλέον στάση ζωής.

Οι 15χρονοι και 16χρονοι καταληψίες μαθητές, που χτες εντυπωσίασαν στο αγροτικό συλλαλητήριο της Καρδίτσας, με τον όγκο και τον παλμό τους, είναι τα ίδια παιδιά που πέρσι και πρόπερσι βρίσκονταν πάλι στην ίδια πλατεία, πάλι με την ίδια λάμψη στα μάτια, απαιτώντας να ικανοποιηθούν τα αιτήματα των πατεράδων τους. Φέτος δεν είναι μόνο παιδιά αγροτικών οικογενειών. Είναι και μαθητές της πόλης. Είναι νέοι που δε δέχονται - τα 'χει αυτά η νεότητα,κύριε Αρσένη - να κομματιάζονται οι ελπίδες τους, να θρυμματίζονται τα όνειρά τους. Είναι νέοι που έχουν γαλουχηθεί, που ξέρουν από αγώνα.

***

Τα τρακτέρ για τους αγρότες, τα νιάτα για τους μαθητές είναι τα όπλα τους. Το πείσμα και η οργή τους παραπόταμοι, που συναντώνται στο "διεκδικώ αυτά που δικαιούμαι". Συγκλίνουν στο ποτάμι που γίνεται πιο ορμητικό, χείμαρρος που παρασέρνει. Υπάρχει κανείς που να μπορεί να το σταματήσει;

Τα ραντεβού τις επόμενες μέρες στην Καρδίτσα - στο νομό που κοντεύει να βουλιάξει από τη σκληρή αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης - δεν έχουν κλειστεί σε πλατείες, σε καφετερίες και σε καφενεία. Εχουν κλειστεί όλα σε δρόμους. Στους δρόμους της πάλης και της αμφισβήτησης, της συλλογικότητας και της αλληλεγγύης.

Τα παιδιά αυτά παραδειγματίστηκαν όλα αυτά τα χρόνια από τους γονείς τους και έμαθαν απ' αυτούς πολλά. Σήμερα οι γονείς τους καμαρώνουν για τον αγώνα τους, καμαρώνουν γι' αυτή την τόσο υψηλή συνοδοιπορία. Τώρα πια αυτό το ποτάμι δεν έχει γυρισμό. Ετσι απλά: Φοβηθείτε το βλέμμα τους.

Μπ. Τσ.


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ